«Ֆեդոտ Շուբին»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
'''Ֆեդոտ Շուբին''' |
'''Ֆեդոտ Իվանովիչ Շուբին''' ([[1740]] - [[1805]]), ռուս քանդակագործ, ռուս. լուսավորական [[կլասիցիզմ]]ի խոշորագույն ներկայացուցիչ։ [[1761]]-[[1767]] թթ. սովորել է [[Պետերբուրգ]]ի Գեղարվեստի ակադեմիայում ([[1767]]-[[1770]] թթ., 1770-1772 թվականներին՝ կրթաթոշակառու [[Փարիզ]]ում և [[Հռոմ]]ում)։ Շուբինի վաղ շրջանի գործերին, որոնք ստեղծվել են անտիկ արվեստի ազդեցությամբ, բնորոշ են դասական պարզությունն ու ռեալիստական վավերականությունը («Ֆ․ Ն․ Գոլիցին», [[մարմար]], 1771 թվական, Տրետյակովյան պատկերասրահ, Մոսկվա)։ 1773 թ. վերադարձել է Պետերբուրգ, հիմնականում ստեղծել մարմարյա դիմաքանդակներ, որոնց բնորոշ են քանդակածավալիtգեղանկարչական էֆեկտները, նրբագեղությունը, հոգեբա¬ նական խորությունը («Պ․ Ա․ Ռումյանցև- Զադունայսկի», մարմար, 1778, Ռուս, թանգարան, Լենինգրադ, «Անհայտը», մարմար, 1770-ական թթ․ կես, [[Տրետյակովյան պատկերասրահ]])։ 1774—75 թթ. Չեսմենի պալատի համար կատարել է ռուս, ցարերի և իշխանների պատկերներով 58 մեդալիոններ (մարմար, Զինապալատ, Մոսկվա)։ 1770—80-ական թթ, ստեղծել է բազմաթիվ արձաններ, ռելիեֆներ (այդ թվում՝ «Եկատերինա 11-օրենսդիր» արձանը, մարմար, 1789—90, Ռուս. թանգարան)։ 1790-ական թթ․ դիմաքանդակներում Շ․ հասել է առանձնահատուկ ճշմարտացիության («Ա․ Ա․ Բեզբորոդկո», մարմար (1773 թվական, Տրետյակովյան պատկերասրահ, Մոսկվա) մարմար, մոտ 1798 թվական, Ռուս, թանգարան)։ Սուր ու բարդ հոգեբանական նկարագրով է առանձնանում [[Պավել I]]-ի կիսանդրին (մարմար, 1797 թվական, նույն տեղում)։ Շուբինի՝ [[Եկատերինա II]]-ի դիմաքանդակը գտնվում է Հայաստանի պետական պատկերասրահում (Երևան)։ |
||
{{ՀՍՀ}} |
{{ՀՍՀ}} |
||
{{DEFAULTSORT:Շուբին, Ֆեդոտ}} |
|||
[[Կատեգորիա:Ռուս քանդակագործներ]] |
[[Կատեգորիա:Ռուս քանդակագործներ]] |
||
[[Կատեգորիա:1740 ծնունդներ]] |
[[Կատեգորիա:1740 ծնունդներ]] |
||
10:00, 9 Օգոստոսի 2014-ի տարբերակ
Ֆեդոտ Իվանովիչ Շուբին (1740 - 1805), ռուս քանդակագործ, ռուս. լուսավորական կլասիցիզմի խոշորագույն ներկայացուցիչ։ 1761-1767 թթ. սովորել է Պետերբուրգի Գեղարվեստի ակադեմիայում (1767-1770 թթ., 1770-1772 թվականներին՝ կրթաթոշակառու Փարիզում և Հռոմում)։ Շուբինի վաղ շրջանի գործերին, որոնք ստեղծվել են անտիկ արվեստի ազդեցությամբ, բնորոշ են դասական պարզությունն ու ռեալիստական վավերականությունը («Ֆ․ Ն․ Գոլիցին», մարմար, 1771 թվական, Տրետյակովյան պատկերասրահ, Մոսկվա)։ 1773 թ. վերադարձել է Պետերբուրգ, հիմնականում ստեղծել մարմարյա դիմաքանդակներ, որոնց բնորոշ են քանդակածավալիtգեղանկարչական էֆեկտները, նրբագեղությունը, հոգեբա¬ նական խորությունը («Պ․ Ա․ Ռումյանցև- Զադունայսկի», մարմար, 1778, Ռուս, թանգարան, Լենինգրադ, «Անհայտը», մարմար, 1770-ական թթ․ կես, Տրետյակովյան պատկերասրահ)։ 1774—75 թթ. Չեսմենի պալատի համար կատարել է ռուս, ցարերի և իշխանների պատկերներով 58 մեդալիոններ (մարմար, Զինապալատ, Մոսկվա)։ 1770—80-ական թթ, ստեղծել է բազմաթիվ արձաններ, ռելիեֆներ (այդ թվում՝ «Եկատերինա 11-օրենսդիր» արձանը, մարմար, 1789—90, Ռուս. թանգարան)։ 1790-ական թթ․ դիմաքանդակներում Շ․ հասել է առանձնահատուկ ճշմարտացիության («Ա․ Ա․ Բեզբորոդկո», մարմար (1773 թվական, Տրետյակովյան պատկերասրահ, Մոսկվա) մարմար, մոտ 1798 թվական, Ռուս, թանգարան)։ Սուր ու բարդ հոգեբանական նկարագրով է առանձնանում Պավել I-ի կիսանդրին (մարմար, 1797 թվական, նույն տեղում)։ Շուբինի՝ Եկատերինա II-ի դիմաքանդակը գտնվում է Հայաստանի պետական պատկերասրահում (Երևան)։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ 
|