«Միջնադարյան Ճապոնիա»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ կետադրական, փոխարինվեց: : → ։ (14) |
No edit summary |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
[[Պատկեր:Kasuga-taisha Kinryū-jinja.jpg|մինի|200px|աջից|սինտոյական աղոթատեղի]] |
|||
{{միացնել|Ճապոնիայի պատմություն}} |
|||
| ⚫ | '''Ճապոնիան միջնադարում,''' միջնադարյան պետություն է [[Արևելյան Ասիա]]յի չորս խոշոր կղզիների` [[Սիկոկու]]յի, [[Հոնսյու]]ի, [[Հոկայդո]]ի և [[Կյուսու]]ի վրա։ [[Ճապոնիա]]յում միջնադարը զարգացել է երեք փուլով` վաղ, միջին և ուշ։ Ճապոնիայի պատմության մեծ վաղ միջնադարը առանձնանում է նրանով, որ այս ժամանակահատվածում ճապոնական [[սինտո]] կրոնի կողքին տարածվեց [[բուդդայականություն]]ը և կատարվեց [[Տայկա մեծ հեղաշրջում]]։ Միջին միջնադարում հիմնականում կատարվեց մշակութային փոփոխություններ և գիտությունը աննախընթաց վերելք ապրեց։ Ուշ միջնադարում [[Ճապոնիա]]յում հաստատվեց [[Սյոգունների իշխանություն]]ը և ձևավորվեց քաղաքական նոր դասերը։ |
||
{{անաղբյուր}} |
|||
| ⚫ | '''Ճապոնիան միջնադարում,''' միջնադարյան պետություն է Արևելյան |
||
== Բուդդայականության տարածումը Ճապոնիայում. Սինտոյի գաղափարը == |
== Բուդդայականության տարածումը Ճապոնիայում. Սինտոյի գաղափարը == |
||
[[Պատկեր:Tokugawa_Ieyasu2.JPG|մինի|200px|աջից|Տոկուգավա սյոգունը]] |
|||
Վաղ միջնադարյան ժամանակաշրջանում ճապոնական հիմնական կրոնի` սինտոյի կողքին տարածվում էր նաև |
Վաղ միջնադարյան ժամանակաշրջանում ճապոնական հիմնական կրոնի` սինտոյի կողքին տարածվում էր նաև [[բուդդայականություն]]ը։ Ճապոնական սինտոն ասում էր որ աշխարհը լցված է աստվածային հոգիներով, իսկ կայսրերը սրբացվում էին և ծագում [[Արեգակ]]ի աստծոց։ Կա մի այսպիսի ավանդույթ, որ 552-553 թթ. հարավկորեական մի կայսր Բուդդայի ոսկեզօծ արձանը և հնդկական որոշ մագաղաթյա ձեռագրեր ուղարկում է ճապոնական արքայազն Կարուին և առաջարկում [[բուդդայականոթյուն]] ընդունել։ Այս առաջարկը մերժվեց, սակայն այն հակասություններ առաջացրեց Սոգո տոհմում։ Պատճառը այն էր, որ [[ճապոնացիներ]]ը մտածում էէին որ բուդդայականության ընդունումը կուժեղացնի ճապոնական զինվորական ներուժը։ IV դարի վերջին Սյոտոկու Տայսին արդեն ակնհայտ քարոզում էր բուդդայականությունը և նպաստում չինական մշակույթի տարածման ը [[Ճապոնիա]]յում։ VII դարի 20-ական թվականներին արդեն [[Ճապոնիա]]յում կար մոտավորապես 50 բուդդայական կառույց։ Նա ողջյունում էր բուդդայական վանահայրերի գալուսը, սակայն բուդդայական վանահայրերը իրենց հետ բերում էին նաև չինարեն լեզուն։ Այս իրադարձությունների կիզակետում VII դարի վերջում արդեն իր դիրքերը կորցրեց [[ճապոներեն]] լեզուն և սինտո կրոնը։ |
||
== Արտաքին հղումներ == |
|||
* [http://web-japan.org/museum/historyofjp/histjp.html Միջնադարյան Ճապոնիա] |
|||
== Ծանոթագրություններ == |
|||
{{ծանցանկ}} |
|||
[[Կատեգորիա:Ճապոնիայի պատմություն]] |
[[Կատեգորիա:Ճապոնիայի պատմություն]] |
||
18:37, 13 Մարտի 2015-ի տարբերակ
Ճապոնիան միջնադարում, միջնադարյան պետություն է Արևելյան Ասիայի չորս խոշոր կղզիների` Սիկոկույի, Հոնսյուի, Հոկայդոի և Կյուսուի վրա։ Ճապոնիայում միջնադարը զարգացել է երեք փուլով` վաղ, միջին և ուշ։ Ճապոնիայի պատմության մեծ վաղ միջնադարը առանձնանում է նրանով, որ այս ժամանակահատվածում ճապոնական սինտո կրոնի կողքին տարածվեց բուդդայականությունը և կատարվեց Տայկա մեծ հեղաշրջում։ Միջին միջնադարում հիմնականում կատարվեց մշակութային փոփոխություններ և գիտությունը աննախընթաց վերելք ապրեց։ Ուշ միջնադարում Ճապոնիայում հաստատվեց Սյոգունների իշխանությունը և ձևավորվեց քաղաքական նոր դասերը։
Բուդդայականության տարածումը Ճապոնիայում. Սինտոյի գաղափարը
Վաղ միջնադարյան ժամանակաշրջանում ճապոնական հիմնական կրոնի` սինտոյի կողքին տարածվում էր նաև բուդդայականությունը։ Ճապոնական սինտոն ասում էր որ աշխարհը լցված է աստվածային հոգիներով, իսկ կայսրերը սրբացվում էին և ծագում Արեգակի աստծոց։ Կա մի այսպիսի ավանդույթ, որ 552-553 թթ. հարավկորեական մի կայսր Բուդդայի ոսկեզօծ արձանը և հնդկական որոշ մագաղաթյա ձեռագրեր ուղարկում է ճապոնական արքայազն Կարուին և առաջարկում բուդդայականոթյուն ընդունել։ Այս առաջարկը մերժվեց, սակայն այն հակասություններ առաջացրեց Սոգո տոհմում։ Պատճառը այն էր, որ ճապոնացիները մտածում էէին որ բուդդայականության ընդունումը կուժեղացնի ճապոնական զինվորական ներուժը։ IV դարի վերջին Սյոտոկու Տայսին արդեն ակնհայտ քարոզում էր բուդդայականությունը և նպաստում չինական մշակույթի տարածման ը Ճապոնիայում։ VII դարի 20-ական թվականներին արդեն Ճապոնիայում կար մոտավորապես 50 բուդդայական կառույց։ Նա ողջյունում էր բուդդայական վանահայրերի գալուսը, սակայն բուդդայական վանահայրերը իրենց հետ բերում էին նաև չինարեն լեզուն։ Այս իրադարձությունների կիզակետում VII դարի վերջում արդեն իր դիրքերը կորցրեց ճապոներեն լեզուն և սինտո կրոնը։