«Բասենի գավառակ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Նոր էջ «{{Արևմտյան Հայաստանի բնակավայրեր |կարգավիճակ = Գավառակ |հայերեն անվանում = |բնագիր անվանում = Բասե...»: |
No edit summary |
||
| Տող 42. | Տող 42. | ||
|կլիմա = |
|կլիմա = |
||
|պաշտոնական լեզու = Հայերեն |
|պաշտոնական լեզու = Հայերեն |
||
|բնակչություն = |
|բնակչություն = 46661 |
||
|մարդահամարի թվական = |
|մարդահամարի թվական = 1891 |
||
|խտություն = |
|խտություն = |
||
|շեղջաքարացում = |
|շեղջաքարացում = |
||
04:47, 9 Սեպտեմբերի 2015-ի տարբերակ
| Գավառակ | |
|---|---|
| Բասեն | |
| Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան |
| Վիլայեթ | Էրզրումի վիլայեթ |
| Գավառ | Էրզրումի գավառ |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն |
| Բնակչություն | 46661 մարդ (1891) |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը), այլք |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը) |
| Տեղաբնականուն | Բասենցի |
| Ժամային գոտի | UTC+3 |
Բասեն, գավառակ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Էրզրումի գավառում: Կենտրոնը Հասանկալա գյուղաքաղաքն էր:
Տարածքով համապատասխանում է պատմական Բասենի գավառին:
Պատմություն
XVI-XVII դարերում Բասենը գավառ էր և մտնում էր Էրզրումի նահանգի մեջ: Գավառակը կոչում էին նաև Բասինլար:
1877-1878 թվականներին` ռուս-թուրքական պատերազմի ժամանակ գավառն առավել հայտնի էր Խորասանի օկրուգ անունով և մտնում էր Էրզրումի մարզի մեջ:
1915 թ.-ի Մեծ Եղեռնից հետո գավառակում հայ գրեթե չմնաց:
Բնակչություն
1891 թ.-ին ուներ 46661 բնակիչ, որից 39007-ը մուսուլմաններ էին, 7225-ը հայերը, 369-ը այլք: 1909 թ.-ին հայերի թիվը կազմում էր 124000 անձ:
Տնտեսություն
Բասենն ուներ արգավանդ հողեր և, ըստ այդմ էլ, զարգացած էր մշակությունը:
Հասարակական կառույցներ
Գավառակն ուներ 17 արական և 2 դպրոց, որտեղ սովորում էին 960 աշակերտ, իսկ աշխատակազմը կազմում էր 38 անձ:
Տնտեսություն
1909 թվականին ուներ 169 գյուղ, որից 57-ը հայաբնակ էին: Գավառակը բաղկացած էր 5 գյուղախմբերից:[1]
Աղբյուրներ
- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
Տես նաև
Ծանոթագրություններ
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 1, էջ 610
| ||||||||||||||||||||||