«Կատակերգություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
ուղղագրական
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
{{անաղբյուր}}
{{անաղբյուր}}
[[Պատկեր:Thalia sarcophagus Louvre Ma475.jpg|մինի|Կատակերգության հին հունական [[մուսա]] [[Տալիա]]ն` կատակերկագան դիմակը ձեռքին]]
[[Պատկեր:Thalia sarcophagus Louvre Ma475.jpg|մինի|Կատակերգության հին հունական [[մուսա]] [[Տալիա]]ն` կատակերկագան դիմակը ձեռքին]]
'''Կատակերգություն''' ({{lang-grc|κωμῳδία}}), ողբերգությանը հակադիր թատերական ժանր։ Թեթև, ուրախ, կատակային և/կամ երգիծական-քննադատական բնույթի ստեղծագործություն է։ Կատակերգության մեջ ծիծաղի միջոցով քննադատության են ենթարկվում մարդկային բնավորության, կյանքի, կենցաղի տարբեր կողմերը, սովորեցվում է հանդիսատեսին (ընթերցողին) զերծ մնալ դրանցից, զգուշանալ, չընկնել այնպիսի ծիծաղելի վիճակների մեջ, ինչպիսիք պատկերված են կատակերգության մեջ։
'''Կատակերգություն''' ({{lang-grc|κωμῳδία}}), ողբերգությանը հակադիր թատերական ժանր։ Թեթև, ուրախ, կատակային և կամ երգիծական-քննադատական բնույթի ստեղծագործություն է։ Կատակերգության մեջ ծիծաղի միջոցով քննադատության են ենթարկվում մարդկային բնավորության, կյանքի, կենցաղի տարբեր կողմերը, սովորեցվում է հանդիսատեսին (ընթերցողին) զերծ մնալ դրանցից, զգուշանալ, չընկնել այնպիսի ծիծաղելի վիճակների մեջ, ինչպիսիք պատկերված են կատակերգության մեջ։


Կատակերգության հիմնական առանձնահատկություններն են դրության կոմիզմը (երբ հերոսը կամ գործող անձինք հայտնվում են ծիծաղելի վիճակում) և խոսքի կոմիզմը (երբ հերոսի կամ գործող անձանց միամիտ կամ սրամիտ խոսքերը ծիծաղ են առաջացնում)։
Կատակերգության հիմնական առանձնահատկություններն են դրության կոմիզմը (երբ հերոսը կամ գործող անձինք հայտնվում են ծիծաղելի վիճակում) և խոսքի կոմիզմը (երբ հերոսի կամ գործող անձանց միամիտ կամ սրամիտ խոսքերը ծիծաղ են առաջացնում)։

06:39, 16 Հուլիսի 2014-ի տարբերակ

Կատակերգության հին հունական մուսա Տալիան` կատակերկագան դիմակը ձեռքին

Կատակերգություն (հին հունարեն՝ κωμῳδία), ողբերգությանը հակադիր թատերական ժանր։ Թեթև, ուրախ, կատակային և կամ երգիծական-քննադատական բնույթի ստեղծագործություն է։ Կատակերգության մեջ ծիծաղի միջոցով քննադատության են ենթարկվում մարդկային բնավորության, կյանքի, կենցաղի տարբեր կողմերը, սովորեցվում է հանդիսատեսին (ընթերցողին) զերծ մնալ դրանցից, զգուշանալ, չընկնել այնպիսի ծիծաղելի վիճակների մեջ, ինչպիսիք պատկերված են կատակերգության մեջ։

Կատակերգության հիմնական առանձնահատկություններն են դրության կոմիզմը (երբ հերոսը կամ գործող անձինք հայտնվում են ծիծաղելի վիճակում) և խոսքի կոմիզմը (երբ հերոսի կամ գործող անձանց միամիտ կամ սրամիտ խոսքերը ծիծաղ են առաջացնում)։

Կատակերգության ժանրը ծագել է Հին Հունաստանում, որտեղ դրա մեծ վարպետ է եղել Արիստոփանեսը։