«Տիգրան Եսայան (նկարիչ)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ Ռոբոտ․ Տեքստի ավտոմատ փոխարինում (-, +, )
չ clean up, փոխարինվեց: - →  - , , → , (15), ։ → ։ (8), ՝ → ՝ , → (22), ), → ), (4), ( → ( (6), : → ։ (3) oգտվելով ԱՎԲ
Տող 16. Տող 16.
}}
}}


'''Տիգրան Եսայան''' ([[1874]] - [[1921]]), հայ նկարիչ։ [[Զապել Եսայան]]ի ամուսինը։
'''Տիգրան Եսայան''' ([[1874]] - [[1921]]), հայ նկարիչ։ [[Զապել Եսայան]]ի ամուսինը։


Ծնվել է [[Կ. Պոլիս|Կ. Պոլսում]]։ Մասնագիտական կրթությունն ստացել է Պոլսի գեղարվեստների վարժարանում։ Երիտասարդ հասակից եղել է գծագրության ուսուցիչ Ղալաթիայի Կենտրոնական վարժարանում։ 1896-ին անցնելով [[Փարիզ]], կատարելագործել է արվեստը, հետևել Գեղարվեստի ազգային վարժարանի դասընթացներին՝ աշակերտելով [[Ժան Պոլ Լորան]]ին, սովորել [[Ժյուլիեն]] ակադեմիայում:
Ծնվել է [[Կ. Պոլիս|Կ. Պոլսում]]։ Մասնագիտական կրթությունն ստացել է Պոլսի գեղարվեստների վարժարանում։ Երիտասարդ հասակից եղել է գծագրության ուսուցիչ Ղալաթիայի Կենտրոնական վարժարանում։ 1896-ին անցնելով [[Փարիզ]], կատարելագործել է արվեստը, հետևել Գեղարվեստի ազգային վարժարանի դասընթացներին՝ աշակերտելով [[Ժան Պոլ Լորան]]ին, սովորել [[Ժյուլիեն]] ակադեմիայում։


Հեղինակ է դիմանկարների, բնանկարների և թեմատիկ պատկերների` «Դպրոցի մոտ: [[Ստամբուլ]]» ([[1902]]-05), «Զապել Եսայանի մոր դիմանկարը» ([[1919]]), «Փողոց Փարիզում» ([[1910]]-21):
Հեղինակ է դիմանկարների, բնանկարների և թեմատիկ պատկերների` «Դպրոցի մոտ: [[Ստամբուլ]]» ([[1902]]-05), «Զապել Եսայանի մոր դիմանկարը» ([[1919]]), «Փողոց Փարիզում» ([[1910]]-21)։
Նրա ուշագրավ նկարներից են «Բյուզանդական գերեզմանատունը», «Սկյուտարի սեմին վրա», «Պոլսի փողոցներից մեկը», «Արևելյան պեյզաժ» և այլն։
Նրա ուշագրավ նկարներից են «Բյուզանդական գերեզմանատունը», «Սկյուտարի սեմին վրա», «Պոլսի փողոցներից մեկը», «Արևելյան պեյզաժ» և այլն։
Հեղինակ է նաև գրքի ձևավորումների, թարգմանությունների:
Հեղինակ է նաև գրքի ձևավորումների, թարգմանությունների։


Զբաղվել է նաև քանդակագործությամբ։ Գեղարվեստի վերաբերյալ հոդվածներով աշխատակցել է «Ծաղիկ» ([[Արշակ Չոպանյան]]), «Անահիտ», «Արևելյան մամուլ», «Ազդակ» և այլ պարբերականների։ [[Ֆրանսերեն]] և [[թուրքերեն]] հոդվածներ է տպագրել երիտթուրքերի արտասահմանյան մամուլում («Մեշվերեթ», «Շուռայի յումեթ»)` ''Միհրան'' ծածկանունով։
Զբաղվել է նաև քանդակագործությամբ։ Գեղարվեստի վերաբերյալ հոդվածներով աշխատակցել է «Ծաղիկ» ([[Արշակ Չոպանյան]]), «Անահիտ», «Արևելյան մամուլ», «Ազդակ» և այլ պարբերականների։ [[Ֆրանսերեն]] և [[թուրքերեն]] հոդվածներ է տպագրել երիտթուրքերի արտասահմանյան մամուլում («Մեշվերեթ», «Շուռայի յումեթ»)` ''Միհրան'' ծածկանունով։


Մասնակցել է մի շարք ցուցահանդեսների։ [[1935]] թվականին անհատական ցուցահանդես է ունեցել [[Երևան]]ում:
Մասնակցել է մի շարք ցուցահանդեսների։ [[1935]] թվականին անհատական ցուցահանդես է ունեցել [[Երևան]]ում:
Տող 40. Տող 40.
== Աղբյուրներ ==
== Աղբյուրներ ==
{{Reflist}}
{{Reflist}}



{{DEFAULTSORT:Եսայան, Տիգրան}}
{{DEFAULTSORT:Եսայան, Տիգրան}}

15:12, 9 Հունիսի 2014-ի տարբերակ

Տիգրան Եսայան
Ծնվել էհունվար 1874[1]
ԾննդավայրԿոստանդնուպոլիս[1]
Վախճանվել էօգոստոսի 10, 1921(1921-08-10)[1] (47 տարեկան)
Մահվան վայրՓարիզ[1]
Ազգությունհայ
Քաղաքացիություն Օսմանյան կայսրություն և  Ֆրանսիա
ԿրթությունԺյուլիանի ակադեմիա[1]
Մասնագիտություննկարիչ և քանդակագործ
ԱմուսինԶապել Եսայան

Տիգրան Եսայան (1874 - 1921), հայ նկարիչ։ Զապել Եսայանի ամուսինը։

Ծնվել է Կ. Պոլսում։ Մասնագիտական կրթությունն ստացել է Պոլսի գեղարվեստների վարժարանում։ Երիտասարդ հասակից եղել է գծագրության ուսուցիչ Ղալաթիայի Կենտրոնական վարժարանում։ 1896-ին անցնելով Փարիզ, կատարելագործել է արվեստը, հետևել Գեղարվեստի ազգային վարժարանի դասընթացներին՝ աշակերտելով Ժան Պոլ Լորանին, սովորել Ժյուլիեն ակադեմիայում։

Հեղինակ է դիմանկարների, բնանկարների և թեմատիկ պատկերների` «Դպրոցի մոտ: Ստամբուլ» (1902-05), «Զապել Եսայանի մոր դիմանկարը» (1919), «Փողոց Փարիզում» (1910-21)։ Նրա ուշագրավ նկարներից են «Բյուզանդական գերեզմանատունը», «Սկյուտարի սեմին վրա», «Պոլսի փողոցներից մեկը», «Արևելյան պեյզաժ» և այլն։ Հեղինակ է նաև գրքի ձևավորումների, թարգմանությունների։

Զբաղվել է նաև քանդակագործությամբ։ Գեղարվեստի վերաբերյալ հոդվածներով աշխատակցել է «Ծաղիկ» (Արշակ Չոպանյան), «Անահիտ», «Արևելյան մամուլ», «Ազդակ» և այլ պարբերականների։ Ֆրանսերեն և թուրքերեն հոդվածներ է տպագրել երիտթուրքերի արտասահմանյան մամուլում («Մեշվերեթ», «Շուռայի յումեթ»)` Միհրան ծածկանունով։

Մասնակցել է մի շարք ցուցահանդեսների։ 1935 թվականին անհատական ցուցահանդես է ունեցել Երևանում:

Մի քանի տասնյակ գործեր պահվում են Հայաստանի ազգային պատկերասրահում [2]։

1900-ին Փարիզում ամուսնացել է Զապել Եսայանի հետ։ Մահացել է Փարիզում։[3]

Պատկերասրահ

Աղբյուրներ

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. ԽուդավերդյանՀայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
  2. Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.
  3. Գառնիկ Ստեփանյան (1973). Կենսագրական բառարան, հատոր Ա. Երևան: «Սովետական գրող». էջ էջ 305.