«Բագավան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added

Գծային

07:16, 7 Օգոստոսի 2010-ի տարբերակ

Բագավան (բառացիորեն` «դիցավան»), պատմական Հայաստանի հռչակավոր դիցավաններից մեկը, ուր կառուցված էին մեհյաններ և կանգնեցված էին կուռքեր։ Հայտնի է եղել որպես պաշտամունքի վայր հեթանոսության, այնուհետև՝ քրիստոնեության ժամանակաշրջանում։ Գտնվում է Այրարատ նահանգի Բագրևանդ գավառում (Ալաշկերտում), Արածանի (Մուրադ) գետի ձախ ափին, Ձիրավի դաշտում, Նպատ լեռան ստորոտին։ Բագավան անունը կազմված է բագ և ավան բառերի միացումից։ Բագ՝ պահլավերեն լեզվից է և նշանակում է «աստված», իսկ ավան՝ «վայրի», կամ «տեղի» իմաստ ունի։ Հայ պատմիչների կողմից Բագավանի փոխարեն գործածվել է նաև Դիցավան բառը, որը Բագավանի իմաստ ունի։ Ագաթանգեղոսը Բագավանում հիշատակվում է Ամանորի և Վանատուրի մեհյանների գոյությունը:

Հայաստանում քրիստոնեությունը որպես պետական կրոն հռչակումից հետո Բագավանի հեթանոսական մեհյանների տեղում կառուցվում են եկեղեցիներ, այդ թվում՝ Ս. Հովհաննես տաճարը։ Այն հիմնվել է 301 թվականին, հասակակից է Էջմիածնին։

Մինչև 1915թ. Բագրևանդի գավառի (Ալաշկերտի) հայաթափվելը վանքին կից կար հայկական գյուղ, որին տեղացիները Վանքի գյուղ էին անվանում։ Թուրքերը դա Ուչ Քիլիսա (երեք եկեղեցի) էին անվանում, նկատի ունենալով տաճարի երեք սեղանները կամ խորանները։ Ս. Հովհաննես վանքը ուներ ընտիր ձեռագրերի հավաքածու, որը 1877-78 թթ. ռուս-թուրքական պատերազմի ժամանակ ոչնչացվել է։

@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-'''Բագավան''' (բառացիորեն` «դիցավան»), պատմական Հայաստանի հռչակավոր դիցավաններից մեկը։ Հայտնի է եղել որպես պաշտամունքի վայր հեթանոսության, այնուհետև՝ քրիստոնեության ժամանակաշրջանում։ Գտնվում է [[Այրարատ]] նահանգի [[Բագրևանդ]] գավառում ([[Ալաշկերտ]]ում), ]]Արածանի]] (Մուրադ) գետի ձախ ափին, [[Ձիրավի դաշտ]]ում, [[Նպատ]] լեռան ստորոտին։ Բագավան անունը կազմված է ''բագ'' և ''ավան'' բառերի միացումից։ Բագ՝ պահլավերեն լեզվից է և նշանակում է «աստված», իսկ ավան՝ «վայրի», կամ «տեղի» իմաստ ունի։ Մեր պատմիչների մոտ Բագավանի փոխարեն գործածվել է նաև Դիցավան բառը, որը Բագավանի իմաստ ունի։
+'''Բագավան''' (բառացիորեն` «դիցավան»), պատմական Հայաստանի հռչակավոր դիցավաններից մեկը, ուր կառուցված էին մեհյաններ և կանգնեցված էին կուռքեր։ Հայտնի է եղել որպես պաշտամունքի վայր հեթանոսության, այնուհետև՝ քրիստոնեության ժամանակաշրջանում։ Գտնվում է [[Այրարատ]] նահանգի [[Բագրևանդ]] գավառում ([[Ալաշկերտ]]ում), [[Արածանի]] (Մուրադ) գետի ձախ ափին, [[Ձիրավի դաշտ]]ում, [[Նպատ]] լեռան ստորոտին։ Բագավան անունը կազմված է ''բագ'' և ''ավան'' բառերի միացումից։ Բագ՝ պահլավերեն լեզվից է և նշանակում է «աստված», իսկ ավան՝ «վայրի», կամ «տեղի» իմաստ ունի։ Հայ պատմիչների կողմից Բագավանի փոխարեն գործածվել է նաև Դիցավան բառը, որը Բագավանի իմաստ ունի։ Ագաթանգեղոսը Բագավանում հիշատակվում է [[Ամանոր]]ի և  [[Վանատուր|Վանատուրի]] մեհյանների գոյությունը:
+Հայաստանում քրիստոնեությունը որպես պետական կրոն հռչակումից հետո Բագավանի հեթանոսական մեհյանների տեղում կառուցվում են եկեղեցիներ, այդ թվում՝ [[Ս. Հովհաննես տաճար]]ը։ Այն հիմնվել է [[301]] թվականին, հասակակից է [[Էջմիածին|Էջմիածնին]]։
-Բագավանը եղել է [[Մեծ Հայք]]ի հեթանոսական շրջանի պաշտամունքային նշանավոր կենտրոններից մեկը, ուր կառուցված էին մեհյաններ և կանգնեցված էին կուռքեր։ Այստեղ էին կանգնեցված [[Ամանոր]]ի և  [[Վանատուր|Վանատուրի]] մեհյանները:
-Հայաստանում քրիստոնեության պետական կրոն հռչակումից հետո Բագավանի հեթանոսական մեհյանների տեղում կառուցվում են եկեղեցիներ, այդ թվում՝ [[Ս. Հովհաննես տաճար]]ը։ Այն հիմնվել է [[301]] թվականին, հասակակից է [[Էջմիածին|Էջմիածնին]]։
 Մինչև 1915թ. Բագրևանդի գավառի (Ալաշկերտի) հայաթափվելը վանքին կից կար հայկական գյուղ, որին տեղացիները Վանքի գյուղ էին անվանում։ Թուրքերը դա [[Ուչ Քիլիսա]] (երեք եկեղեցի) էին անվանում, նկատի ունենալով տաճարի երեք սեղանները կամ խորանները։ Ս. Հովհաննես վանքը ուներ ընտիր ձեռագրերի հավաքածու, որը 1877-78 թթ. ռուս-թուրքական պատերազմի ժամանակ ոչնչացվել է։