«Արամ Տեր-Ղևոնդյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Նոր էջ «'''Արամ Տեր-Ղևոնդյան Նահապետի''' (ծնվել է՝ 1928 հունիսի 24, Կահիրե, մահացել է 1988, փետրվարի 10),...»: |
No edit summary |
||
Տող 1. | Տող 1. | ||
'''Արամ Տեր-Ղևոնդյան |
'''Արամ Նահապետի Տեր-Ղևոնդյան ''' (ծնվել է՝ [[1928]] [[հունիսի 24]], [[Կահիրե]], մահացել է [[1988]], [[փետրվարի 10]]), հայ խորհրդային պատմաբան, աղբյուրագետ։ Պատմական գիտությունների դոկտորր ([[1973]]), պրոֆեսոր ([[1983]])։ Ավարտել է [[Երևան]]ի համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետի արևելյան բաժինը ([[1954]])։ |
||
[[1981]] թվականից՝ ՀԱՄՀ ԳԱ արևելագիտության ինստիտուտ արևելյան աղբյուրագիտության բաժնի վարիչ։ Գիտական ուսումնասիրությունները վերաբերում են հայ-արաբական միջնադարյան քաղաքական և մշակութային առնչություններին («Հայաստանը և արաբական խալիֆայությունը», [[1977]], [[Ռուսերեն|ռուս․]])։ Թարգմանել և «Օտար աղբյուրները Հայաստանի և հայերի մասին» մատենաշարում ներածականով ու ծանոթագրություններով հրատարակել է «Իբն ալ Ասիր» երկը ([[1981]])։ [[Աշխարհաբար]]ի է վերածել, ներածությամբ ու ծանոթագրություններով հրատարակել է [[Ագաթանգեղոս]]ի «Հայոց պատմությունը» ([[1983]]), [[Ղևոնդ]]ի «Պատմություն»-ը ([[1982]])։ |
[[1981]] թվականից՝ ՀԱՄՀ ԳԱ արևելագիտության ինստիտուտ արևելյան աղբյուրագիտության բաժնի վարիչ։ Գիտական ուսումնասիրությունները վերաբերում են հայ-արաբական միջնադարյան քաղաքական և մշակութային առնչություններին («Հայաստանը և արաբական խալիֆայությունը», [[1977]], [[Ռուսերեն|ռուս․]])։ Թարգմանել և «Օտար աղբյուրները Հայաստանի և հայերի մասին» մատենաշարում ներածականով ու ծանոթագրություններով հրատարակել է «Իբն ալ Ասիր» երկը ([[1981]])։ [[Աշխարհաբար]]ի է վերածել, ներածությամբ ու ծանոթագրություններով հրատարակել է [[Ագաթանգեղոս]]ի «Հայոց պատմությունը» ([[1983]]), [[Ղևոնդ]]ի «Պատմություն»-ը ([[1982]])։ |
||
{{DEFAULTSORT:Տեր-Ղևոնդյան, Արամ}} |
|||
{{ՀՍՀ}} |
{{ՀՍՀ}} |
||
[[Կատեգորիա:1928 ծնունդներ]] |
[[Կատեգորիա:1928 ծնունդներ]] |
11:11, 9 Սեպտեմբերի 2014-ի տարբերակ
Արամ Նահապետի Տեր-Ղևոնդյան (ծնվել է՝ 1928 հունիսի 24, Կահիրե, մահացել է 1988, փետրվարի 10), հայ խորհրդային պատմաբան, աղբյուրագետ։ Պատմական գիտությունների դոկտորր (1973), պրոֆեսոր (1983)։ Ավարտել է Երևանի համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետի արևելյան բաժինը (1954)։
1981 թվականից՝ ՀԱՄՀ ԳԱ արևելագիտության ինստիտուտ արևելյան աղբյուրագիտության բաժնի վարիչ։ Գիտական ուսումնասիրությունները վերաբերում են հայ-արաբական միջնադարյան քաղաքական և մշակութային առնչություններին («Հայաստանը և արաբական խալիֆայությունը», 1977, ռուս․)։ Թարգմանել և «Օտար աղբյուրները Հայաստանի և հայերի մասին» մատենաշարում ներածականով ու ծանոթագրություններով հրատարակել է «Իբն ալ Ասիր» երկը (1981)։ Աշխարհաբարի է վերածել, ներածությամբ ու ծանոթագրություններով հրատարակել է Ագաթանգեղոսի «Հայոց պատմությունը» (1983), Ղևոնդի «Պատմություն»-ը (1982)։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ |