«Լույո Բրենտանո»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
No edit summary
Տող 37. Տող 37.


== Կենսագրությունը ==
== Կենսագրությունը ==
Սովորել է [[Աուգսբուրգ]]ի և Աշաֆենբուրգի գիմնազիաներում և [[1861]] թ․ տեղափոխվել [[Դուբլին|Դուբլին]], որտեղ մեկ տարի շարունակ լսել է համալսարանական դասախոսություններ, որից հետո իրեն նվիրել է քաղաքական տնտեսության, իրավունքի և պատմության ուսումնասիրություններին [[Մյունխեն]]ում, Հեյդելբերգում, Վյուրցբուրգում և Հետինգենում։ Մեկ տարվա ընթացքում դարձել է [[Բեռլին]]ի վիճակագրական վարժարանի անդամ, որի տնօրենը Էնգելն էր: Վերջինիս Բրենտանոն ուղեկցել էր գիտական ճանապարհորդության Անգլիա, որտեղ առիթ էր ունեցել ծանոթանալու անգլիացի աշխատավորների դրության և հատկապես արհմիությունների հետ: Այս ուղևորության արդյունքը դարձավ իր «Die Arbeitergilden der Gegenwart» աշխատությունը:
Սովորել է [[Աուգսբուրգ]]ի և Աշաֆենբուրգի գիմնազիաներում և [[1861]] թ․ տեղափոխվել [[Դուբլին]], որտեղ մեկ տարի շարունակ լսել է համալսարանական դասախոսություններ, որից հետո իրեն նվիրել է քաղաքական տնտեսության, իրավունքի և պատմության ուսումնասիրություններին [[Մյունխեն]]ում, Հեյդելբերգում, Վյուրցբուրգում և Հետինգենում։ Մեկ տարվա ընթացքում դարձել է [[Բեռլին]]ի վիճակագրական վարժարանի անդամ, որի տնօրենը Էնգելն էր: Վերջինիս Բրենտանոն ուղեկցել էր գիտական ճանապարհորդության Անգլիա, որտեղ առիթ էր ունեցել ծանոթանալու անգլիացի աշխատավորների դրության և հատկապես արհմիությունների հետ: Այս ուղևորության արդյունքը դարձավ իր «Die Arbeitergilden der Gegenwart» աշխատությունը:


[[1871]] թ․ Բեռլինի համալսարանում ավագ դոցենտ լինելուց հետո՝ 1872 թ․, նորից ուղևորվել է [[Անգլիա]]: Նույն տարում նա ստացել է առաջարկություն Բրեսլավի համալսարանում զբաղեցնել քաղաքական գիտությունների ամբիոնի բացառիկ պրոֆեսորի պաշտոնը, որտեղ [[1873]] թ․ ընտրվել է շարքային պրոֆեսր:
[[1871]] թ․ Բեռլինի համալսարանում ավագ դոցենտ լինելուց հետո՝ 1872 թ․, նորից ուղևորվել է [[Անգլիա]]: Նույն տարում նա ստացել է առաջարկություն Բրեսլավի համալսարանում զբաղեցնել քաղաքական գիտությունների ամբիոնի բացառիկ պրոֆեսորի պաշտոնը, որտեղ [[1873]] թ․ ընտրվել է շարքային պրոֆեսր:
Տող 52. Տող 52.
* [http://dic.academic.ru/dic.nsf/enc1p/9290 Լույո Բրենտանոն Ժամանակակից հանրագիտարանում]
* [http://dic.academic.ru/dic.nsf/enc1p/9290 Լույո Բրենտանոն Ժամանակակից հանրագիտարանում]


[[Կատեգորիա:Անձինք այբբենական կարգով]]
[[Կատեգորիա:Գերմանացի տնտեսագետներ]]
[[Կատեգորիա:Գերմանացի տնտեսագետներ]]
[[Կատեգորիա:1844 ծնվածներ]]
[[Կատեգորիա:1844 ծնունդներ]]
[[Կատեգորիա:դեկտեմբերի 18 ծնվածներ]]
[[Կատեգորիա:Դեկտեմբերի 18 ծնունդներ]]
[[Կատեգորիա:1931 մահեր]]
[[Կատեգորիա:1931 մահեր]]
[[Կատեգորիա:սեպտեմբերի 9 մահեր]]
[[Կատեգորիա:սեպտեմբերի 9 մահեր]]

11:15, 24 Նոյեմբերի 2014-ի տարբերակ

Լույո Բրենտանո
Lujo Brentano
Ծնվել է1844 դեկտեմբերի 18
Գերմանիա Գերմանիա. Աշաֆենբուրգ
Մահացել էսեպտեմբերի 9, 1931(1931-09-09) (տարիքը 86)
Գերմանիա Գերմանիա, Մյունխեն
Քաղաքացիություն Գերմանական կայսրություն
ՄասնագիտությունՏնտեսագիտություն
Հաստատություն(ներ)Վիեննայի համալսարան, Լյուդվիգ Մաքսիմիլիանի Մյունխենի համալսարան, Լայպցիգի համալսարան, Վրոցլավի համալսարան և HU Berlin
ԱնդամակցությունՍանկտ Պետերբուրգի գիտությունների ակադեմիա, ԽՍՀՄ գիտությունների ակադեմիա, Հունգարիայի գիտությունների ակադեմիա, Լինչեի ազգային ակադեմիա, Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիա, Սաքսոնիայի գիտությունների ակադեմիա, Սաքսոնիայի գիտությունների ակադեմիա, Բավարիական գիտությունների ակադեմիա և Մյիւնխենի ակադեմիական երգչախումբ
Ալմա մատերՀյոտնիգենի համալսարան
Տիրապետում է լեզուներինգերմաներեն[1][2]
Գիտական ղեկավարԱդոլֆ Վագներ և Johann von Helferich?[3]
Եղել է գիտական ղեկավարEmil Lederer?, Moritz Julius Bonn?, Paul Mombert?[3], Heinrich Herkner?[3], Heinrich Thomann?[3], Karl Robert Albert Buddeus?[3] և August Eisenträger?[3]
Հայտնի աշակերտներRudolf Meerwarth?[3]
Պարգևներ
ԿուսակցությունԱզատամտության միություն
ՀայրՔրիստիան Բրենտանո
ՄայրԷմիլիե Բրենտանո
 Lujo Brentano Վիքիպահեստում

Լույի Բրենտանո (գերմ.՝ Lujo Brentano, 1844—1931)՝ գերմանացի տնտեսագետ, բարեգործ, սոցիալիզմի և պատմական դպրոցների ներկայացուցիչ տնտեսագիտության մեջ, համալսարանական պրոֆեսոր մի շարք գերմանական քաղաքներում: Բանաստեղծ Կլեմենս Բրենտանոյի եղբորորդին, Քրիստիան Բրենտանոյի և Էմիլյա Բրենտանոյի որդին, փիլիսոփա և հոգեբան Ֆրանց Բրենտանոյի փոքր եղբայրը:

Կենսագրությունը

Սովորել է Աուգսբուրգի և Աշաֆենբուրգի գիմնազիաներում և 1861 թ․ տեղափոխվել Դուբլին, որտեղ մեկ տարի շարունակ լսել է համալսարանական դասախոսություններ, որից հետո իրեն նվիրել է քաղաքական տնտեսության, իրավունքի և պատմության ուսումնասիրություններին Մյունխենում, Հեյդելբերգում, Վյուրցբուրգում և Հետինգենում։ Մեկ տարվա ընթացքում դարձել է Բեռլինի վիճակագրական վարժարանի անդամ, որի տնօրենը Էնգելն էր: Վերջինիս Բրենտանոն ուղեկցել էր գիտական ճանապարհորդության Անգլիա, որտեղ առիթ էր ունեցել ծանոթանալու անգլիացի աշխատավորների դրության և հատկապես արհմիությունների հետ: Այս ուղևորության արդյունքը դարձավ իր «Die Arbeitergilden der Gegenwart» աշխատությունը:

1871 թ․ Բեռլինի համալսարանում ավագ դոցենտ լինելուց հետո՝ 1872 թ․, նորից ուղևորվել է Անգլիա: Նույն տարում նա ստացել է առաջարկություն Բրեսլավի համալսարանում զբաղեցնել քաղաքական գիտությունների ամբիոնի բացառիկ պրոֆեսորի պաշտոնը, որտեղ 1873 թ․ ընտրվել է շարքային պրոֆեսր:

Եղել է Սանկտ Պետերբուրգի գիտությունների ակադեմիայի թղթակից-անդամ (1895)[4]:

Համարվում է մի շարք գիտական աշխատությունների հեղինակ՝ «Ժամանակակից սոցիալական կարիքների պատճառերի մասին» (1889), «Գյուղատնտեսական քաղաքականություն» (1897)և այլն: Բրենտանոն նկարագրել է սոցիալական հավասարակշռության հնարավորությունը կապիտալիզմի օրոք, հանդես է եկել որպես գործարանների օրենսդրությունների և արհմիությունների բարեփոխման կողմնակից, պաշտպանել է մենաշնորհը:

Ծանոթագրություններ

  1. ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. ↑ CONOR.Sl
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Mathematics Genealogy Project — 1997.
  4. ↑ Տեղեկություն

Գրականություն

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Լույո_Բրենտանո&oldid=2642423» էջից