Զիգմունդ Սերակովսկի

Սերակովսկի (Sierakowski) Զիգմունտ (Սիգիզմունդ) (1826—1863), լեհական․, ռուսական, և լիտվիկան հեղափոխական ազատագրական շարժման գործիչ։

1845 թվականին սովորել է Պետերբուրգի համալսարանում։ Արտասահման փախչելու փորձ կատարելու համար 1848 թվականին ձերբակալվել է և որպես շարբային զինվոր աքսորվել Օրենբուրգյան կորպուս (այստեղ մտերմացել Հ Տ․ Գ, Շևչենկոյի հետ)։ 1856թվականին վերադարձել է աքսորից, 1859 թվականին ավարտել Գլխավոր շտաբի ակադեմիան, 1861 թվականիից ծառայել է Գլխավոր շտաբում։ Կապված է եղել Ն․ Գ․ Չեռնիշևսկու, Ն․ Ա․ Դոբրոլյուբովի, Ա․ Ի․ Գերցենի և Ն․ Պ․ Օգարյովի հետ, աշխատակցել է «Սովրեմեննիկ»-ին, հանդիպել Զ․ Գարիբալդիին։ 1857 թվականին, Պետերբուրգում հիմնել է հեղափոխական խմբակ, որի նպատակն էր պայքարել սոցիալական, ազգագրական և կրոնական, ճնշման դեմ, հանուն Ռուսաստանում բուրժուադեմոկրատական վերափոխումների, հանուն ազատ և անկախ Լեհաստանի։ 1862—1863 թվականի լեհական ապստամբության նախօրեին Սերակովսկին նշանակվել է ժեմայտիայի (Լիտվայի հյուսիս-արևմտյան մաս) ապստամբական ուժերի զորապետ։ 1863 թվականի սկզբին Սերակովսկին ստեղծել է ապստամբական խոշոր միավորում (որտեղ կռվել է Ա․ Մացկյավիչյուսի ջոկատը), համագործակցել աեյստամբ բելոռուս գյուղացի ների ղեկավար Կ․ Կեսչինովսկու հետ։ 1863 թվականին գարնանը վիրավորվել է և գերի ընկել։ Դաշտային դատարանի վճռով կա խաղան է բարձրացվել։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։