«Հովհաննես Երզնկացի»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 1. | Տող 1. | ||
{{Տեղեկաքարտ Անձ |
|||
| ԱԱՀ = Հովհաննես Երզնկացի |
|||
| բնագիր ԱԱՀ = |
|||
| պատկեր = |
|||
| չափ = |
|||
| նկարագրում = [[Ամենայն հայոց կաթողիկոս]] |
|||
| ծննդյան օր = 1230 |
|||
| ծննդավայր = Երզնկա |
|||
| վախճանի օր = 1293 |
|||
| վախճանի վայրը = Երզնկա |
|||
| քաղաքացիություն = |
|||
| հպատակություն = |
|||
| ազգություն = հայ |
|||
| ալմա մատեր = |
|||
| կրոն = քրիստոնյա |
|||
| ազդվել է = |
|||
| ազդել է = |
|||
| գրքեր = |
|||
| աշխատանք = |
|||
| կարողություն = |
|||
| մասնագիտություն = |
|||
| ամուսին = |
|||
| ծնողներ = |
|||
| երեխաներ = |
|||
| պարգևներ և մրցանակներ = |
|||
| կայք = |
|||
| ստորագրություն = |
|||
}} |
|||
== Կենսագրություն == |
== Կենսագրություն == |
||
08:18, 11 Հուլիսի 2014-ի տարբերակ
Հովհաննես Երզնկացի | |
---|---|
Ծնվել է | 1230 |
Ծննդավայր | Երզնկա |
Մահացել է | 1293 |
Մահվան վայր | Երզնկա |
Գերեզման | Երզնկա[1] |
Ազգություն | հայ |
Կրոն | քրիստոնյա |
Մասնագիտություն | փիլիսոփա, գիտնական, մատենագիր, մեկնիչ, քերական, արվեստագետ, ուսուցիչ և հասարակական գործիչ |
Hovhannes Yerznkatsi Pluz Վիքիպահեստում |
Կենսագրություն
Հովհաննես Երզնկացի Պլուզ (Պլուզ՝ «փոքր», մոտ 1230, Երզնկա -1293, Երզնկա), հայ միջնադարյան բանաստեղծ, փիլիսոփա։ Սերում է իշխանական տնից։ Սովորել է Երզնկայի Ս. Մինասի վանքում, այնուհետև աշակերտել Վարդան Արևելցուն։ 1268 թ. նրան շնորհվել է վարդապետական աստիճան։ Շրջել և ուսուցանել է Հայաստանի տարբեր գավառներում, ինչպես նաև Կիլիկյան Հայաստանում։ Այցելել է Երուսաղեմ։ Վերադառնալով Երզնկա՝ 1280 թ. ստեղծել է աշխարհիկ «Եղբարց միություն», որն իր մեջ ընդգրկելով տարբեր խավերի, մասնավորապես առևտրականների ու արհեստավորների ներկայացուցիչներին՝ նպատակ է ունեցել կազմակերպել տեղի հայության կյանքը, օժանդակել կարիքի մեջ գտնվողներին, վտանգի դեպքում պատրաստ լինել դիմադրելու արտաքին թշնամուն։ Երզնկացին դարձել է եղբայրության հոգևոր առաջնորդը և գրել նրա կանոնադրությունը («Սահման և կանոնք»)։ Նույն տարիներին գրել է «Յաղագս երկնային զարդուց» մեծածավալ երկը։[2] 1284 թ. այցելել է Թիֆլիս, որտեղ հայոց կաթուղիկե եկեղեցում ճառ է արտասանել Ումեկ իշխանի որդի Վախտանգի և Դոփյան Հովհան եպիսկոպոսի խնդրանքով։ Կյանքի վերջին տարիներն Երզնկացին անց է կացրել Կիլիկիայում, Ակների վանքում, որտեղ և 1293 թ. վախճանվել է։ Թաղվել է Երզնկայի Ս. Նշան եկեղեցում։
Երզնկացին գրել է ճառեր, կանոնական և մեկնողական գրվածքներ, խրատականներ ու թղթեր, տարբեր ժանրի չափածո ստեղծագործություններ, որոնցից ներկա դրությամբ միայն մի մասն է հրատարակված։ Բանաստեղծի բանաստեղծություններն աչքի են ընկնում խոհական-իմաստասիրական խորքով, խրատական ուղղվածությամբ, արտահայտության պարզությամբ։
Աշխատություններ
- Յովհաննէս Երզնկացի, Մատենագրութիւն, Հտ. Ա, Ճառեր եւ քարոզներ։ Աշխատասիրութեամբ Ա. Երզնկացի-Տէր-Սրապեանի եւ Է. Բաղդասարեանի, Երեւան, 2013։ ISBN 978-5-550-01705-0
Գրականություն
Ծանոթագրություններ
- ↑ Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
- ↑ Աբրահամյան, Ա. Գ., Պետրոսյան, Գ. Բ., Հովհաննես Երզնկացու «Յաղագս երկնային շարժմանն» աշխատության նորահայտ ձեռագիրը.- Բնագիտության և տեխնիկայի պատմությունից. Գիտական աշխատությունների ժողովածու, 1987, № 8, էջ 52-80։