«Աբու Թամմամ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
'''Աբու Թամմամ''' ([[804]]/[[806]]-[[845]]/[[846]]), ամբողջական անունը՝ {{lang-ar|حبيب بن أوس بن الحارث الطائي}}, (''Հաբիբ իբն Ուս իբն ալ-Հարիս ալ-Տաի''),[[արաբ]] ականավոր [[պոետ]] և [[բանասեր]] , արաբական անտալոգիաների ժանրի ստեղծողներից մեկը : Նրա կյանքի մասին բավականին ամբողջական տեղեկություն կա բանասեր և [[պատմաբան]] [[Աբու Բաքր աս-Սուլի|Աբու Բաքր աս-Սուլիի]] ( մահացել է [[946]] թվականին) «Տեղեկություններ Աբու Թամմամի մասին » աշխատության մեջ: Ինչպես նաև , նրա մասին տեղեկություններ կան հայտնի «Երգերի գրքում» :
'''Աբու Թամմամ''' ([[804]]/[[806]]-[[845]]/[[846]]), ամբողջական անունը՝ {{lang-ar|حبيب بن أوس بن الحارث الطائي}}, (''Հաբիբ իբն Ուս իբն ալ-Հարիս ալ-Տաի''),[[արաբ]] ականավոր [[պոետ]] և [[բանասեր]] , արաբական անտալոգիաների ժանրի ստեղծողներից մեկը : Նրա կյանքի մասին բավականին ամբողջական տեղեկություն կա բանասեր և [[պատմաբան]] [[Աբու Բաքր աս-Սուլի|Աբու Բաքր աս-Սուլիի]] ( մահացել է [[946]] թվականին) «Տեղեկություններ Աբու Թամմամի մասին » աշխատության մեջ: Ինչպես նաև , նրա մասին տեղեկություններ կան հայտնի «Երգերի գրքում» :


'''Վերադարձ դեպի հնություն շարժումը'''
Վերադարձ դեպի հնություն շարժումը:9-րդ դարից սկսվում է մի ժամանակաշրջան,որը եվրոպացի ուսումնասիրողները անվանում են կլասիցիզմի և նեոկլասիցիզմի դարաշրջան,իսկ արաբ ուսումնասիրողները այն անվանում են «Հակազդեցության շարժում» ,իսկ հաճախ՝պարզապես Աբբասյան 2-րդ ժամանակաշրջան:Այս շրջանի առանձնացման պատճառ է հանդիսացել այն հանգմանքը,որ 9-րդ դարից սկսվել էր արաբական սովորույթների նկատմամբ պաշտամունքի ձևավորումը:Սակայն սա չէր նշանակում նորի բացառում,որը պոեզիա էին ներմուծել նախորդ պոետները՝նորացման շարժման ներկայացուցիչները(Աբու Նուվաս,Բաշար իբն Բուրդ, Աբու-լ-Աթահիա):Այս շարժումը ճիշտ հասկանալու համար պետք է նախ հասկանալ քաղաքական և հասարակական իրավիճակը խալիֆայությունում այդ ժամանակաշրջանում.իշխանության գլուխ էին կանգնել Աբբասյանները, և նրանց օրոք տեղի ունեցան մեծ նվաճումներ,ընդլայնվեցին խալիֆայության սահմանները:Արաբները շփվեցին այլ ժողովուրդների հետ,ծանոթացան նոր մշակույթի ու քաղաքակրթության հետ և չէին կարող չկրել դրանց ազդեցությունը(հիմնականում պարսկական և հունական):Այս պայմաններում անմասն չէր կարող մնալ պոեզիան:Եվ որպեսզի արաբները չմոռանան իրենց ավանդույթները և չկորցնեն իրենց դիմագիծը ,առաջ եկավ «Վերադարձ դեպի հնություն» շարժումը:Անհրաժեշտ էր ստեղծագործել դասական կասիդայի սահմաններում,պահպանել կառուցվածքը:Սակայն ,շատ հաճախ, այս ուղղության ներկայացուցիչների բանաստեղծությունները ինչ-որ առումով կեղծ էին,քանի որ նրանք չէին կարող ստեղծագործել բեդվինի նման , նրանք չունեին բեդվինի հոգեբանությունը ,որովհետև ապրում էին քաղաքներում:Եվ նրանց նկարագրությունները անապատի,ուղտի,բեդվինուհու և այլնի մասին կեղծ էին:

9-րդ դարից սկսվում է մի ժամանակաշրջան,որը եվրոպացի ուսումնասիրողները անվանում են կլասիցիզմի և նեոկլասիցիզմի դարաշրջան,իսկ արաբ ուսումնասիրողները այն անվանում են «Հակազդեցության շարժում» ,իսկ հաճախ՝պարզապես Աբբասյան 2-րդ ժամանակաշրջան:Այս շրջանի առանձնացման պատճառ է հանդիսացել այն հանգմանքը,որ 9-րդ դարից սկսվել էր արաբական սովորույթների նկատմամբ պաշտամունքի ձևավորումը:Սակայն սա չէր նշանակում նորի բացառում,որը պոեզիա էին ներմուծել նախորդ պոետները՝նորացման շարժման ներկայացուցիչները(Աբու Նուվաս,Բաշար իբն Բուրդ, Աբու-լ-Աթահիա):Այս շարժումը ճիշտ հասկանալու համար պետք է նախ հասկանալ քաղաքական և հասարակական իրավիճակը խալիֆայությունում այդ ժամանակաշրջանում.իշխանության գլուխ էին կանգնել Աբբասյանները, և նրանց օրոք տեղի ունեցան մեծ նվաճումներ,ընդլայնվեցին խալիֆայության սահմանները:Արաբները շփվեցին այլ ժողովուրդների հետ,ծանոթացան նոր մշակույթի ու քաղաքակրթության հետ և չէին կարող չկրել դրանց ազդեցությունը(հիմնականում պարսկական և հունական):Այս պայմաններում անմասն չէր կարող մնալ պոեզիան:Եվ որպեսզի արաբները չմոռանան իրենց ավանդույթները և չկորցնեն իրենց դիմագիծը ,առաջ եկավ «Վերադարձ դեպի հնություն» շարժումը:Անհրաժեշտ էր ստեղծագործել դասական կասիդայի սահմաններում,պահպանել կառուցվածքը:Սակայն ,շատ հաճախ, այս ուղղության ներկայացուցիչների բանաստեղծությունները ինչ-որ առումով կեղծ էին,քանի որ նրանք չէին կարող ստեղծագործել բեդվինի նման , նրանք չունեին բեդվինի հոգեբանությունը ,որովհետև ապրում էին քաղաքներում:Եվ նրանց նկարագրությունները անապատի,ուղտի,բեդվինուհու և այլնի մասին կեղծ էին:

Վերադարձ դեպի հնություն շարժման ականավոր ներկայացուցիչներից են Աբու Թամմամը և ալ-Բուհթուրին:


Աբու Թամմամը ծնվել է [[Դամասկոս]]ի մոտ գտնվող [[Ջասիմ]] քաղաքում՝ [[հույն|հունական ծագմամբ]] [[Քրիստոնյա|քրիստոնեական]] ընտանիքում: Քաղաքում կանգնեցված է նրա արձանը: Մանկությունն անցկացրել է Դամասկոսում , որտեղ իր հայրը՝ Տադուսը, ուներ գինետուն: Հետագայում ապագա պոետը ընդունում է [[իսլամ]] :Իսլամ ընդունելուց հետո նա ամեն առիթով բացահայտ ընդգծում էր իր հավատարմությունը իսլամին և անգամ արաբական տոհմածառ է ստեղծում ՝ասելով , որ պատկանում է թայ ցեղին:
Աբու Թամմամը ծնվել է [[Դամասկոս]]ի մոտ գտնվող [[Ջասիմ]] քաղաքում՝ [[հույն|հունական ծագմամբ]] [[Քրիստոնյա|քրիստոնեական]] ընտանիքում: Քաղաքում կանգնեցված է նրա արձանը: Մանկությունն անցկացրել է Դամասկոսում , որտեղ իր հայրը՝ Տադուսը, ուներ գինետուն: Հետագայում ապագա պոետը ընդունում է [[իսլամ]] :Իսլամ ընդունելուց հետո նա ամեն առիթով բացահայտ ընդգծում էր իր հավատարմությունը իսլամին և անգամ արաբական տոհմածառ է ստեղծում ՝ասելով , որ պատկանում է թայ ցեղին:

10:52, 1 Օգոստոսի 2014-ի տարբերակ

Աբու Թամմամ (804/806-845/846), ամբողջական անունը՝ արաբ․՝ حبيب بن أوس بن الحارث الطائي‎‎, (Հաբիբ իբն Ուս իբն ալ-Հարիս ալ-Տաի),արաբ ականավոր պոետ և բանասեր , արաբական անտալոգիաների ժանրի ստեղծողներից մեկը : Նրա կյանքի մասին բավականին ամբողջական տեղեկություն կա բանասեր և պատմաբան Աբու Բաքր աս-Սուլիի ( մահացել է 946 թվականին) «Տեղեկություններ Աբու Թամմամի մասին » աշխատության մեջ: Ինչպես նաև , նրա մասին տեղեկություններ կան հայտնի «Երգերի գրքում» :

Վերադարձ դեպի հնություն շարժումը

9-րդ դարից սկսվում է մի ժամանակաշրջան,որը եվրոպացի ուսումնասիրողները անվանում են կլասիցիզմի և նեոկլասիցիզմի դարաշրջան,իսկ արաբ ուսումնասիրողները այն անվանում են «Հակազդեցության շարժում» ,իսկ հաճախ՝պարզապես Աբբասյան 2-րդ ժամանակաշրջան:Այս շրջանի առանձնացման պատճառ է հանդիսացել այն հանգմանքը,որ 9-րդ դարից սկսվել էր արաբական սովորույթների նկատմամբ պաշտամունքի ձևավորումը:Սակայն սա չէր նշանակում նորի բացառում,որը պոեզիա էին ներմուծել նախորդ պոետները՝նորացման շարժման ներկայացուցիչները(Աբու Նուվաս,Բաշար իբն Բուրդ, Աբու-լ-Աթահիա):Այս շարժումը ճիշտ հասկանալու համար պետք է նախ հասկանալ քաղաքական և հասարակական իրավիճակը խալիֆայությունում այդ ժամանակաշրջանում.իշխանության գլուխ էին կանգնել Աբբասյանները, և նրանց օրոք տեղի ունեցան մեծ նվաճումներ,ընդլայնվեցին խալիֆայության սահմանները:Արաբները շփվեցին այլ ժողովուրդների հետ,ծանոթացան նոր մշակույթի ու քաղաքակրթության հետ և չէին կարող չկրել դրանց ազդեցությունը(հիմնականում պարսկական և հունական):Այս պայմաններում անմասն չէր կարող մնալ պոեզիան:Եվ որպեսզի արաբները չմոռանան իրենց ավանդույթները և չկորցնեն իրենց դիմագիծը ,առաջ եկավ «Վերադարձ դեպի հնություն» շարժումը:Անհրաժեշտ էր ստեղծագործել դասական կասիդայի սահմաններում,պահպանել կառուցվածքը:Սակայն ,շատ հաճախ, այս ուղղության ներկայացուցիչների բանաստեղծությունները ինչ-որ առումով կեղծ էին,քանի որ նրանք չէին կարող ստեղծագործել բեդվինի նման , նրանք չունեին բեդվինի հոգեբանությունը ,որովհետև ապրում էին քաղաքներում:Եվ նրանց նկարագրությունները անապատի,ուղտի,բեդվինուհու և այլնի մասին կեղծ էին:

Վերադարձ դեպի հնություն շարժման ականավոր ներկայացուցիչներից են Աբու Թամմամը և ալ-Բուհթուրին:

Աբու Թամմամը ծնվել է Դամասկոսի մոտ գտնվող Ջասիմ քաղաքում՝ հունական ծագմամբ քրիստոնեական ընտանիքում: Քաղաքում կանգնեցված է նրա արձանը: Մանկությունն անցկացրել է Դամասկոսում , որտեղ իր հայրը՝ Տադուսը, ուներ գինետուն: Հետագայում ապագա պոետը ընդունում է իսլամ :Իսլամ ընդունելուց հետո նա ամեն առիթով բացահայտ ընդգծում էր իր հավատարմությունը իսլամին և անգամ արաբական տոհմածառ է ստեղծում ՝ասելով , որ պատկանում է թայ ցեղին:

Առաջին բանաստեղծական փորձերը հաջողության չեն հասել:Սակայն շուտով ալ-Մուտասիմ խալիֆը նրան հրավիրում է պալատ, և Աբու Թամմամը դառնում է պալատական ձոներգու:Ըստ աղբյուրների Աբու Թամմամը գոռոզ էր ,անափառ,շահամոլ ,կոպիտ ,մշտապես ընդգծում էր իր հավատարմությունը իսլամին ու արաբական ավանդույթներին,որի համար էլ սիրում էր հագնել բեդվինական հագուստ:Նախաիսլամական պոետների նման նա միշտ իր մոտ ռավի էր պահում լսարանի ծաղրից խուսափելու համար ,քանզի շատ վատ ձայն ուներ : Նա թողել է տարբեր ժանրերի բազմաթիվ ստեղծագործություններ,հատկապես մադհեր( ձոներ նվիրված նշանավոր ազդեցիկ մարդկանց,արաբերեն՝مدح) : Նա հայտարարում էր .«Ես գովերգում եմ իմ ներբողներում ղեկավարներին ,բայց ոչ երբեք հասարակ մարդկանց»: Իր մադհերում Աբու Թամմամը չի մոռանում իր սեփական քաջագործությունների մասին :Այսինքն իր մադհերում կա նաև ֆախր (ինքնագովերգում) :Նա ապրում էր քաղաքում և շատ աղոտ պատկերացում ուներ բեդվինական կյանքի և անապատի մասին , սակայն շատ վարպետորեն էր նկարագրում դրանք:Նրա ստեղծագործությունները ընթերցողին տանում են խոր անցյալ , գցում նրան հին բեդվիանական միջավայր:Աբու Թամմամի մադհերի շատ տողեր տեքստաբանորեն համարյա համընկնում են նախաիսլամական պոետների առանձին ստեղծագործությունների հետ:Չնայած հին ավանդույթին հետևելուն ՝Աբու Թամմամի պոեզիան ,այնուամենայնիվ ,նոր է ձևով , բառապաշարի հարստությամբ,պատկերավորման միջոցների բարդությամբ :Նա վերջապես հաղթահարեց կասիդայի բեյթերի անջատվածությունը և նրա կասիդաներն ավելի ամբողջական են և իմաստներով ավելի կապակցված են մասերը:Հենց այս հատկանիշներով է ,որ նա տարբերվում է իր ժամանակակից բանաստեղծներից: Աբու Թամմամը գրել է նաև ռիսաներ և հիջաներ,որոնք հիմնականում ավանդական են:Իր կասիդաներում կա նաև նասիբը ,որը հիմնականում գրված է,որովհետև դասական կասիդայի կառուցվածքն է պահանջում ,որ բոլոր ժանրերը պետք է լինեն.նասիբ,վասֆ,մադհ,ֆախր: Աբու Թամմամին մեծ համբավ են բերել ոչ միայն կասիդաները,այլ նաև անտալոգիաները:Անգամ կարծիք կա,որ ուրիշի գործերը հավաքելու մեջ նա ավելի բարձր ճաշակ էր ցուցաբերում :Հետո արաբ բանասերները սկսեցին նրա օրինակով կազմել անտալոգիաներ:Մեծ հասած անտալոգիաներից հատկապես արժեքավոր է «Քիթաբ ալ-Խամասան»:Այն կազմված է մի քանի գլուխներից:Դրանում նա հավաքագրել է իսլամական վաղ շրջանի ու նախաիսլամական շրջանի տարբեր պատճառներով մոռացված 570 պոետների ստեղծագործություններից հատվածներ,որոնք դասակարգված են ժանրերով:Առաջին գլխում պատմվում է արաբների սխրագործությունների մասին:Սա ամենից մեծ գլուխն է :Այնուհետև մյուս գլուխներն են ,որտեղ կան հիջաներ,ռիսաներ,մադհեր:


Արտաքին հղումներ