«Լույո Բրենտանո»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ մանր-մունր, փոխարինվեց: : → ։ (10), →
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Գիտնական
{{Տեղեկաքարտ Գիտնական
| անուն = Լույո Բրենտանո
| բնագիր անուն = Lujo Brentano
| բնագիր անուն = Lujo Brentano
| պատկեր = Bundesarchiv Bild 146-1986-107-28A, Ludwig Joseph Brentano.jpg
| պատկեր = Bundesarchiv Bild 146-1986-107-28A, Ludwig Joseph Brentano.jpg
| image_size =
| alt =
| caption =
| birth_date = {{Ծննդյան ամսաթիվ|1844|12|18}}
| birth_place = {{դրոշավորում|Գերմանիա}}. [[Աշաֆենբուրգ (շրջան)|Աշաֆենբուրգ]]
| death_date = {{Մահվան ամսաթիվ և տարիք|1931|9|9|1844|12|18}}
| death_place = {{դրոշավորում|Գերմանիա}}, [[Մյունխեն]]
| residence =
| citizenship =
| nationality =
| ethnicity =
| religion =
| fields = [[Տնտեսագիտություն]]
| workplaces =
| alma_mater = Հյոտնիգենի համալսարան
| doctoral_advisor =
| academic_advisors =
| doctoral_students =
| notable_students =
| known_for =
| author_abbrev_bot =
| author_abbrev_zoo =
| influences =
| influenced =
| awards =
| signature =
| signature_alt =
| ծանոթ =
| Commons =
| Վիքիդարան =
}}
}}
'''Լույի Բրենտանո''' ({{lang-de|Lujo Brentano}}, 1844—1931)՝ գերմանացի տնտեսագետ, բարեգործ, սոցիալիզմի և պատմական դպրոցների ներկայացուցիչ տնտեսագիտության մեջ, համալսարանական պրոֆեսոր մի շարք գերմանական քաղաքներում։ Բանաստեղծ Կլեմենս Բրենտանոյի եղբորորդին, Քրիստիան Բրենտանոյի և Էմիլյա Բրենտանոյի որդին, փիլիսոփա և հոգեբան Ֆրանց Բրենտանոյի փոքր եղբայրը։
'''Լույի Բրենտանո''' ({{lang-de|Lujo Brentano}}, 1844—1931)՝ գերմանացի տնտեսագետ, բարեգործ, սոցիալիզմի և պատմական դպրոցների ներկայացուցիչ տնտեսագիտության մեջ, համալսարանական պրոֆեսոր մի շարք գերմանական քաղաքներում։ Բանաստեղծ Կլեմենս Բրենտանոյի եղբորորդին, Քրիստիան Բրենտանոյի և Էմիլյա Բրենտանոյի որդին, փիլիսոփա և հոգեբան Ֆրանց Բրենտանոյի փոքր եղբայրը։


== Կենսագրություն ==
== Կենսագրությունը ==
Սովորել է [[Աուգսբուրգ]]ի և Աշաֆենբուրգի գիմնազիաներում և [[1861]] թ․ տեղափոխվել [[Դուբլին]], որտեղ մեկ տարի շարունակ լսել է համալսարանական դասախոսություններ, որից հետո իրեն նվիրել է քաղաքական տնտեսության, իրավունքի և պատմության ուսումնասիրություններին [[Մյունխեն]]ում, Հեյդելբերգում, Վյուրցբուրգում և Հետինգենում։ Մեկ տարվա ընթացքում դարձել է [[Բեռլին]]ի վիճակագրական վարժարանի անդամ, որի տնօրենը Էնգելն էր։ Վերջինիս Բրենտանոն ուղեկցել էր գիտական ճանապարհորդության Անգլիա, որտեղ առիթ էր ունեցել ծանոթանալու անգլիացի աշխատավորների դրության և հատկապես արհմիությունների հետ։ Այս ուղևորության արդյունքը դարձավ իր «Die Arbeitergilden der Gegenwart» աշխատությունը։
Սովորել է [[Աուգսբուրգ]]ի և Աշաֆենբուրգի գիմնազիաներում և [[1861]] թ․ տեղափոխվել [[Դուբլին]], որտեղ մեկ տարի շարունակ լսել է համալսարանական դասախոսություններ, որից հետո իրեն նվիրել է քաղաքական տնտեսության, իրավունքի և պատմության ուսումնասիրություններին [[Մյունխեն]]ում, Հեյդելբերգում, Վյուրցբուրգում և Հետինգենում։ Մեկ տարվա ընթացքում դարձել է [[Բեռլին]]ի վիճակագրական վարժարանի անդամ, որի տնօրենը Էնգելն էր։ Վերջինիս Բրենտանոն ուղեկցել էր գիտական ճանապարհորդության Անգլիա, որտեղ առիթ էր ունեցել ծանոթանալու անգլիացի աշխատավորների դրության և հատկապես արհմիությունների հետ։ Այս ուղևորության արդյունքը դարձավ իր «Die Arbeitergilden der Gegenwart» աշխատությունը։


Տող 43. Տող 12.
Եղել է [[Սանկտ Պետերբուրգ]]ի գիտությունների ակադեմիայի թղթակից-անդամ (1895)<ref>[http://isaran.ru/?q=ru/person&guid=D0B5B3DA-AEB4-50A8-1B7A-D31B33C65241 Տեղեկություն]</ref>։
Եղել է [[Սանկտ Պետերբուրգ]]ի գիտությունների ակադեմիայի թղթակից-անդամ (1895)<ref>[http://isaran.ru/?q=ru/person&guid=D0B5B3DA-AEB4-50A8-1B7A-D31B33C65241 Տեղեկություն]</ref>։


Համարվում է մի շարք գիտական աշխատությունների հեղինակ՝ «Ժամանակակից սոցիալական կարիքների պատճառերի մասին» (1889), «Գյուղատնտեսական քաղաքականություն» (1897)և այլն։ Բրենտանոն նկարագրել է սոցիալական հավասարակշռության հնարավորությունը կապիտալիզմի օրոք, հանդես է եկել որպես գործարանների օրենսդրությունների և արհմիությունների բարեփոխման կողմնակից, պաշտպանել է մենաշնորհը։
Համարվում է մի շարք գիտական աշխատությունների հեղինակ՝ «Ժամանակակից սոցիալական կարիքների պատճառերի մասին» (1889), «Գյուղատնտեսական քաղաքականություն» (1897) և այլն։ Բրենտանոն նկարագրել է սոցիալական հավասարակշռության հնարավորությունը կապիտալիզմի օրոք, հանդես է եկել որպես գործարանների օրենսդրությունների և արհմիությունների բարեփոխման կողմնակից, պաշտպանել է մենաշնորհը։


== Ծանոթագրություններ ==
== Ծանոթագրություններ ==
Տող 53. Տող 22.


{{DEFAULTSORT:Բրենտանո, Լույո}}
{{DEFAULTSORT:Բրենտանո, Լույո}}

[[Կատեգորիա:Գերմանացի տնտեսագետներ]]
[[Կատեգորիա:Գերմանացի տնտեսագետներ]]
[[Կատեգորիա:1844 ծնունդներ]]
[[Կատեգորիա:Դեկտեմբերի 18 ծնունդներ]]
[[Կատեգորիա:1931 մահեր]]
[[Կատեգորիա:Սեպտեմբերի 9 մահեր]]

05:27, 27 Մայիսի 2015-ի տարբերակ

Լույո Բրենտանո
Lujo Brentano
Ծնվել էդեկտեմբերի 18, 1844(1844-12-18)[1][2][3][…]
Աշաֆենբուրգ, Ստորին Ֆրանկոնիա, Բավարիա[4]
Մահացել էսեպտեմբերի 9, 1931(1931-09-09)[4][2][3][…] (86 տարեկան)
Մյունխեն, Վայմարյան Հանրապետություն[5]
Քաղաքացիություն Գերմանական կայսրություն
Մասնագիտությունտնտեսագետ, համալսարանի դասախոս, փիլիսոփա և իրավաբան
Հաստատություն(ներ)Վիեննայի համալսարան, Լյուդվիգ Մաքսիմիլիանի Մյունխենի համալսարան, Լայպցիգի համալսարան, Վրոցլավի համալսարան և HU Berlin
ԱնդամակցությունՍանկտ Պետերբուրգի գիտությունների ակադեմիա, ԽՍՀՄ գիտությունների ակադեմիա, Հունգարիայի գիտությունների ակադեմիա, Լինչեի ազգային ակադեմիա, Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիա, Սաքսոնիայի գիտությունների ակադեմիա, Սաքսոնիայի գիտությունների ակադեմիա, Բավարիական գիտությունների ակադեմիա և Մյիւնխենի ակադեմիական երգչախումբ
Ալմա մատերԳյոթինգենի համալսարան, Լյուդվիգ Մաքսիմիլիանի Մյունխենի համալսարան, Հայդելբերգի համալսարան, HU Berlin, JMU և Մյունստերի համալսարան
Տիրապետում է լեզուներինգերմաներեն[1][6]
Գիտական ղեկավարԱդոլֆ Վագներ և Johann von Helferich?[7]
Եղել է գիտական ղեկավարEmil Lederer?, Moritz Julius Bonn?, Paul Mombert?[7], Heinrich Herkner?[7], Heinrich Thomann?[7], Karl Robert Albert Buddeus?[7] և August Eisenträger?[7]
Հայտնի աշակերտներRudolf Meerwarth?[7]
Պարգևներ
ԿուսակցությունԱզատամտության միություն
ՀայրՔրիստիան Բրենտանո
ՄայրԷմիլիե Բրենտանո
 Lujo Brentano Վիքիպահեստում

Լույի Բրենտանո (գերմ.՝ Lujo Brentano, 1844—1931)՝ գերմանացի տնտեսագետ, բարեգործ, սոցիալիզմի և պատմական դպրոցների ներկայացուցիչ տնտեսագիտության մեջ, համալսարանական պրոֆեսոր մի շարք գերմանական քաղաքներում։ Բանաստեղծ Կլեմենս Բրենտանոյի եղբորորդին, Քրիստիան Բրենտանոյի և Էմիլյա Բրենտանոյի որդին, փիլիսոփա և հոգեբան Ֆրանց Բրենտանոյի փոքր եղբայրը։

Կենսագրություն

Սովորել է Աուգսբուրգի և Աշաֆենբուրգի գիմնազիաներում և 1861 թ․ տեղափոխվել Դուբլին, որտեղ մեկ տարի շարունակ լսել է համալսարանական դասախոսություններ, որից հետո իրեն նվիրել է քաղաքական տնտեսության, իրավունքի և պատմության ուսումնասիրություններին Մյունխենում, Հեյդելբերգում, Վյուրցբուրգում և Հետինգենում։ Մեկ տարվա ընթացքում դարձել է Բեռլինի վիճակագրական վարժարանի անդամ, որի տնօրենը Էնգելն էր։ Վերջինիս Բրենտանոն ուղեկցել էր գիտական ճանապարհորդության Անգլիա, որտեղ առիթ էր ունեցել ծանոթանալու անգլիացի աշխատավորների դրության և հատկապես արհմիությունների հետ։ Այս ուղևորության արդյունքը դարձավ իր «Die Arbeitergilden der Gegenwart» աշխատությունը։

1871 թ․ Բեռլինի համալսարանում ավագ դոցենտ լինելուց հետո՝ 1872 թ․, նորից ուղևորվել է Անգլիա։ Նույն տարում նա ստացել է առաջարկություն Բրեսլավի համալսարանում զբաղեցնել քաղաքական գիտությունների ամբիոնի բացառիկ պրոֆեսորի պաշտոնը, որտեղ 1873 թ․ ընտրվել է շարքային պրոֆեսր։

Եղել է Սանկտ Պետերբուրգի գիտությունների ակադեմիայի թղթակից-անդամ (1895)[8]։

Համարվում է մի շարք գիտական աշխատությունների հեղինակ՝ «Ժամանակակից սոցիալական կարիքների պատճառերի մասին» (1889), «Գյուղատնտեսական քաղաքականություն» (1897) և այլն։ Բրենտանոն նկարագրել է սոցիալական հավասարակշռության հնարավորությունը կապիտալիզմի օրոք, հանդես է եկել որպես գործարանների օրենսդրությունների և արհմիությունների բարեփոխման կողմնակից, պաշտպանել է մենաշնորհը։

Ծանոթագրություններ

Գրականություն