«Հարություն Ճուղուրյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
'''Հարություն Գրիգորի Ճուղուրյան''' ([[1864]], [[հոկտեմբերի 24]] - [[1938]], [[հունվարի 28]]) հայ արձակագիր, գյուղագիր, մանկավարժ, ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1934-ից։
'''Հարություն Գրիգորի Ճուղուրյան''' ([[1864]], [[հոկտեմբերի 24]] - [[1938]], [[հունվարի 28]]) հայ արձակագիր, գյուղագիր, մանկավարժ, ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1934-ից։


Ծնվել է [[Խաշթառակ]] (այժմ` [[Տավուշի մարզ]]) գյուղում։ 1890-ին ավարտել է [[Թիֆլիսի Ներսիսյան դպրոց]]ը։ Այնուհետև զբաղվել է ուսուցչությամբ։ Հայոց լեզու է դասավանդել Թիֆլիսի Գայանհաբ, Այգեպանական, Քաղաքային և այլ դպրոցներում։ Ֆելդշերական դպրոցում հայոց լեզու է դասավանդել [[Սերգո Օրջոնիկիձե]]ին։ 1898-ին ձեռնադրվել է քահանա։ 1923-ին [[Թիֆլիս]]ից փոխադրվել է [[Երևան]]։ 1925-ից կրկին ուսուցչություն է արել ծննդավայրում և [[Իջևանի շրջան]]ի ուրիշ գյուղերում։ Նրա «Չատոյի բախտի անիվը» գործը թարգմանվել է [[ադրբեջաներեն]]։ Մահացել է Խաշթառակում։
Ծնվել է [[Խաշթառակ]] (այժմ` [[Տավուշի մարզ]]) գյուղում։ 1890-ին ավարտել է [[Թիֆլիսի Ներսիսյան դպրոց]]ը։ Այնուհետև զբաղվել է ուսուցչությամբ։ Հայոց լեզու է դասավանդել Թիֆլիսի Գայանհաբ, Այգեպանական, Քաղաքային և այլ դպրոցներում։ Ֆելդշերական դպրոցում հայոց լեզու է դասավանդել [[Սերգո Օրջոնիկիձե]]ին։ 1898-ին ձեռնադրվել է քահանա։ 1923-ին [[Թիֆլիս]]ից փոխադրվել է [[Երևան]]։ 1925-ից կրկին ուսուցչություն է արել ծննդավայրում և [[Իջևանի շրջան]]ի ուրիշ գյուղերում։ Նրա «Չատոյի բախտի անիվը» գործը թարգմանվել է [[ադրբեջաներեն]]։ Մահացել է Խաշթառակում։<ref>{{cite book|author=|title=Գրական տեղեկատու|publisher=«Սովետական գրող»|location=Երևան|year=1986|page=էջ 347-348}}</ref>

Խաշթառակի միջնակարգ դպրոցը կոչվում է նրա անվամբ։


== Հ. Ճուղուրյանի երկերի մատենագրություն ==
== Հ. Ճուղուրյանի երկերի մատենագրություն ==
Տող 18. Տող 20.


== Աղբյուրներ ==
== Աղբյուրներ ==
{{Reflist}}



{{DEFAULTSORT:Ճուղուրյան, Հարություն}}
{{DEFAULTSORT:Ճուղուրյան, Հարություն}}

16:29, 29 Դեկտեմբերի 2009-ի տարբերակ

Հարություն Գրիգորի Ճուղուրյան (1864, հոկտեմբերի 24 - 1938, հունվարի 28) հայ արձակագիր, գյուղագիր, մանկավարժ, ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1934-ից։

Ծնվել է Խաշթառակ (այժմ` Տավուշի մարզ) գյուղում։ 1890-ին ավարտել է Թիֆլիսի Ներսիսյան դպրոցը։ Այնուհետև զբաղվել է ուսուցչությամբ։ Հայոց լեզու է դասավանդել Թիֆլիսի Գայանհաբ, Այգեպանական, Քաղաքային և այլ դպրոցներում։ Ֆելդշերական դպրոցում հայոց լեզու է դասավանդել Սերգո Օրջոնիկիձեին։ 1898-ին ձեռնադրվել է քահանա։ 1923-ին Թիֆլիսից փոխադրվել է Երևան։ 1925-ից կրկին ուսուցչություն է արել ծննդավայրում և Իջևանի շրջանի ուրիշ գյուղերում։ Նրա «Չատոյի բախտի անիվը» գործը թարգմանվել է ադրբեջաներեն։ Մահացել է Խաշթառակում։[1]

Խաշթառակի միջնակարգ դպրոցը կոչվում է նրա անվամբ։

Հ. Ճուղուրյանի երկերի մատենագրություն

  • Մոռացված աշխարհ, գիրք Բ, Թիֆլիս, տպարան Մ. Շարաձեի, 1895, 244 էջ։
  • Մոռացված աշխարհ, գիրք Ա, Թիֆլիս, տպարան Մն. Մարտիրոսյանի, 1896, 175 էջ։
  • Մոռացված աշխարհ, գիրք Գ, Թիֆլիս, տպարան Մն. Մնացականյանի, 1896, 173 էջ։
  • Աղա սուրբ Սարգիսը և Մալաք տատի հավատը, Թիֆլիս, 1899, 63 էջ։
  • Աղքատի հալը, Թիֆլիս, տպարան Կ. Մարտիրոսյանի, 1902, 86 էջ։
  • Գյուղի այրին, Թիֆլիս, տպարան Մ. Մարտիրոսյանի, 1902, 43 էջ։
  • Չատոյի բախտի անիվը, Թիֆլիս, տպարան օր. Ն. Աղայանի, 1908, 98 էջ։
  • Շիրինանաց Նախշունը, Թիֆլիս, տպարան «Էսպերանտո», 1911, 250 էջ։
  • Մոռացված աշխարհ, Ե., Պետհրատ, 1935, 399 էջ։
  • Հայ գյուղագիրներ (ժողովածուում տպագրվել են Հարություն Ճուղուրյանի լուսանկարը, համառոտ կենսագրությունը և «Կնդխտոր», «Շաշ Պետին ու գիժ Ուհանը», «Չատոյի բախտի անիվը», «Փերշալ», «Խեչոյի կղացուն» պատմվածքները), Ե., Հայպետհրատ, 1950, 578 էջ։
  • Մոռացված աշխարհ, Ե., «Հայաստան», 1968, 448 էջ։

Աղբյուրներ

  1. Գրական տեղեկատու. Երևան: «Սովետական գրող». 1986. էջ էջ 347-348.