«Վեռներ Վինտեր»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added

Գծային

14:05, 25 Հուլիսի 2014-ի տարբերակ

Վեռներ Վինտեր (1923, հոկտեմբերի 25, Հասելաու, ԳՖՀ - 2010, օգոստոսի 7, Պրեց), գերմանացի լեզվաբան, հայագետ։ Բանասիրական գիտությունների դոկտոր 1949 թվականից, 1953 թվականից՝ պրոֆեսոր։

Կենսագրություն

Սովորել է Համբուրգի և Բեռնի համալսարաններում, որտեղ հետևել է հունարենի, սլավոնական և հնդեվրոպական լեզուների ուսումնասիրման դասընթացներին։ Դասախոսել է Կանզասի (1953 —1957 թվականներին), Տեխասի (1957—1965 թվականներին) համալսարաններում, ինչպես նաև Համբուրգի (1963 թվականին), Կոպենհագենի (1966 թվականին), Ցեյլի (1967 թվականին), Կալիֆորնիայի Բերկլի (1969 թվականին), Ստանֆորդի (1979-1980 թվականներին) և այլ բուհերում։ 1964 թվականից՝ Քիլի (ԳՖՀ) համալսարանի պրոֆեսոր և ընդհանուր լեզվաբանության ամբիոնի վարիչ։

Աշխատություններ

Հրատարակվել է Վինտերի շուրջ 130 աշխատություն, որոնցում հետազոտել է ընդհանուր և հնդեվրոպական լեզվաբանությանը, Ամերիկայի հնդկացիական և չին-տիբեթական լեզուներին վերաբերող մի շարք խնդիրներ։ Հայերենի հետ առնչվող ուսումնասիրություններում քննել է հայերենի հնչույթաբանությունը, գրաբարի բարբառային տարբերակվածությունը, անկատարի և անցյալ կատարյալի դեմքի արտահայտման միջոցները, կատարել ստուգաբանություններ «Հայկական հնչույթաբանության խնդիրներ» հատորներ 1—3 (1954—1962), «Ակնարկներ հայերենի ստուգաբանության» (1957), «Վաղ բարբառային տարբերակվածության հետքերը հին հայերենում» (1975)։

«Հայկական ձեռագրեր» և «Հայկական վիմագրություն» (երկուսն էլ՝ 1955) ուսումնասիրություններում անդրադարձել է նաև հայ գրչության արվեստին։ 1963 թվականին և 1978 թվականին այցելել է Հայաստան, կարդացել դասախոսություններ։ 1982 թվականին մասնակցել է հայերենագետների միջազգային գիտաժողովին Երևանում, հանդես եկել «Հայերենի թվարկման համակարգը» զեկուցումով։

Եվրոպայի լեզվաբանական ընկերության գիտական քարտուղարն էր (1983 թվականից)։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։

@@ Տող 1. / Տող 1. @@
+'''Վեռներ Վինտեր''' ([[1923]], [[հոկտեմբերի 25]], [[Հասելաու]], [[ԳՖՀ]] - [[2010]], [[օգոստոսի 7]], [[Պրեց]]), գերմանացի [[Լեզվաբանություն|լեզվաբան]], [[Հայագիտություն|հայագետ]]։ Բանասիրական գիտությունների դոկտոր [[1949]] թվականից, [[1953]] թվականից՝ [[պրոֆեսոր]]։
-'''Վեռներ Վինտեր''' ծնվել է 1923 թվականի հոկտեմբերի 25-ին Հասելաու քաղաքում Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետությունում(ԳՖՀ), գերմանացի լեզվաբան, հայագետ։ Բանասիրական գիտությունների դոկտոր 1949 թվականինց, իսկ 1953 թվականից պրոֆեսոր։ Սովորել է Համբուրգի և Բեռնի համալսարաններում, որտեղ հետևել է հունական, սլավոնական, և հնդեվրոպական լեզուների ուսումնասիրման դասընթացներին։ Դասախոսել է Կանզասի (1953—ից 1957 թվականներին), Տեխասի (1957—ից 1965 թվականից) համալսարաններում, ինչպես նաև Համբուրգի (1963 թվականին), Կոպենհագենի (1966 թվականին), Ցեյլի (1967 թվականին), Կալիֆորնիայի Բերկլի (1969 թվականին), Ստանֆորդի (1979—ից 1980 թվականներին) և այլ բուհերում։ 1964 թվականից՝ Քիլի (ԳՖՀ) համալսարանի պրոֆեսոր և ընդհանուր լեզվաբանության ամբիոնի վարիչ։
-Հրատարակվել է Վինտերի շուրջ 130 աշխատություն, որոնցում հետազոտել է ընդհանուր և հնդեվրոպական լեզվաբանությանը, ամերիկայի հնդկացիական և չին-տիբեթական լեզուներին վերաբերող մի շարք խնդիրներ։ Հայերենի հետ առնչվող ուսումնասիրություններում քննել է հայերենի հնչույթաբանությունը, գրաբարի բարբառային տարբերակվածությունը, անկատարի և անցյալ կատարյալի դեմքի արտահայտման միջոցները, կատարել ստուգաբանություններ «Հայկական հնչույթաբանության խնդիրներ» հատոր 1—ից 3, 1954—ից 1962 թվականներին «Ակնարկներ հայերենի ստուգաբանության» 1957 թվականին, «Վաղ բարբառային տարբերակվածության հետքերը հին հայերենում», 1975 թվականին։ «Հայկական ձեռագրեր» և «Հայկական վիմագրություն» (երկուսն էլ՝ 1955 թվականին) ուսումնասիրություններում անդրադարձել է նաև հայ գրչության արվեստին։ 1963 թվականին և 1978 թվականին այցելել է Սովետական Հայաստան, կարդացել դասախոսություններ։ 1982 թվականին մասնակցել է հայերենագետների միջազգային գիտաժողովին Երևանում, հանդես եկել «Հայերենի թվարկման համակարգը» զեկուցումով։ Վ․ Եվրոպայի լեզվաբանական ընկերության գիտական քարտուղարն է (1983 թվականից)։
+== Կենսագրություն ==
+Սովորել է [[Համբուրգ]]ի և [[Բեռն]]ի համալսարաններում, որտեղ հետևել է [[հունարեն]]ի, [[Սլավոնական լեզուներ|սլավոնական]] և [[Հնդեվրոպական լեզուներ|հնդեվրոպական]] լեզուների ուսումնասիրման դասընթացներին։ Դասախոսել է [[Կանզաս]]ի ([[1953]]—[[1957]] թվականներին), [[Տեխաս]]ի (1957—[[1965]] թվականներին) համալսարաններում, ինչպես նաև [[Համբուրգ]]ի ([[1963]] թվականին), [[Կոպենհագեն]]ի ([[1966]] թվականին), Ցեյլի ([[1967]] թվականին), Կալիֆորնիայի Բերկլի ([[1969]] թվականին), Ստանֆորդի ([[1979]]-[[1980]] թվականներին) և այլ բուհերում։ [[1964]] թվականից՝ Քիլի (ԳՖՀ) համալսարանի պրոֆեսոր և ընդհանուր լեզվաբանության ամբիոնի վարիչ։
+== Աշխատություններ ==
+Հրատարակվել է Վինտերի շուրջ 130 աշխատություն, որոնցում հետազոտել է ընդհանուր և հնդեվրոպական լեզվաբանությանը, Ամերիկայի հնդկացիական և չին-տիբեթական լեզուներին վերաբերող մի շարք խնդիրներ։ [[Հայերեն]]ի հետ առնչվող ուսումնասիրություններում քննել է հայերենի հնչույթաբանությունը, [[գրաբար]]ի բարբառային տարբերակվածությունը, անկատարի և անցյալ կատարյալի դեմքի արտահայտման միջոցները, կատարել ստուգաբանություններ «Հայկական հնչույթաբանության խնդիրներ» հատորներ 1—3 (1954—1962), «Ակնարկներ հայերենի ստուգաբանության» (1957), «Վաղ բարբառային տարբերակվածության հետքերը հին հայերենում» (1975)։
+«Հայկական ձեռագրեր» և «Հայկական վիմագրություն» (երկուսն էլ՝ 1955) ուսումնասիրություններում անդրադարձել է նաև հայ գրչության արվեստին։ 1963 թվականին և 1978 թվականին այցելել է Հայաստան, կարդացել դասախոսություններ։ [[1982]] թվականին մասնակցել է հայերենագետների միջազգային գիտաժողովին [[Երևան]]ում, հանդես եկել «Հայերենի թվարկման համակարգը» զեկուցումով։
+Եվրոպայի լեզվաբանական ընկերության գիտական քարտուղարն էր ([[1983]] թվականից)։
 {{ՀՍՀ}}
-[[Կատեգորիա:գերմանացի լեզվաբան]]