«Հայաստան և կարգավորում»–ի խմբագրումների տարբերություն
Նոր էջ «'''Հայաստան և կարգավորում''' գրքույկ-զեկուցագիր է, որում ներկայացված է 1919 թվականի հունիսի 19-ի Վ...»: |
No edit summary |
||
| Տող 12. | Տող 12. | ||
== Ծանոթագրություններ == |
== Ծանոթագրություններ == |
||
{{ծանցանկ}} |
{{ծանցանկ}} |
||
[[Կատեգորիա:1919-ի գրքեր]] |
|||
[[Կատեգորիա:Գրական գործեր Հայոց Ցեղասպանության մասին]] |
|||
14:20, 21 Հունիսի 2014-ի տարբերակ
Հայաստան և կարգավորում գրքույկ-զեկուցագիր է, որում ներկայացված է 1919 թվականի հունիսի 19-ի Վեսթմինսթերի կենտրոնական սրահում տեղի ունեցած Բրիտանիա-Հայաստան կոմիտեի հավաքույթի մանրամասները:
Բրիտանիա-Հայաստան կոմիտե
Կոմիտեն կազմավորվել է 1912-1913 թվականներին, որի նպատակն էր համակրանք ստեղծել Հայկական հարցի նկատմամբ, նպաստել վերջինիս լուծմանը: Բրիտանացի հայանպաստ գործիչ Ջ. Բրայսն իր մասնակցությունն է բերել այս շրջանում հրավիրված կոմիտեի մի շարք նիստերին` հանդես գալով ելույթներով: Կոմիտեի արձանագրությունները շատ կարևոր փաստաթղթեր են Հայկական հարցի, վերջինիս լուծման հնարավոր միջոցների, Հայոց Ցեղասպանության վերաբերյալ: Հավաքույթը ղեկավարել է Վիկոնտ Գլադսոնը, ներկա են եղել ու զեկույցներով հանդես եկել Ջ. Բրայսը, Թ. Փ. Օ’ Քոնները, Ա.Ուիլամսը, Ռ.Պերկսը, Ն.Բաքսթոնը, Ջ Փ. Գուչը, Ա.Աբրահամյանը:
Նախապայմաններ
Բրայսի այս տեսակետը կիսում էին մյուս ներկա քաղաքական գործիչները` Հայկական հարցի լուծման հնարավոր տարբերակների շուրջ: Ռոնալդ Բարրովսն իր ելույթում առաջարկում է հայերի համար նախատեսվող այդ միջոցառումներն ու մտադրությունները տարածել նաև Մերձավոր Արևելքի մյուս ժողովուրդների և առաջին հերթին նաև հույների նկատմամբ: Անեուրին Ուլիամսն իր ելույթում հատուկ շնորհակալություն է հայտնում բրիտանացի հայանպաստ գործունեություն ծավալող անձանց: Նա ընդդծում է այն գաղափարը, որ տեղի մուսուլման և քրիոտոնյա բոլոր բնակիչները պետք է և կարող են ապրել խաղաղ ու անվտանգ ապրել, եթե առաջնորդվեն ազատության կարգախոսով: Ելույթ է ունեցել նաև ամերիկյան պատվիրակության ներկայացուցիչ` Պաուլ Լաինբախը: Նա իր շնորհակալությունն է հայտնել Մեծ Բրիտանիային` նման նախաձեռնության և հրատարակած գրքերի համար, որոնք մանրամասներն են ներկայացնում հայերի հետ կատարվածն ու ներկա վիճակը: Ելույթ է ունեցել նաև Աբրահամյանը` ներկայացնելով կոտորածների ենթարկված հայերի վիճակը: Գեներալ Անդրանիկն իր ելույթում նշել է, որ 1 մլն հայեր զոհվեցին, մյուս մասն անօթևան են մնացել: Ելույթի վերջում նա հույս է հայտնում, որ Դաշնակիցների կառավարություններն ու քաղաքակիրթ մարդասիրությունն կօգնեն հայերին դուրս գալ այդ իրավիճակից:[1]
Քաղվածքներ
|
Հայերի կոտորածներն իրենց դաժանություններով գերազանցում են մյուս ժողովուրդների հետ կատարվածնեհո:
Քուխն իր ելույթում նշել է. Հայերի հետ կատարվածը չի կարելի անվանել Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին տեղի ունեցած կոտորածներ, դա շարունակական, իրար հերթագայող կոտորածների շարք էր` 1894 թվականից սկսած։ |
|
Ծանոթագրություններ
- ↑ Armenia and Settlement, 1919, London.