«Էկլեկտիզմ»–ի խմբագրումների տարբերություն
հեռացվել է Կատեգորիա:Փիլիսոփայական ուղղություններ, ավելացվեց Կատեգորիա:Փիլիսոփայական ուղղություններ և դպրոցներ ՀոթՔաթ գոր... |
հեռացվել է Կատեգորիա:Ճարտարապետական ոճեր, ավելացվեց Կատեգորիա:Ճարտարապետական ոճեր ՀոթՔաթ գործիքով |
||
Տող 12. | Տող 12. | ||
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայական ուղղություններ և դպրոցներ]] |
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայական ուղղություններ և դպրոցներ]] |
||
[[Կատեգորիա:Ճարտարապետական |
[[Կատեգորիա:Ճարտարապետական ոճեր]] |
13:33, 25 հունվարի 2015-ի տարբերակ
Էկլետիզմ (հին հունարեն՝ ἐκλέγω «ընտրում եմ» բառից) փիլիսոփայական համակարգի ստեղծման եղանակ՝ տարբեր դրույթներ հաշվի առնվելով, որոնք փոխառնված են այլ փիլիսոփայական համակարգերից։ Այս տերմինն առաջին անգամ օգտագործվել է 2-րդ դարում ալեքսանդրիացի փիլիսոփա Փոթամոնի կողմից, որի մասին Դիոգենես Լայերտացին գրել է իր «Հայտնի փիլիսոփաների կյանքի, ուսմունքի և ասույթների մասին» տրակտատի վերջում։
Ճարտարապետություն և արվեստ
Էկլեկտիկա տերմինն արվեստի մեջ օգտագործվում է նրա համար, որպեսզի բնութագրի մի աշխատանքի մեջ օգտագործված տարբեր պատմական ոճերը։ Այն հիմնականում մեծ կիրառություն ունի ճարտարապետությունում և դեկորատիվ արվեստում։ Այս տերմինը երբեմն օգտագործվում է 19-րդ դարի ճարտարապետական ոճը բնութագրելու համար, որը հաջորդել էր Նեոկլասիցիզմին (1820 թ.),[1] բայց 1970 թ.-ից սկսած այդ ոճի զարգացումն արդեն վերագրում են Հիստորիցիզմին։
Գրականություն
- «Էկլեկտիզմ». Փիլիոսոփայական հանրագիտարան. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-08-21-ին.
Ծանոթագրություններ
- ↑ Ճարտարապետության ընտրություն. Էկլեկտզիմը Ամերիկայում, 1880-1910. Հեղ. Լեոնարդ Կ. Էաթոն, 1975