«Դալտոնի օրենք»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ վերջակետների ուղղում, փոխարինվեց: ն: → ն։ oգտվելով ԱՎԲ
չ →‎Օրենքների ձևակերպում: կետադրություն և բացատներ, փոխարինվեց: է ։ Հ → է։ Հ (2) oգտվելով ԱՎԲ
Տող 12. Տող 12.
<center>N=N<sub>1</sub>+N<sub>2</sub>+$</center>
<center>N=N<sub>1</sub>+N<sub>2</sub>+$</center>


որտեղ N<sub>i</sub>-ն i–երորդ տեսակի [[գազ]]ի մոլեկուլների թիվն է ։ Համաձայն իդեալական գազի վիճակի հավասարման՝
որտեղ N<sub>i</sub>-ն i–երորդ տեսակի [[գազ]]ի մոլեկուլների թիվն է։ Համաձայն իդեալական գազի վիճակի հավասարման՝


<center>pV=Nk<sub>B</sub>T= N<sub>1</sub>k<sub>B</sub>T+N<sub>2</sub>k<sub>B</sub>T+$</center>
<center>pV=Nk<sub>B</sub>T= N<sub>1</sub>k<sub>B</sub>T+N<sub>2</sub>k<sub>B</sub>T+$</center>
Տող 23. Տող 23.


<center>p<sub>i</sub>=N<sub>i</sub>/Vk<sub>B</sub> T</center>
<center>p<sub>i</sub>=N<sub>i</sub>/Vk<sub>B</sub> T</center>
p<sub>i</sub>–ն անվանում են i-երորդ տեսակի գազի մասնական ճնշում։Բանաձևերից հետևում է, որ
p<sub>i</sub>–ն անվանում են i-երորդ տեսակի գազի մասնական ճնշում։ Բանաձևերից հետևում է, որ





11:16, 9 Հունիսի 2015-ի տարբերակ

Դալթոնի օրենք

Դալթոնի օրենքներ, ֆիզիկական օրինաչափություններ, որոնք ենթարկվում են քիմիապես իրար հետ չփոխազդող գազերի խառնուրդի հատկությունները։ Օրենքների ձևակերպումը Դալտոնը սկսել է 19-րդ դար[1] սկզբին։

  1. Գազերի խառնուրդի լրիվ ճնշումը հավասար է բաղադրիչևերի պարցիալ ճնշումների գումարին (սահմանել է Զ. Դալթոնը, 1801 թվականին)։
  2. Հաստատուն ջերմաստիճանում գազային խառնուրդի յուրաքանչյուր բաղադրիչի լուծելիությունը հեղուկում համեմատական է հեղուկի վրա այդ բաղադրիչի պարցիալ ճնշմանը (սահմանել է Զ․ Դալթոնը, 1803 թվականին)։ Վերջինս Հենրիի օրենքի մասնավոր դեպքն է։ Դալթոնի օրենները մեկնաբանվում են իդեալական գազերի կինետիկ տեսությամբ։ Կրիտիկականից հեռու ջերմաստիճանների և ճնշումների դեպքում Դալթոնի օրենքները որոշ մոտավորությամբ կիրառելի են նան իրական գազերի համար։

Օրենքների ձևակերպում

Իզոթերմ պայմաններում բոլոր գազերի ծավալները իրար հավասար են, հետևաբար, ըստ Բոյլ-Մարիոտի օրենքի յուրաքանչյուր գազի ճնշումը պետք է փոխվի այնպես, որ տեղի ունենա հետևյալը.

N=N1+N2+$

որտեղ Ni-ն i–երորդ տեսակի գազի մոլեկուլների թիվն է։ Համաձայն իդեալական գազի վիճակի հավասարման՝

pV=NkBT= N1kBT+N2kBT+$

Եթե V ծավալը զբաղեցրած լիներ միայն i-երորդ տեսակի գազը, ապա նրա գործադրած ճնշումը կորոշվեր

p1V=N1kBT

բանաձևով, որի համաձայն՝

pi=Ni/VkB T

pi–ն անվանում են i-երորդ տեսակի գազի մասնական ճնշում։ Բանաձևերից հետևում է, որ


p=p1+p2+$

այսինքն՝ իդեալական գազերի խառնուրդում ճնշումը հավասար է խառնուրդի գազերի մասնական ճնշումների համար։

Չոր, այսինքն՝ ջրի գոլորշիներ չպարունակող օդի բաղադրության 78%–ը (ըստ ծավալի)ազոտն է, 21%–ը՝ թթվածինը, մնացածը՝ արգոնը և այլ գազեր։ Եթե օդի ճնշումը 1 մթն է, ապա ազոտի մասնական ճնշումը 0,78 մթն է, իսկ թթվածինը՝ 0,21 մթն։

Ծանոթագրություններ

Գրականություն

  • Ֆիզիկա 11–րդ դասարանի դասագիրք
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։