«Շմուել (կաթողիկոս)»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ «Շմուել կաթողիկոս» վերանվանված է «Շմուել (կաթողիկոս)» |
չ մանր-մունր |
||
Տող 1. | Տող 1. | ||
'''Շմուել''' (աղբյուրներում հիշատակվում է նաև որպես Շամվել Ասորի, ծննդյան թվականն անհայտ- 436թ.): Ամենայն հայոց կաթողիկոս՝ 432 թվականից: Ծագումով՝ ասորի: Կաթողիկես է կարգվել Բրքիշոյի գահընկեցությունից հետո պարսից արքայից արքա Վռամ Ե-ի կողմից Վաչե Արծրունու, Աշոցքի տեր Հմայակի և նրանց կողմնակից հայ նախարարների խնդրանքով՝ որպես Սահակ |
'''Շմուել''' (աղբյուրներում հիշատակվում է նաև որպես '''Շամվել Ասորի''', ծննդյան թվականն անհայտ- 436թ.): Ամենայն հայոց կաթողիկոս՝ 432 թվականից: Ծագումով՝ [[ասորի]]: Կաթողիկես է կարգվել Բրքիշոյի գահընկեցությունից հետո պարսից արքայից արքա [[Վռամ Ե]]-ի կողմից Վաչե Արծրունու, Աշոցքի տեր Հմայակի և նրանց կողմնակից հայ նախարարների խնդրանքով՝ որպես [[Սահակ Պարթև]]ին ընդդիմադիր և հակաթոռ հայրապետ: Իրավունք է ստանում ընկերանալ մարզպանին, վերահասու լինել պահանջվելիք հարկերի բաշխմանը, դատական գործերին և աշխարհական այլ կարգերին: Հայ մաենագիրների կողմից ներկայացվում է որպես խիստ բացասական կերպար՝ ագահ, ոչ միայն վախճանված այլև ողջ եպիսկոպոսների վիճակները հափշտակող: Մասնավորապես պատմվում է, որ նա մեղադրելով եպիսկոպոսներին արքունի հարկերի չվճարման մեջ, հալածում էր և նրանց վիճակները յուրացնում: Իր այդ քաղաքականությամբ նա ատելի դարձավ բոլոր հայ եպիսկոպոսների համար՝ արժանանալով նրանց արհամարհանքի: |
||
Նրա մահից հետո կաթողիկոսությունը նորից անցնում է Սահակ Ա Պարթևին: |
Նրա մահից հետո կաթողիկոսությունը նորից անցնում է Սահակ Ա Պարթևին: |
||
==Արտաքին հղումներ== |
|||
[http://www.lusamut.net/level3_.php?id=50&id_3=74&cat_=6&id_2=165&s=15 |
*[http://www.lusamut.net/level3_.php?id=50&id_3=74&cat_=6&id_2=165&s=15 Շամվել Ասորի] |
||
{{Կաթողիկոս| |
{{Կաթողիկոս| |
19:19, 24 փետրվարի 2010-ի տարբերակ
Շմուել (աղբյուրներում հիշատակվում է նաև որպես Շամվել Ասորի, ծննդյան թվականն անհայտ- 436թ.): Ամենայն հայոց կաթողիկոս՝ 432 թվականից: Ծագումով՝ ասորի: Կաթողիկես է կարգվել Բրքիշոյի գահընկեցությունից հետո պարսից արքայից արքա Վռամ Ե-ի կողմից Վաչե Արծրունու, Աշոցքի տեր Հմայակի և նրանց կողմնակից հայ նախարարների խնդրանքով՝ որպես Սահակ Պարթևին ընդդիմադիր և հակաթոռ հայրապետ: Իրավունք է ստանում ընկերանալ մարզպանին, վերահասու լինել պահանջվելիք հարկերի բաշխմանը, դատական գործերին և աշխարհական այլ կարգերին: Հայ մաենագիրների կողմից ներկայացվում է որպես խիստ բացասական կերպար՝ ագահ, ոչ միայն վախճանված այլև ողջ եպիսկոպոսների վիճակները հափշտակող: Մասնավորապես պատմվում է, որ նա մեղադրելով եպիսկոպոսներին արքունի հարկերի չվճարման մեջ, հալածում էր և նրանց վիճակները յուրացնում: Իր այդ քաղաքականությամբ նա ատելի դարձավ բոլոր հայ եպիսկոպոսների համար՝ արժանանալով նրանց արհամարհանքի:
Նրա մահից հետո կաթողիկոսությունը նորից անցնում է Սահակ Ա Պարթևին:
Արտաքին հղումներ
Նախորդող՝ Բրքիշո |
Կաթողիկոս 432–436 |
Հաջորդող՝ Սահակ Ա Պարթև |