Սարգիս Սաքանյան

Սաքանյան Սարգիս Շամիրի [ծնվել է 01․09․1908, գյուղ Լեջան (այժմ՝ ՀԽՍՀ Ստեփավավանի շրջանում)], հայ խորհրդային դեղաբան, իմունադեղաբանության հիմնադիրներից։ Կենսաբանության գիտությունների դոկտոր (1950), պրոֆեսոր (1950)։ ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոչ գործիչ (1968)։ ՍՄԿԿ անդամ 1937թվականից։ Հայրենական պատերազմի մասնակից։ Ավարտել է Երևանի անասնաբուծական-անասնաբուժական(1935) և Երևանի բժշկական (1941) ինստիտուտները։ 1944-1952 թվականներից եղել է Երևանի անասնաբուծական—անասնաբուժական ինստիտուտի կլինիկական ախտորոշման ամբիոնի վարիչ, 1952թվականից ղեկավարում է դեղաբանության ամբիոնը, 1965թվականից՝ նաև իմունադեղաբանության պրոբլեմային լաբորատորիան։ Գիտական աշխատանքները վերաբերում են ախտաբանական ֆիզիոլոգիայի,դեղաբանության և իմունադեղաբանության հարցերին։ Սաքանյանը բացահայտել է ֆագոցիտար պաշտպանական ֆունկցիայի կապը նյարդային համակարգի գործունեության հետ։ Ուսումնասիրել է ցավային գրգիռների ազդեցությունը օրգանիզմի պաշտպանական ֆունկցիաների վրա,հայտնաբերել փայծաղի «հակացավային» ֆունկցիան։ Սաքանյանը պարզաբանել է իմունադեղաբանության կիրառական նշանակությունը և տվել դրա գիտական հիմնավորումը։ Զբաղվել է կենսաբանական պրոբլեմների փիլիսոփայական հիմունքների ուսումնասիրությամբ։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։