«Ռևանշիզմ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Նոր էջ «'''Ռեվանշիզմ''' (ֆրանսերեն հատուցել, վրեժխնդիր լինել), պատերազմում պարտություն կրած երկրի շովինիստ...»: |
No edit summary |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
[[Պատկեր:Charles Meynier - Napoleon in Berlin.png|մինի|250px]] |
|||
| ⚫ | |||
'''Ռեվանշիզմ''' ({{lang-fr|''revanchisme''}}, {{langi|fr|''revanche''}} - հատուցել, վրեժխնդիր լինել), [[պատերազմ]]ում պարտություն կրած երկրի շովինիստական շրջանների [[քաղաքականություն]]ը, որը հետապնդում է նոր պատերազմի նախապատրաստում, նպատակ ունենալով վերականգնել նախապատերազմյան սահմանները և միջպետական հարաբերությունները։ |
|||
== Կիրառում == |
|||
| ⚫ | Ռեվանշիզմի պրոպագանդան լայնորեն օգտագործում է տվյալ երկրի բուրժուազիան՝ արդարացնելու համար սպառազինությունների մրցավազքը, պատերազմի նախապատրաստությունը։ Կատաղի ռեվանշիզմի ցայտուն օրինակ է հիտլերյան [[Գերմանիա]]յի կողմից [[երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ի նախապատրաստումը, որով հույս ուներ հասնել համաշխարհային տիրապետության։ Արդի պայմաններում ռեվանշիզմի ուղիով են ընթանում արևմտագերմանական նեոֆաշիստները։ |
||
== Տես նաև == |
|||
*[[Մեծապետական շովինիզմ]] |
|||
== Գրականություն == |
|||
* ''Фарбман Н. В.'', Идеология германского реваншизма (1918—1923 гг.). Рязань-Пенза, 1987 |
|||
* ''Пустогаров В. В.'' Западногерманский реваншизм и международное право. М.: «Наука», 1986 |
|||
* ''Милюкова В. И.'' Дипломатия реванша (внешняя политика ФРГ в Европе). М., 1966 |
|||
* ''Марков К. А.'' «Восточная политика» ФРГ и реваншизм 1949—1982 гг. Днепропетровск, 1988 |
|||
* ''Валихновский Т.'' [http://publ.lib.ru/ARCHIVES/V/VALIHNOVSKIY_Tadeush/_Valihnovskiy_T..html#01 Израиль и ФРГ], М.: Прогресс., 1971 |
|||
* [http://znanie-vlast.livejournal.com/288529.html Реваншизм: идеология, практика (сборник статей).] М., Знание, 1985 |
|||
{{ՀՍՀ}} |
{{ՀՍՀ}} |
||
[[Կատեգորիա: |
[[Կատեգորիա:Քաղաքականություն]] |
||
14:58, 15 Մայիսի 2015-ի տարբերակ
Ռեվանշիզմ (ֆր.՝ revanchisme, revanche - հատուցել, վրեժխնդիր լինել), պատերազմում պարտություն կրած երկրի շովինիստական շրջանների քաղաքականությունը, որը հետապնդում է նոր պատերազմի նախապատրաստում, նպատակ ունենալով վերականգնել նախապատերազմյան սահմանները և միջպետական հարաբերությունները։
Կիրառում
Ռեվանշիզմի պրոպագանդան լայնորեն օգտագործում է տվյալ երկրի բուրժուազիան՝ արդարացնելու համար սպառազինությունների մրցավազքը, պատերազմի նախապատրաստությունը։ Կատաղի ռեվանշիզմի ցայտուն օրինակ է հիտլերյան Գերմանիայի կողմից երկրորդ համաշխարհային պատերազմի նախապատրաստումը, որով հույս ուներ հասնել համաշխարհային տիրապետության։ Արդի պայմաններում ռեվանշիզմի ուղիով են ընթանում արևմտագերմանական նեոֆաշիստները։
Տես նաև
Գրականություն
- Фарбман Н. В., Идеология германского реваншизма (1918—1923 гг.). Рязань-Пенза, 1987
- Пустогаров В. В. Западногерманский реваншизм и международное право. М.: «Наука», 1986
- Милюкова В. И. Дипломатия реванша (внешняя политика ФРГ в Европе). М., 1966
- Марков К. А. «Восточная политика» ФРГ и реваншизм 1949—1982 гг. Днепропетровск, 1988
- Валихновский Т. Израиль и ФРГ, М.: Прогресс., 1971
- Реваншизм: идеология, практика (сборник статей). М., Знание, 1985
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ 
|