«Մկրտիչ Հաճյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
տեղեկաքարտ |
չ clean up, փոխարինվեց: , → , (15), ։ → ։ (9), ՝ → ՝ , → (24), ), → ), (5), )։ → )։ (4), ( → ( (15) oգտվելով ԱՎԲ |
||
| Տող 17. | Տող 17. | ||
}} |
}} |
||
'''Մկրտիչ Շահենի Հաճյան''' ([[1915]], գյուղ Էզմե ([[Կ. Պոլիս|Կ.Պոլսի]] մերձակա Կեյվե գավառակում), 25. 11. [[1985]], [[Մեխիկո]]), գրող, գյուտարար, երաժշտության քննադատ, նկարիչ։ Ավարտել է Կ. Պոլսի Կեդրոնական վարժարանը (1933) և համալսարանի դեղագործական ֆակուլտետը (1938)։ 1952-57-ին ապրել է [[Ֆրանսիա]]յում, ապա հաստատվել [[Մեխիկո]]յում։ [[1959]]-ին [[Փարիզ]]ում մասնակցել է պետական քննություններին և ստացել երաժշտական քննադատի վկայական։ Մեխիկոյում կազմակերպել է արհեստական [[մարմար]]ի արտադրություն (Հաճյանինն է քիմիական եղանակով արհեստական մարմար ստանալու գյուտը)։ Գրել է «Կնատյացը» (1949), «Աստղահարը» (1982, Ալեք Մանուկյան մշակութային հիմնարկի թատերական մրցանակ) պիեսները։ Խոհաքնարական բանաստեղծություններ են ամփոփում «Բոցեր» (1973) և «Հողեն երկինք» (1977) ժողողվածուները (երկուսն էլ՝ Ալեք Մանուկյան մշակութային հիմնարկի գրական մրցանակ)։ Թարգմանել է Ռոստանի «Սիրանո դը Բերժըրակ» (1949), Կ. Գոլդոնիի «Հյուրանոցի տիրուհին» (1950), Ժ. Անույի «Ռոմեո և Ժանեթ» (1950) պիեսները։ Նկարչական գործերի (վերացապաշտական) ցուցահանդեսներ է ունեցել [[Մեխիկո]]յում, [[Նյու Յորք]]ում, [[Բոստոն]]ում և [[Երևան]]ում (1977, նվիրել է ՀԱՊ-ին)։ |
'''Մկրտիչ Շահենի Հաճյան''' ([[1915]], գյուղ Էզմե ([[Կ. Պոլիս|Կ.Պոլսի]] մերձակա Կեյվե գավառակում), 25. 11. [[1985]], [[Մեխիկո]]), գրող, գյուտարար, երաժշտության քննադատ, նկարիչ։ Ավարտել է Կ. Պոլսի Կեդրոնական վարժարանը (1933) և համալսարանի դեղագործական ֆակուլտետը (1938)։ 1952-57-ին ապրել է [[Ֆրանսիա]]յում, ապա հաստատվել [[Մեխիկո]]յում։ [[1959]]-ին [[Փարիզ]]ում մասնակցել է պետական քննություններին և ստացել երաժշտական քննադատի վկայական։ Մեխիկոյում կազմակերպել է արհեստական [[մարմար]]ի արտադրություն (Հաճյանինն է քիմիական եղանակով արհեստական մարմար ստանալու գյուտը)։ Գրել է «Կնատյացը» (1949), «Աստղահարը» (1982, Ալեք Մանուկյան մշակութային հիմնարկի թատերական մրցանակ) պիեսները։ Խոհաքնարական բանաստեղծություններ են ամփոփում «Բոցեր» (1973) և «Հողեն երկինք» (1977) ժողողվածուները (երկուսն էլ՝ Ալեք Մանուկյան մշակութային հիմնարկի գրական մրցանակ)։ Թարգմանել է Ռոստանի «Սիրանո դը Բերժըրակ» (1949), Կ. Գոլդոնիի «Հյուրանոցի տիրուհին» (1950), Ժ. Անույի «Ռոմեո և Ժանեթ» (1950) պիեսները։ Նկարչական գործերի (վերացապաշտական) ցուցահանդեսներ է ունեցել [[Մեխիկո]]յում, [[Նյու Յորք]]ում, [[Բոստոն]]ում և [[Երևան]]ում (1977, նվիրել է ՀԱՊ-ին)։ |
||
{{ՀՀՀ}} |
{{ՀՀՀ}} |
||
07:48, 9 Հունիսի 2014-ի տարբերակ
 |
Ուշադրություն։ Այս հոդվածը «որբ» է, այսինքն (գրեթե) ոչ մի հոդված հղում չի կատարում դեպի այստեղ։ Դուք կարող եք օգնել՝ փնտրելով այն հոդվածները, որոնք առնչություն ունեն այս հոդվածի հետ և տեղադրելով հղումներ։ |
Մկրտիչ Հաճյան արմտ. հայ.՝ Մկրտիչ Շահէն Հաճեան | |
|---|---|
| Ծնվել է | հունվարի 11, 1915 |
| Ծննդավայր | Ստամբուլ, Օսմանյան կայսրություն |
| Վախճանվել է | նոյեմբերի 25, 1985[1] (70 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Մեխիկո, Մեքսիկայի Միացյալ Նահանգներ |
| Ազգություն | հայ |
| Քաղաքացիություն |  Թուրքիա և  Ֆրանսիա |
| Կրթություն | Կեդրոնական վարժարան (1933) |
| Մասնագիտություն | գրող, նկարիչ, երաժշտական քննադատ և գյուտարար |
Մկրտիչ Շահենի Հաճյան (1915, գյուղ Էզմե (Կ.Պոլսի մերձակա Կեյվե գավառակում), 25. 11. 1985, Մեխիկո), գրող, գյուտարար, երաժշտության քննադատ, նկարիչ։ Ավարտել է Կ. Պոլսի Կեդրոնական վարժարանը (1933) և համալսարանի դեղագործական ֆակուլտետը (1938)։ 1952-57-ին ապրել է Ֆրանսիայում, ապա հաստատվել Մեխիկոյում։ 1959-ին Փարիզում մասնակցել է պետական քննություններին և ստացել երաժշտական քննադատի վկայական։ Մեխիկոյում կազմակերպել է արհեստական մարմարի արտադրություն (Հաճյանինն է քիմիական եղանակով արհեստական մարմար ստանալու գյուտը)։ Գրել է «Կնատյացը» (1949), «Աստղահարը» (1982, Ալեք Մանուկյան մշակութային հիմնարկի թատերական մրցանակ) պիեսները։ Խոհաքնարական բանաստեղծություններ են ամփոփում «Բոցեր» (1973) և «Հողեն երկինք» (1977) ժողողվածուները (երկուսն էլ՝ Ալեք Մանուկյան մշակութային հիմնարկի գրական մրցանակ)։ Թարգմանել է Ռոստանի «Սիրանո դը Բերժըրակ» (1949), Կ. Գոլդոնիի «Հյուրանոցի տիրուհին» (1950), Ժ. Անույի «Ռոմեո և Ժանեթ» (1950) պիեսները։ Նկարչական գործերի (վերացապաշտական) ցուցահանդեսներ է ունեցել Մեխիկոյում, Նյու Յորքում, Բոստոնում և Երևանում (1977, նվիրել է ՀԱՊ-ին)։
Այս հոդվածի նախնական տարբերակը կամ նրա մասը վերցված է Հայկական համառոտ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։ 
|