«Միջնադարյան Ճապոնիա»–ի խմբագրումների տարբերություն
| Տող 4. | Տող 4. | ||
== Բուդդայականության տարածումը Ճապոնիայում. Սինտոյի գաղափարը == |
== Բուդդայականության տարածումը Ճապոնիայում. Սինտոյի գաղափարը == |
||
[[Պատկեր:Tokugawa Ieyasu2.JPG|մինի|200px|աջից|Տոկուգավա սյոգունը]] |
[[Պատկեր:Tokugawa Ieyasu2.JPG|մինի|200px|աջից|Տոկուգավա սյոգունը]] |
||
Վաղ միջնադարյան ժամանակաշրջանում ճապոնական հիմնական կրոնի` սինտոյի <ref>[http://sinto.com/en/home.html Սինտո]</ref> կողքին տարածվում էր նաև [[բուդդայականություն]]ը։ Ճապոնական սինտոն ասում էր որ աշխարհը լցված է աստվածային հոգիներով, իսկ կայսրերը սրբացվում էին և ծագում [[Արեգակ]]ի աստծոց։ Կա մի այսպիսի ավանդույթ, որ 552-553 թթ. հարավկորեական մի կայսր Բուդդայի ոսկեզօծ արձանը և հնդկական որոշ մագաղաթյա ձեռագրեր ուղարկում է ճապոնական արքայազն Կարուին և առաջարկում [[ |
Վաղ միջնադարյան ժամանակաշրջանում ճապոնական հիմնական կրոնի` սինտոյի <ref>[http://sinto.com/en/home.html Սինտո]</ref> կողքին տարածվում էր նաև [[բուդդայականություն]]ը։ Ճապոնական սինտոն ասում էր որ աշխարհը լցված է աստվածային հոգիներով, իսկ կայսրերը սրբացվում էին և ծագում [[Արեգակ]]ի աստծոց։ Կա մի այսպիսի ավանդույթ, որ 552-553 թթ. հարավկորեական մի կայսր Բուդդայի ոսկեզօծ արձանը և հնդկական որոշ մագաղաթյա ձեռագրեր ուղարկում է ճապոնական արքայազն Կարուին և առաջարկում [[բուդդայականություն]] ընդունել։ Այս առաջարկը մերժվեց, սակայն այն հակասություններ առաջացրեց Սոգո տոհմում։ Պատճառը այն էր, որ [[ճապոնացիներ]]ը մտածում |
||
էին որ բուդդայականության ընդունումը կուժեղացնի ճապոնական զինվորական ներուժը։ IV դարի վերջին Սյոտոկու Տայսին արդեն ակնհայտ քարոզում էր բուդդայականությունը և նպաստում չինական մշակույթի տարածման ը [[Ճապոնիա]]յում։ VII դարի 20-ական թվականներին արդեն [[Ճապոնիա]]յում կար մոտավորապես 50 բուդդայական կառույց։ Նա ողջյունում էր բուդդայական վանահայրերի գալուսը, սակայն բուդդայական վանահայրերը իրենց հետ բերում էին նաև չինարեն լեզուն։ Այս իրադարձությունների կիզակետում VII դարի վերջում արդեն իր դիրքերը կորցրեց [[ճապոներեն]] լեզուն և սինտո կրոնը։ |
էին որ բուդդայականության ընդունումը կուժեղացնի ճապոնական զինվորական ներուժը։ IV դարի վերջին Սյոտոկու Տայսին արդեն ակնհայտ քարոզում էր բուդդայականությունը և նպաստում չինական մշակույթի տարածման ը [[Ճապոնիա]]յում։ VII դարի 20-ական թվականներին արդեն [[Ճապոնիա]]յում կար մոտավորապես 50 բուդդայական կառույց։ Նա ողջյունում էր բուդդայական վանահայրերի գալուսը, սակայն բուդդայական վանահայրերը իրենց հետ բերում էին նաև չինարեն լեզուն։ Այս իրադարձությունների կիզակետում VII դարի վերջում արդեն իր դիրքերը կորցրեց [[ճապոներեն]] լեզուն և սինտո կրոնը։ |
||
18:16, 14 Ապրիլի 2015-ի տարբերակ
Ճապոնիան միջնադարում, միջնադարյան պետություն է Արևելյան Ասիայի չորս խոշոր կղզիների` Սիկոկույի, Հոնսյուի, Հոկայդոի և Կյուսուի վրա [1]։ Ճապոնիայում միջնադարը զարգացել է երեք փուլով` վաղ, միջին և ուշ [2]։ Ճապոնիայի պատմության մեծ վաղ միջնադարը առանձնանում է նրանով, որ այս ժամանակահատվածում ճապոնական սինտո կրոնի կողքին տարածվեց բուդդայականությունը և կատարվեց Տայկա մեծ հեղաշրջում։ Միջին միջնադարում հիմնականում կատարվեց մշակութային փոփոխություններ և գիտությունը աննախընթաց վերելք ապրեց։ Ուշ միջնադարում Ճապոնիայում հաստատվեց Սյոգունների իշխանությունը և ձևավորվեց քաղաքական նոր դասերը։
Բուդդայականության տարածումը Ճապոնիայում. Սինտոյի գաղափարը
Վաղ միջնադարյան ժամանակաշրջանում ճապոնական հիմնական կրոնի` սինտոյի [3] կողքին տարածվում էր նաև բուդդայականությունը։ Ճապոնական սինտոն ասում էր որ աշխարհը լցված է աստվածային հոգիներով, իսկ կայսրերը սրբացվում էին և ծագում Արեգակի աստծոց։ Կա մի այսպիսի ավանդույթ, որ 552-553 թթ. հարավկորեական մի կայսր Բուդդայի ոսկեզօծ արձանը և հնդկական որոշ մագաղաթյա ձեռագրեր ուղարկում է ճապոնական արքայազն Կարուին և առաջարկում բուդդայականություն ընդունել։ Այս առաջարկը մերժվեց, սակայն այն հակասություններ առաջացրեց Սոգո տոհմում։ Պատճառը այն էր, որ ճապոնացիները մտածում էին որ բուդդայականության ընդունումը կուժեղացնի ճապոնական զինվորական ներուժը։ IV դարի վերջին Սյոտոկու Տայսին արդեն ակնհայտ քարոզում էր բուդդայականությունը և նպաստում չինական մշակույթի տարածման ը Ճապոնիայում։ VII դարի 20-ական թվականներին արդեն Ճապոնիայում կար մոտավորապես 50 բուդդայական կառույց։ Նա ողջյունում էր բուդդայական վանահայրերի գալուսը, սակայն բուդդայական վանահայրերը իրենց հետ բերում էին նաև չինարեն լեզուն։ Այս իրադարձությունների կիզակետում VII դարի վերջում արդեն իր դիրքերը կորցրեց ճապոներեն լեզուն և սինտո կրոնը։
«Տայկա» հեղաշրջումը
645 թ. Սոգո տոհմի հակառակորդները դավադրություն կազմակերպեցին, կոտորեցին Սոգաներին և գահ բարձրացրեցին Սումերագի տոհմի ներկայացուցիչ Կարունի։