«Պոլոնիում»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
[[Պատկեր:alpha po lattice.jpg|մինի|Պոլոնիում]]
[[Պատկեր:alpha po lattice.jpg|մինի|Պոլոնիում]]
{{Նշան|Po}}
{{Նշան|Po}}

<gallery>
https://en.wikipedia.org/wiki/File:Polonium.jpg
</gallery>


'''Պոլոնիում''', քիմիական տարր է, որի նշանն է ''Po'' և ատոմային թիվը՝ 84։
'''Պոլոնիում''', քիմիական տարր է, որի նշանն է ''Po'' և ատոմային թիվը՝ 84։
Տող 42. Տող 38.


Պոլոնիումային հիմքով ալֆա մասնիկների աղբյուրները առաջացել էին [[ԽՍՀՄ]]-ում: Այսպիսի աղբյուրներ օգտագործվում էին արդյունաբերական ծածկույթների հաստությունը որոշելու համար:
Պոլոնիումային հիմքով ալֆա մասնիկների աղբյուրները առաջացել էին [[ԽՍՀՄ]]-ում: Այսպիսի աղբյուրներ օգտագործվում էին արդյունաբերական ծածկույթների հաստությունը որոշելու համար:




== Տե՛ս նաև ==
== Տե՛ս նաև ==

12:13, 23 Հունիսի 2015-ի տարբերակ

Պոլոնիում
Po

Պոլոնիում, քիմիական տարր է, որի նշանն է Po և ատոմային թիվը՝ 84։

Պոլոնիումը քիմիական տարր է, որի քիմիական նշանն է Po, իսկ կարգատիվը՝84: Տարրը հայտնաբերվել է 1898 թվականին Մարի Կուրիի և Պիեր Կուրիի կողմից: Այն հազվադեպ հանդիպվող և շատ ռադիոակտիվ տարր է, որը չունի լրացված շերտերով իզոտոպներ: Պոլոնիումը քիմիապես նման է բիզմիթին և Թելուրին ու հանդիպվում է ուրանի հանքաքարերում:

Պոլոնիումի կիրառությունները քիչ են: Այն օգտագործվում է տիեզերագնաց և հակաստատիկ սարքերի պատրաստման մեջ: Նաև հանդիսանում է նեյրոնների և ալֆա մասնիկների աղբյուր:

Պարբերական աղյուսակում իր դիրքի պատճառով Պոլոնիումը երբեմն դասվում է որպես մետաղանման, բայց նրա հատկությունները և պահվացքը փաստում են, որ այն միանշանակ մետաղ է:

Հատկություններ

Իզոտոպներ

Պոլոնիումը ունի 33 հայտնի իզոտոպներ, որոնք բոլորը ռադիոակտիվ են: Նրանց հարաբերական ատոմային զանգվածները տատանվում են 188-ից 220: 210Po-ը (կես կիանք-138.376 օր) և բոլոր իզոտոպներից ամենատարածվածն է: Իսկ ամենաերկարակյաց իզոտոպը 209Po-ը (կես կյանք125.2 ± 3.3 տարի) և 208Po-ը (կես կյանք 2.9 տարի):

208Po-ը կարող է ստացվել հատուկ անօդի մեջ կապարի կամ բիզմիթի ալֆա,պրոտոն կամ դուտրոն ռմբակոծումից: Պինդ վիճակ

Պոլոնիումը ռադիոակտիվ տարր է, որը գոյություն ունի երկու մետաղական ալոտրոպներում: Ալֆա վիճակը պարզ խորանարդային կառուցվացքի միակ հայտնի օրինակն է մեկ ատոմի դեպքում, որի գագաթնային չափսերն են 335.2 պիկոմետր է, իսկ բետա վիճակը ռոմբոջրային: Պոլոնիումի կառուցվացքը բնութագրվել է ռենտգենյան ճառադայթների և էլեկտրոնների օգնությամբ:

Միացություններ

Պոլոնիումը չունի հասարակ միացություններ և իր գրեթե բոլոր միացությունները արհեստականորեն են պատրաստվում: Այդ միացություններիցավելի քան 50-ը ճանաչված են: Պոլոնիումի ամենակայուն միացությունները պոլոնիդներն են, որոնք պատրաստվում են երկու տարրերի անմիջական փոխազդեցությունից: Na2Po-ը ունի անտիֆլոռիտ կառուցվացքը, Ca, Ba, Hg, Pb տարրերի պոլոնիդների և լանթինադների փոխազդեցությունից առաջանում է NaCl-ի ցանցեր, իսկ BePo-ը և CdPo-ը ունեն ուըրտզիտ և MgPo-ը նիկել արսենիդ կառուցվացքը:

Պատմություն

Փորձնականորեն Ռադիում Էֆ անվանված պոլոնիումը հայտնաբերել է Մարի Կուրին 1898 թվականին և այն անվանվել է իր հայրենիքի` Հոլանդիայի անունով(Poland): Այդ ժամանակ Հոլանդիան ռուսասական, գերմանական և Ավստրո-Հունգարական բաժանմունքի տակ էինև գոյություն չունեին րպես անկախ երկիր: Կուրին հույս ուներ, որ տարրը իր հայրենիքի անունով անվանելով՝ հայտնի կդառնար իրենց երկրում անկախության պակասը: Այն առաջին տարրն էր, որիանվանումը օգնեց կարևորել քաղաքական հակասություններ:

Այս տարրը Կուրիների կողմից հայնաբերված առաջին տարրն էր:Այն հայտնաբերվեց երբ նրանք ուսումնասիրում էին Փիչբլենդ ռադիոակտիվության պատճառը: Փիչբլենդի միջից ռադիոակտիվ տարրերը՝ ուրանը ու թորիումը հանելուց հետո, ավելի ռադիոակտիվ է քան ուրանը ու թորիումը միասին: Այս գաղափարը ստիպեց Կուրիներին հայթհայթել նոր ռադիոակտիվ տարրեր: 1898 թվականի հուլիսին նրանք փիչբլենդը առանձնացրեցին պոլոնիումից, և հինգ ամիս հետո նաև մեկուսացրեցին ռադիումը:

Տարածվածությունը և Արտադրությունը

Պոլոնիումը շատ հազվադեպ է հանդիպվում բնության մեջ, քանի որ իր բոլոր իզոտոպները ունեն շատ կարճ կես-կյանք: 210Po, 214Po, և 218Po գոյություն ունեն փտած 238U-ի մեջ:

Կիրառությունը

Պոլոնիումային հիմքով ալֆա մասնիկների աղբյուրները առաջացել էին ԽՍՀՄ-ում: Այսպիսի աղբյուրներ օգտագործվում էին արդյունաբերական ծածկույթների հաստությունը որոշելու համար:


Տե՛ս նաև