«Բագավան»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ Ռոբոտը հեռացնում է․: en:Bagavan |
No edit summary |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
| ⚫ | '''Բագավան''' (բառացիորեն` «դիցավան»), պատմական Հայաստանի հռչակավոր դիցավաններից մեկը։ Հայտնի է եղել որպես պաշտամունքի վայր հեթանոսության, այնուհետև՝ քրիստոնեության ժամանակաշրջանում։ Գտնվում է [[Այրարատ]] նահանգի [[Բագրևանդ]] գավառում ([[Ալաշկերտ]]ում), ]]Արածանի]] (Մուրադ) գետի ձախ ափին, [[Ձիրավի դաշտ]]ում, [[Նպատ]] լեռան ստորոտին։ Բագավան անունը կազմված է ''բագ'' և ''ավան'' բառերի միացումից։ Բագ՝ պահլավերեն լեզվից է և նշանակում է «աստված», իսկ ավան՝ «վայրի», կամ «տեղի» իմաստ ունի։ Մեր պատմիչների մոտ Բագավանի փոխարեն գործածվել է նաև Դիցավան բառը, որը Բագավանի իմաստ ունի։ |
||
{{copypaste|Սեպտեմբերի 10, 2009|հոդված|url=http://www.armenianhouse.org/avetisyan/newyear.html}} |
|||
| ⚫ | |||
'''Բագավանը''' (բառացիորեն` «դիցավան») պատմական Հայաստանի հռչակավոր դիցավաններից է։ Այն հայտնի է եղել որպես հավատալիքի վայր, նախ հեթանոսության, ապա արդեն քրիստոնեության ժամանակաշրջանում։ |
|||
Հայաստանում քրիստոնեության պետական կրոն հռչակումից հետո Բագավանի հեթանոսական մեհյանների տեղում կառուցվում են եկեղեցիներ, այդ թվում՝ [[Ս. Հովհաննես տաճար]]ը։ Այն հիմնվել է [[301]] թվականին, հասակակից է [[Էջմիածին|Էջմիածնին]]։ |
|||
Բագավանը գտնվում էր [[Այրարատ]] նահանգի [[Բագրևանդ]] գավառում ([[Ալաշկերտ]]ում), ]]Արածանի]] (Մուրադ) գետի ձախ ափին, [[Ձիրավի դաշտ]]ում, [[Նպատ]] լեռան ստորոտին։ Այստեղ էին կանգնեցված [[Ամանոր]]ի և [[Վանատուր|Վանատուրի]] մեհյանները: |
|||
| ⚫ | Մինչև 1915թ. Բագրևանդի գավառի (Ալաշկերտի) հայաթափվելը վանքին կից կար հայկական գյուղ, որին տեղացիները Վանքի գյուղ էին անվանում։ Թուրքերը դա [[Ուչ Քիլիսա]] (երեք եկեղեցի) էին անվանում, նկատի ունենալով տաճարի երեք սեղանները կամ խորանները։ Ս. Հովհաննես վանքը ուներ ընտիր ձեռագրերի հավաքածու, որը 1877-78 թթ. ռուս-թուրքական պատերազմի ժամանակ ոչնչացվել է։ |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
Բագավանում է կառուցված [[Ս. Հովհաննես տաճար]]ը՝ հեթանոսական մեհյանի տեղում։ Այն հիմնվել է [[801]] թվականին, այլ խոսքով հասակակից է [[Էջմիածին|Էջմիածնին]] ։ |
|||
| ⚫ | Մինչև Բագրևանդի գավառի (Ալաշկերտի) |
||
Ս. Հովհաննես վանքը ուներ ընտիր ձեռագրերի մատենադարան, որոնք դեռ [[1877]] թվականի ռուս-թուրքական պատերազմների ժամանակ փչացել և կորստի են մատնվել։ |
|||
[[Կատեգորիա:Պատմական Հայաստանի բնակավայրեր]] |
[[Կատեգորիա:Պատմական Հայաստանի բնակավայրեր]] |
||
07:13, 7 Օգոստոսի 2010-ի տարբերակ
Բագավան (բառացիորեն` «դիցավան»), պատմական Հայաստանի հռչակավոր դիցավաններից մեկը։ Հայտնի է եղել որպես պաշտամունքի վայր հեթանոսության, այնուհետև՝ քրիստոնեության ժամանակաշրջանում։ Գտնվում է Այրարատ նահանգի Բագրևանդ գավառում (Ալաշկերտում), ]]Արածանի]] (Մուրադ) գետի ձախ ափին, Ձիրավի դաշտում, Նպատ լեռան ստորոտին։ Բագավան անունը կազմված է բագ և ավան բառերի միացումից։ Բագ՝ պահլավերեն լեզվից է և նշանակում է «աստված», իսկ ավան՝ «վայրի», կամ «տեղի» իմաստ ունի։ Մեր պատմիչների մոտ Բագավանի փոխարեն գործածվել է նաև Դիցավան բառը, որը Բագավանի իմաստ ունի։
Բագավանը եղել է Մեծ Հայքի հեթանոսական շրջանի պաշտամունքային նշանավոր կենտրոններից մեկը, ուր կառուցված էին մեհյաններ և կանգնեցված էին կուռքեր։ Այստեղ էին կանգնեցված Ամանորի և Վանատուրի մեհյանները:
Հայաստանում քրիստոնեության պետական կրոն հռչակումից հետո Բագավանի հեթանոսական մեհյանների տեղում կառուցվում են եկեղեցիներ, այդ թվում՝ Ս. Հովհաննես տաճարը։ Այն հիմնվել է 301 թվականին, հասակակից է Էջմիածնին։
Մինչև 1915թ. Բագրևանդի գավառի (Ալաշկերտի) հայաթափվելը վանքին կից կար հայկական գյուղ, որին տեղացիները Վանքի գյուղ էին անվանում։ Թուրքերը դա Ուչ Քիլիսա (երեք եկեղեցի) էին անվանում, նկատի ունենալով տաճարի երեք սեղանները կամ խորանները։ Ս. Հովհաննես վանքը ուներ ընտիր ձեռագրերի հավաքածու, որը 1877-78 թթ. ռուս-թուրքական պատերազմի ժամանակ ոչնչացվել է։