«Փոքր խոյադելֆին»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
|||
Տող 35. | Տող 35. | ||
Ընդհանուր առմամբ լինում են սև կամ մուգ մոխրագույն գույնի, սպիտակ շերտագծերով երկու կողքերին: Որոշ առանձնյակների մոտ գլխին և կողմերին կա գորշ գունանյութ: Գլուխը կլորավուն է, իսկ ճակատը` սեխի է նման: Մարմինը ճկուն է: Վերին ծնոտը ավելի երկար է: |
Ընդհանուր առմամբ լինում են սև կամ մուգ մոխրագույն գույնի, սպիտակ շերտագծերով երկու կողքերին: Որոշ առանձնյակների մոտ գլխին և կողմերին կա գորշ գունանյութ: Գլուխը կլորավուն է, իսկ ճակատը` սեխի է նման: Մարմինը ճկուն է: Վերին ծնոտը ավելի երկար է: |
||
Չափահաս արու [[խոյադելֆիններ]]ը ունեն 3,7-6 [[մետր]] երկարություն, իսկ էգերը` 3,5-ից 5 մետր: Մարմնի քաշը տատանվում է 917 դեպի 1842 կգ: Նորածին խոյադելֆինները ունեն 1,5-ից 1,9 մետր երկարւթյուն և կշռում են մոտ 80 կգ: Նրանք թիկնային կենդանիներ են, իսկ թևերի երկարությունը հասնում է 18-ից մինչև 40 սմ: |
Չափահաս արու [[խոյադելֆին|խոյադելֆիններ]]ը ունեն 3,7-6 [[մետր]] երկարություն, իսկ էգերը` 3,5-ից 5 մետր: Մարմնի քաշը տատանվում է 917 դեպի 1842 կգ: Նորածին խոյադելֆինները ունեն 1,5-ից 1,9 մետր երկարւթյուն և կշռում են մոտ 80 կգ: Նրանք թիկնային կենդանիներ են, իսկ թևերի երկարությունը հասնում է 18-ից մինչև 40 սմ: |
||
Յուրաքանչյուր ծնոտի կողմում կան 8-ից 11 ատամներ: Ատամները փոքր են և սուր: Նրանց ատամները ունեն նույն երկարությունը, ինչ որ խոյադելֆինները: Էգերի գանգի երկարությունը հասնում է 55-59 սմ-ի, իսկ արուներինը` 58-65 սմ-ի: Ողնաշարը կազմված է 47-ից 52 ողերից` 7 պարանոցային, 10 կրծքային, 11 գոտկային և 20-23 պոչային: Սրբանային ողերը բացակայում են: |
Յուրաքանչյուր ծնոտի կողմում կան 8-ից 11 ատամներ: Ատամները փոքր են և սուր: Նրանց ատամները ունեն նույն երկարությունը, ինչ որ խոյադելֆինները: Էգերի գանգի երկարությունը հասնում է 55-59 սմ-ի, իսկ արուներինը` 58-65 սմ-ի: Ողնաշարը կազմված է 47-ից 52 ողերից` 7 պարանոցային, 10 կրծքային, 11 գոտկային և 20-23 պոչային: Սրբանային ողերը բացակայում են: |
16:12, 19 Օգոստոսի 2015-ի տարբերակ
Փոքր խոյադելֆին | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Գիտական դասակարգում | ||||||||||||
|
||||||||||||
Լատիներեն անվանում | ||||||||||||
Pseudorca crassidens | ||||||||||||
Հատուկ պահպանություն | ||||||||||||
|
Փոքր խոյադելֆին կամ Սև խոյադելֆին, (լատին․՝ Pseudorca crassidens) Կենդանիների թագավորության, քորդավորների տիպի, կաթնասունների դասի, Կետանմանների կարգի խոյադելֆին:
Կարող է խաչասերվել Աֆալինա դելֆինի հետ և տալ Հիբրիդ սերունդ:
Նկարագիր
Ընդհանուր առմամբ լինում են սև կամ մուգ մոխրագույն գույնի, սպիտակ շերտագծերով երկու կողքերին: Որոշ առանձնյակների մոտ գլխին և կողմերին կա գորշ գունանյութ: Գլուխը կլորավուն է, իսկ ճակատը` սեխի է նման: Մարմինը ճկուն է: Վերին ծնոտը ավելի երկար է:
Չափահաս արու խոյադելֆինները ունեն 3,7-6 մետր երկարություն, իսկ էգերը` 3,5-ից 5 մետր: Մարմնի քաշը տատանվում է 917 դեպի 1842 կգ: Նորածին խոյադելֆինները ունեն 1,5-ից 1,9 մետր երկարւթյուն և կշռում են մոտ 80 կգ: Նրանք թիկնային կենդանիներ են, իսկ թևերի երկարությունը հասնում է 18-ից մինչև 40 սմ:
Յուրաքանչյուր ծնոտի կողմում կան 8-ից 11 ատամներ: Ատամները փոքր են և սուր: Նրանց ատամները ունեն նույն երկարությունը, ինչ որ խոյադելֆինները: Էգերի գանգի երկարությունը հասնում է 55-59 սմ-ի, իսկ արուներինը` 58-65 սմ-ի: Ողնաշարը կազմված է 47-ից 52 ողերից` 7 պարանոցային, 10 կրծքային, 11 գոտկային և 20-23 պոչային: Սրբանային ողերը բացակայում են:
Վարք
Փոքր խոյադելֆինները ապրում են արևադարձային բարեխառն կլիմայական գոտիների ծովերում: Երբեմն նրանք լողում են ծովերի ծանծաղուտներում, սակայն նրանք հիմնականում լողում են մեծ խորություններում:
Նրանք ապրում են խմբերով: Յուրաքանչյուր խմբում կարող է լինել մինչև մի քանի հարյուր փոքր խոյադելֆին: Միջին հաշվով, նրանց թիվը տատանվում է 10-ից 30 առանձնյակներ: Նրանք սիրում են շրջել խմբերով և տարվա ընթացքում շրջագայել տարբեր ծովերում: Տարվա ընթացքում սովորաբար լինում են Շոտլանդիայում, Շրի Լանկայում, Եթովպիայում և Մեծ Բրիտանիայի երկայնքով:
Տարածվածություն
Փոքր խոյադելֆինները տարածված են Ատլանտյան, Խաղաղ և Հնդկական օվկիանոսներում: Հյուսիսային հատվածում նրանք ապրում են 50 °C, իսկ հարավում` 52 °C ջերմաստիճաններում:
Այս կենդանիները տարածված են Նոր Զելանդիայում, Պերուում, Արգենտինայում, Հարավաֆրիկյան Հանրապետությունում, ինչպես նաև Ատլանտյան օվկիանոսի հյուսիսում` Ավստրալիայում, Հնդկաստանում, Մալայզիայում, Ինդոնեզիայում, Ֆիլիպիններում և Դեղին ծովի հյուսիսում: Հիմնական տարածքում ապրում են Ճապոնական ծովում և Մեքսիկական ծոցում:
Գրականություն
- Carwardine M.: Wale und Delfine. Delius Klasing, 1996 (hochwertiger Führer)
- Carwardine M.: Delfine – Biologie, Verbreitung, Beobachtung in freier Wildbahn. Naturbuch Verlag, 1996 (informativer Bildband)
- Kiefner, Ralf: Wale und Delfine weltweit. Jahr Top Special Verlag, 2002 (Führer der Zeitschrift tauchen, sehr detailliert)
- Niethammer J, Krapp F (Hrsg): Handbuch der Säugetiere Europas. Band 6: Meeressäuger, Tel 1A: Wale und Delphine 1. AULA-Verlag, Wiesbaden 1994 (sehr detailliertes Fachbuch)
- R. R. Reeves, B. S. Stewart, P. J. Clapham, J. A. Powell: Sea Mammals of the World. A Complete Guide to Whales, Dolphins, Seals, Sea Lions and Sea Cows. Black, London 2002, ISBN 0-7136-6334-0 (Führer mit zahlreichen Bildern).
- Soury Gérard: Das große Buch der Delfine. Deliuzs Klasing, 1997
- Würtz M., Repetto N.: Underwater world: Dolphins and Whales. White Star Guides, 2003, ISBN 88-8095-943-3
Արտաքին հղումներ
- Whale and Dolphin Conservation Society
- NOAA Fisheries Office of Protected Resources, False Killer Whale (Pseudorca crassidens)
- Agreement on the Conservation of Small Cetaceans of the Baltic, North East Atlantic, Irish and North Seas
- Agreement on the Conservation of Cetaceans in the Black Sea, Mediterranean Sea and Contiguous Atlantic Area
- Memorandum of Understanding Concerning the Conservation of the Manatee and Small Cetaceans of Western Africa and Macaronesia
- Memorandum of Understanding for the Conservation of Cetaceans and Their Habitats in the Pacific Islands Region
- Voices in the Sea - Sounds of the False Killer Whale