«Էդուարդ ֆոն Հարտման»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ Ռոբոտը ավելացնում է․: uk:Едуард Гартман; cosmetic changes |
չNo edit summary |
||
| Տող 2. | Տող 2. | ||
Հետևել է Շելլինգին ու Շոպենհաուերին։ Բոլոր գոյերի հիմքն է համարել անգիտակցական հոգևոր սկիզբը, որն ստեղծում է կամքի ու գաղափարի բացարձակ միասնությունը («Անգիտակցականի փիլիսոփայությունը», 1869)։<ref>{{cite book|author=Ռընե Ուելլեք, Օսթին Ուորրեն|title=Գրականության տեսություն|publisher=Սարգիս Խաչենց|location=Երևան|year=2008|page=էջ 466}}</ref> |
Հետևել է Շելլինգին ու Շոպենհաուերին։ Բոլոր գոյերի հիմքն է համարել անգիտակցական հոգևոր սկիզբը, որն ստեղծում է կամքի ու գաղափարի բացարձակ միասնությունը («Անգիտակցականի փիլիսոփայությունը», 1869)։<ref>{{cite book|author=Ռընե Ուելլեք, Օսթին Ուորրեն|title=Գրականության տեսություն|publisher=Սարգիս Խաչենց|location=Երևան|year=2008|page=էջ 466}}</ref> |
||
| ⚫ | |||
== Աղբյուրներ == |
== Աղբյուրներ == |
||
{{Reflist}} |
{{Reflist}} |
||
| ⚫ | |||
{{DEFAULTSORT:Հարտման, Էդուարդ ֆոն}} |
{{DEFAULTSORT:Հարտման, Էդուարդ ֆոն}} |
||
22:52, 19 Հունիսի 2010-ի տարբերակ
Էդուարդ ֆոն Հարտման (Eduard von Hartmann, 1842, փետրվարի 23 - 1906, հունիսի 5) - գերմանացի փիլիսոփա, իռացիոնալիզմի և վոլյունտարիզմի ժամանակակից դպրոցների նախորդներից։
Հետևել է Շելլինգին ու Շոպենհաուերին։ Բոլոր գոյերի հիմքն է համարել անգիտակցական հոգևոր սկիզբը, որն ստեղծում է կամքի ու գաղափարի բացարձակ միասնությունը («Անգիտակցականի փիլիսոփայությունը», 1869)։[1]
Աղբյուրներ
- ↑ Ռընե Ուելլեք, Օսթին Ուորրեն (2008). Գրականության տեսություն. Երևան: Սարգիս Խաչենց. էջ էջ 466.
|
Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |