«Միջնադարյան Ճապոնիա»–ի խմբագրումների տարբերություն
ավելացվեց Կատեգորիա:Ճապոնիայի պատմություն ՀոթՔաթ գործիքով |
չNo edit summary |
||
Տող 1. | Տող 1. | ||
{{միացնել|Ճապոնիայի պատմություն}} |
|||
⚫ | |||
{{անաղբյուր}} |
|||
⚫ | '''Ճապոնիան միջնադարում,''' միջնադարյան պետություն է Արևելյան Ասիայի չորս խոշոր կղզիների` Սիկոկոյի, Հոնսյուի, Հոկայդոի և Կյուսուի վրա: Ճապոնիայում միջնադարը զարգացել է երեք փուլով` վաղ, միջին և ուշ: Ճապոնիայի պատմության մեծ վաղ միջնադարը առանձնանում է նրանով, որ այս ժամանակահատվածում ճապոնական սինտո կրոնի կողքին տարածվեց բուդդայականությունը և կատարվեց Տայկա մեծ հեղաշրջում: Միջին միջնադարում հիմնականում կատարվեց մշակութային փոփոխություններ և գիտությունը աննախընթաց վերելք ապրեց: Ուշ միջնադարում Ճապոնիայում հաստատվեց Սյոգունների իշխանությունը և ձևավորվեց քաղաքական նոր դասերը: |
||
== Բուդդայականության տարածումը Ճապոնիայում. Սինտոյի գաղափարը == |
== Բուդդայականության տարածումը Ճապոնիայում. Սինտոյի գաղափարը == |
21:25, 21 փետրվարի 2015-ի տարբերակ
Առաջարկվում է այս և Ճապոնիայի պատմություն հոդվածները միացնել իրար: (քննարկում) |
Այս հոդվածն աղբյուրների կարիք ունի։ Դուք կարող եք բարելավել հոդվածը՝ գտնելով բերված տեղեկությունների հաստատումը վստահելի աղբյուրներում և ավելացնելով դրանց հղումները հոդվածին։ Անհիմն հղումները ենթակա են հեռացման։ |
Ճապոնիան միջնադարում, միջնադարյան պետություն է Արևելյան Ասիայի չորս խոշոր կղզիների` Սիկոկոյի, Հոնսյուի, Հոկայդոի և Կյուսուի վրա: Ճապոնիայում միջնադարը զարգացել է երեք փուլով` վաղ, միջին և ուշ: Ճապոնիայի պատմության մեծ վաղ միջնադարը առանձնանում է նրանով, որ այս ժամանակահատվածում ճապոնական սինտո կրոնի կողքին տարածվեց բուդդայականությունը և կատարվեց Տայկա մեծ հեղաշրջում: Միջին միջնադարում հիմնականում կատարվեց մշակութային փոփոխություններ և գիտությունը աննախընթաց վերելք ապրեց: Ուշ միջնադարում Ճապոնիայում հաստատվեց Սյոգունների իշխանությունը և ձևավորվեց քաղաքական նոր դասերը:
Բուդդայականության տարածումը Ճապոնիայում. Սինտոյի գաղափարը
Վաղ միջնադարյան ժամանակաշրջանում ճապոնական հիմնական կրոնի` սինտոյի կողքին տարածվում էր նաև բուդդայականությունը: Ճապոնական սինտոն ասում էր որ աշխարհը լցված է աստվածային հոգիներով, իսկ կայսրերը սրբացվում էին և ծագում Արեգակի աստծոց: Կա մի այսպիսի ավանդույթ, որ 552-553 թթ. հարավկորեական մի կայսր Բուդդայի ոսկեզօծ արձանը և հնդկական որոշ մագաղաթյա ձեռագրեր ուղարկում է ճապոնական արքայազն Կարուին և առաջարկում բուդդայականոթյուն ընդունել: Այս առաջարկը մերժվեց, սակայն այն հակասություններ առաջացրեց Սոգո տոհմում: Պատճառը այն էր, որ ճապոնացիները մտածում էէին որ բուդդայականության ընդունումը կուժեղացնի ճապոնական զինվորական ներուժը: IV դարի վերջին Սյոտոկու Տայսին արդեն ակնհայտ քարոզում էր բուդդայականությունը և նպաստում չինական մշակույթի տարածման ը Ճապոնիայում: VII դարի 20-ական թվականներին արդեն Ճապոնիայում կար մոտավորապես 50 բուդդայական կառույց: Նա ողջյունում էր բուդդայական վանահայրերի գալուսը, սակայն բուդդայական վանահայրերը իրենց հետ բերում էին նաև չինարեն լեզուն: Այս իրադարձությունների կիզակետում VII դարի վերջում արդեն իր դիրքերը կորցրեց ճապոներեն լեզուն և սինտո կրոնը: