«Սուրբ Ղազար կղզի»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
|||
| Տող 40. | Տող 40. | ||
'''Սուրբ Ղազար կղզի''' ({{lang-it|San Lazzaro degli Armeni}}, {{lang-en|Saint Lazarus Island}}), փոքր կղզի [[Վենետիկի ծոց]]ի մերձավոր ջրերում, հյուսիսային [[Իտալիա]], [[Լիդո]] կղզուց անմիջապես դեպի արևմուտք։ Ամբողջությամբ զբաղեցված է հայկական կաթոլիկ եկեղեցու կողմից, որը [[Մխիթարյան միաբանություն|Մխիթարեան Կարգ]]ի մայր աթոռն է։ |
'''Սուրբ Ղազար կղզի''' ({{lang-it|San Lazzaro degli Armeni}}, {{lang-en|Saint Lazarus Island}}), փոքր կղզի [[Վենետիկի ծոց]]ի մերձավոր ջրերում, հյուսիսային [[Իտալիա]], [[Լիդո]] կղզուց անմիջապես դեպի արևմուտք։ Ամբողջությամբ զբաղեցված է հայկական կաթոլիկ եկեղեցու կողմից, որը [[Մխիթարյան միաբանություն|Մխիթարեան Կարգ]]ի մայր աթոռն է։ |
||
== Ընդհանուր տեղեկություններ == |
''''Շեղատառ տեքստ''''''''Թավատառ տեքստ''''''''== Ընդհանուր տեղեկություններ == |
||
Կղզյակի մեկուսացումը, որոշ հեռավորության վրա գտնվելը [[Վենետիկ]] քաղաքը կազմող հիմնական կղզիներից, այն նպաստավոր վայր է դարձրել բորոտ գաղութ կարանտինի կայարանում։ Կղզին հիմնադրվել է տասներկուերորդ դարում, ստանալով իր անունը [[Հարուստ մարդ Ղազար|սուրբ Ղազար]], հովանավոր՝ սուրբ և բորոտավարակների։ Լքված տասնվեցերորդ դարում, իսկ 1717 Վենետիկի իշխող խորհրդի կողմից այն տրվել է մի խումբ հայ Վարդապետների։ [[Մխիթար Սեբաստացի|Մխիթար]]ը և նրա տասնյոթ Վարդապետները կառուցել են վանքը, վերականգնել հին եկեղեցին, և ընդլայնել կղզին իր ներկա 30,000 քմ, մոտ չորս անգամ ավել իր նախնական տարածքից։ |
Կղզյակի մեկուսացումը, որոշ հեռավորության վրա գտնվելը [[Վենետիկ]] քաղաքը կազմող հիմնական կղզիներից, այն նպաստավոր վայր է դարձրել բորոտ գաղութ կարանտինի կայարանում։ Կղզին հիմնադրվել է տասներկուերորդ դարում, ստանալով իր անունը [[Հարուստ մարդ Ղազար|սուրբ Ղազար]], հովանավոր՝ սուրբ և բորոտավարակների։ Լքված տասնվեցերորդ դարում, իսկ 1717 Վենետիկի իշխող խորհրդի կողմից այն տրվել է մի խումբ հայ Վարդապետների։ [[Մխիթար Սեբաստացի|Մխիթար]]ը և նրա տասնյոթ Վարդապետները կառուցել են վանքը, վերականգնել հին եկեղեցին, և ընդլայնել կղզին իր ներկա 30,000 քմ, մոտ չորս անգամ ավել իր նախնական տարածքից։ |
||
08:15, 18 հունվարի 2015-ի տարբերակ
 | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | կղզի |
| Երկիր | Իտալիա |
| Վարչատարածքային միավոր | Վենետիկ |
| Տեղադրություն | Վենետիկի ծովածոց |
| Մակերես | 0,033 |
 | |
 | |
Սուրբ Ղազար կղզի (իտալ.՝ San Lazzaro degli Armeni, անգլ.՝ Saint Lazarus Island), փոքր կղզի Վենետիկի ծոցի մերձավոր ջրերում, հյուսիսային Իտալիա, Լիդո կղզուց անմիջապես դեպի արևմուտք։ Ամբողջությամբ զբաղեցված է հայկական կաթոլիկ եկեղեցու կողմից, որը Մխիթարեան Կարգի մայր աթոռն է։
'Շեղատառ տեքստ'''Թավատառ տեքստ'''== Ընդհանուր տեղեկություններ == Կղզյակի մեկուսացումը, որոշ հեռավորության վրա գտնվելը Վենետիկ քաղաքը կազմող հիմնական կղզիներից, այն նպաստավոր վայր է դարձրել բորոտ գաղութ կարանտինի կայարանում։ Կղզին հիմնադրվել է տասներկուերորդ դարում, ստանալով իր անունը սուրբ Ղազար, հովանավոր՝ սուրբ և բորոտավարակների։ Լքված տասնվեցերորդ դարում, իսկ 1717 Վենետիկի իշխող խորհրդի կողմից այն տրվել է մի խումբ հայ Վարդապետների։ Մխիթարը և նրա տասնյոթ Վարդապետները կառուցել են վանքը, վերականգնել հին եկեղեցին, և ընդլայնել կղզին իր ներկա 30,000 քմ, մոտ չորս անգամ ավել իր նախնական տարածքից։
Հիմնադիրների եռանդի և բարեգործության շնորհիվ, Արևելագիտական ուսումնասիրությունների համար, հիմնվում է Մխիթարեան Կարգը։ Եկեղեցին հրատարակում է Հայկական պատմական, բանասիրական և գրականագիտական աշխատություններ և դրանց վերաբերող նյութեր, որոնք հայտնի էին ինչպես իրենց գիտական մակարդակով և ճշգրտությամբ, այնպես և բազմալեզու հրատարակությունների գեղարվեստական արժեքով։ Տպագրատունը փակվեց 1991թ, սակայն 18 դարի տպագրական մեքենան այժմ էլ կարելի է տեսնել։ Սուրբ Ղազար կղզու եկեղեցու պահոցներում կա շուրջ 150,000 անուն գիրք, ինչպես նաև 4,000 ավել հայկական ձեռագրերով, վարդապետների կողմից հավաքած և նվեր ստացած Արաբական, հնդկական և Եգիպտական արվեստի փաստաթղթերով հարուստ թանգարան։
Եկեղեցի և նրա պարտեզներ, որոնք հայտնի են իրենց սիրամարգերով, կարելի է հասնել վապորետոով (#20 Ս. Զաքարիայիցf, Սան Մարկո հրապարակի մոտ)։ Զբոսաշրջիկների խմբերը կարող են մասնավոր այց խնդրել համապատասխան ժամանակացույցով։ Հայր Վրթանեսը և այլ հոգևորականներ ուղեկցում են այցելուներին և մի քանի լեզուներով ներկայացնում կղզու պատմությունը։ Սուրբ Ղազար կղզին՝ գիտնականների և ուսանողների հյուրընկալելու երկարաժամկետ ավանդույթ ունի։ Կղզում հյուրընկալվել է Լորդ Բայրոնը, ով 1816թ ընթացքում հայերեն էր ուսումնասիրում։ Ջորջ Բայրոնի հյուրընկալությունը հիշատակվում է մշտական ցուցադրությամբ։
Մշակութային
Հովհաննես Շիրազը կղզու մասին պոեմ ունի.
|
Օտար ջրերում հայացեալ Կղզի |
|