«Ալբանական գրականություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
Տող 7. Տող 7.


Հայտնի արվեստագետների, փիլիսոփաների, գիտնականների և այլոց շարքում էին ծագումով ալբանացի Մարինո Բեսիչեմին (1408–1526), Ձոն Գազուլին (1400–1455), Լեոնիկուս Թոմեուսը (1456–1531), Միշել Մառուլին (15-րդ դար), Միշել Արտիոտին (1480–1556)<ref>[http://www.shqiperia.com/tr/letersia_shqiptare.php shqiperia.com]</ref>
Հայտնի արվեստագետների, փիլիսոփաների, գիտնականների և այլոց շարքում էին ծագումով ալբանացի Մարինո Բեսիչեմին (1408–1526), Ձոն Գազուլին (1400–1455), Լեոնիկուս Թոմեուսը (1456–1531), Միշել Մառուլին (15-րդ դար), Միշել Արտիոտին (1480–1556)<ref>[http://www.shqiperia.com/tr/letersia_shqiptare.php shqiperia.com]</ref>

== Ուշ միջնադար ==

Մշակութային ազդեցությունը առաջին հերթին իր հետքն է թողնում ալբաներեն լեզվի և ալբանական եկեղեցու, այնտեղ իրականացվող ծիսակատարությունների ու աղոթքների վրա: Դա վերաբերում էր ոչ միայն երկրի հյուսիսում ապրող [[Կաթոլիկություն|կաթոլիկներին]], այլև հարավում ապրող [[Ուղղափառություն|ուղղափառներին]]: Բողոքականության գաղափարների տարածքումը կապված է կղերայական Ջոն Բուզուկուի անվան հետ, ով ալբաներեն լեզուն բերում է կաթոլիկ լիտուրգիային: Դրանով նա փորձում էր անել [[ալբաներեն]]ի համար այն, ինչ արել էր ժամանակին [[Մարտին Լյութեր]]ը [[գերմաներեն]]ի համար:


== Ծանոթագրություններ ==
== Ծանոթագրություններ ==

22:11, 20 Մարտի 2015-ի տարբերակ

Ալբաներեն թարգմանված Նոր Կտակարանը

Ալբանական գրականություն, ալբաներենով գրված արձակ և չափածո ստեղծագործություններ: Դրանք ստեղծվել են Ալբանիայում կամ ալբանական սփյուռքում:

Վերածնունդ

Օսմանյան կայսրության տարածքային ընդլայնումը ալբաններին ստիպում է լքել իրենց հայրենիքը և հայտնվել զանազան եվրոպական երկրներում: Դա տեղի է ունենում զարգացած միջնադարում՝ Վերածննդի դարաշրջանում: Սփյուռքի խոշոր ներկայացուցիչներից էր Մարին Բառլետին (1460–1513), ով 1510 թվականին Հռոմում հրատարակում է «Սկանդերբեգի պատմությունը»: Այն թարգմանվում է գրեթե բոլոր եվրոպական լեզուներով:

Հայտնի արվեստագետների, փիլիսոփաների, գիտնականների և այլոց շարքում էին ծագումով ալբանացի Մարինո Բեսիչեմին (1408–1526), Ձոն Գազուլին (1400–1455), Լեոնիկուս Թոմեուսը (1456–1531), Միշել Մառուլին (15-րդ դար), Միշել Արտիոտին (1480–1556)[1]

Ուշ միջնադար

Մշակութային ազդեցությունը առաջին հերթին իր հետքն է թողնում ալբաներեն լեզվի և ալբանական եկեղեցու, այնտեղ իրականացվող ծիսակատարությունների ու աղոթքների վրա: Դա վերաբերում էր ոչ միայն երկրի հյուսիսում ապրող կաթոլիկներին, այլև հարավում ապրող ուղղափառներին: Բողոքականության գաղափարների տարածքումը կապված է կղերայական Ջոն Բուզուկուի անվան հետ, ով ալբաներեն լեզուն բերում է կաթոլիկ լիտուրգիային: Դրանով նա փորձում էր անել ալբաներենի համար այն, ինչ արել էր ժամանակին Մարտին Լյութերը գերմաներենի համար:

Ծանոթագրություններ