«Տանգո»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ →Տանգոյի ծագումը: clean up, փոխարինվեց: : → ։ (8), → (2) oգտվելով ԱՎԲ |
No edit summary |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
[[Պատկեր:TangoCouple.jpg|մինի|250px|Մի զույգ՝ Արգենտինական տանգո պարելիս]] |
[[Պատկեր:TangoCouple.jpg|մինի|250px|Մի զույգ՝ Արգենտինական տանգո պարելիս]] |
||
'''Տանգոն''' հասարակական, ինչպես նաև [[պարահանդեսային պարեր|պարահանդեսային]] պար է, որն «ծնվել և մեծացել» է Ռիո դե լա Պլատայում, [[Արգենտինա]]յի [[Բուենոս Այրես]] և [[Ուրուգվայ]]ի [[Մոնտեվիդեո]] |
'''Տանգոն''' հասարակական, ինչպես նաև [[պարահանդեսային պարեր|պարահանդեսային]] [[պար]] է, որն «ծնվել և մեծացել» է Ռիո դե լա Պլատայում, [[Արգենտինա]]յի [[Բուենոս Այրես]] և [[Ուրուգվայ]]ի [[Մոնտեվիդեո]] [[քաղաք]]ներում, և հետո տարածվել աշխարհում։ Այս պարին զուգակցող երաժշտությունը նաև հայտնի է դարձել որպես [[տանգո երաժշտություն]]։ |
||
Սկզբնական տանգոն «տանգո կրիոլո» կամ հասարակապես տանգո էր կոչվում։ Այսօր տանգոյի տարբեր պարային ոճեր կան. [[Արգենտինական տանգո]], [[Ուրուգվայական տանգո]], [[Տանգո (պարահանդեսային)|Պարահանդեսային տանգո (ամերիկյան և միջազգային ոճեր)]], [[Ֆիննական տանգո]], և վինտաժ ոճեր։ Շատերը իսկական տանգո են համարում այն տանգոն, որն ամենամոտն է Արգենտինայում և Ուրուգվայում պարած սկզբնական տանգոյին, այդուհանդերձ տանգոյի մյուս տեսակները նույնպես ինքնուրույն և լիովին կայացած պարեր են դարձել։ |
Սկզբնական տանգոն «տանգո կրիոլո» կամ հասարակապես տանգո էր կոչվում։ Այսօր տանգոյի տարբեր պարային ոճեր կան. [[Արգենտինական տանգո]], [[Ուրուգվայական տանգո]], [[Տանգո (պարահանդեսային)|Պարահանդեսային տանգո (ամերիկյան և միջազգային ոճեր)]], [[Ֆիննական տանգո]], և վինտաժ ոճեր։ Շատերը իսկական տանգո են համարում այն տանգոն, որն ամենամոտն է Արգենտինայում և Ուրուգվայում պարած սկզբնական տանգոյին, այդուհանդերձ տանգոյի մյուս տեսակները նույնպես ինքնուրույն և լիովին կայացած պարեր են դարձել։ |
||
[[Խորխե Լուիս Բորխես]]ը գրում է. «Տանգոն պատկանում է Լա Պլատային, այն ուրուգվայական միլոնգայի որդին է և հաբաներայի թոռը»։ Տանգո պարի ձևավորման ակունքներում եվրոպական և աֆրիկական տարրեր են։ Առաջին անգամ «տանգո» բառն գործածվել է XIX |
[[Խորխե Լուիս Բորխես]]ը գրում է. «Տանգոն պատկանում է Լա Պլատային, այն ուրուգվայական միլոնգայի որդին է և հաբաներայի թոռը»։ Տանգո պարի ձևավորման ակունքներում եվրոպական և աֆրիկական տարրեր են։ Առաջին անգամ «տանգո» բառն գործածվել է [[XIX դար]]ի 90-ականներին։ Եվրոպայում պարն առաջին անգամ ցուցադրվել է [[Փարիզ]]ում [[XX դար]]ի սկզբին։ |
||
2009 թվականին, [[ՅՈՒՆԵՍԿՕ]]-ն տանգոն աշխարհի մարդկային ժառանգություն է ճանաչել։<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/8282781.stm Tango gets UN cultural approval]</ref><ref>[http://www.lanacion.com.ar/1180674 Declaran el tango patrimonio cultural de la humanidad]</ref> |
2009 թվականին, [[ՅՈՒՆԵՍԿՕ]]-ն տանգոն աշխարհի մարդկային ժառանգություն է ճանաչել։<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/8282781.stm Tango gets UN cultural approval]</ref><ref>[http://www.lanacion.com.ar/1180674 Declaran el tango patrimonio cultural de la humanidad]</ref> |
||
| Տող 13. | Տող 13. | ||
*Աֆրիկյան ստրուկներն ու կանդոմբեն |
*Աֆրիկյան ստրուկներն ու կանդոմբեն |
||
Բուենոս Այրեսը եղել է աշխարհի ստրկավաճառության ամենախոշոր կենտրոններից մեկը, ու զարմանալի չէ, որ 1800-ական թվականներին Բուենոս Այրեսի բնակչության քառորդ մասը սևամորթ էր։ Այդուհանդերձ այստեղ նրանք ավելի ազատ էին իրենց |
Բուենոս Այրեսը եղել է աշխարհի ստրկավաճառության ամենախոշոր կենտրոններից մեկը, ու զարմանալի չէ, որ 1800-ական թվականներին Բուենոս Այրեսի բնակչության քառորդ մասը սևամորթ էր։ Այդուհանդերձ այստեղ նրանք ավելի ազատ էին իրենց [[ավանդույթ]]ներին հավատարիմ մնալու, մասնավորապես որոշ [[ծես]]երի անցկացնելու, դրանցից մեկը [[հարվածային գործիք]]ների վրա հիմնված [[երաժշտություն]] էր և կանդոմբե կոչվող պարը։ 1853 թվականին ստրուկների ազատականացումից հետո կանդոմբեն, իր վրա կրելով այլ մշակույթների ազդեցությունները, վերափոխվեց միլոնգայի, ապա տանգոյի։ |
||
*Հաբաներա, կոնտրադանզա և պոլկա |
*Հաբաներա, կոնտրադանզա և պոլկա |
||
19-րդ դարի կեսերին սևամորթների կողմից Բուենոս Այրես բերված պարերից էր նաև հաբաներան։ Այս պարն իր արմատներով խորանում է դեպի Հավանա, Կուբա և իսպանական կոնտրադանզան։ Հաբաներան իր մեջ ներառում էր կոնքերով աֆրիկական պարերին հատուկ ալիքաձև շարժումներ և եվրոպական վալսի տարրեր։ Սա հետագայում միախառնվեց պոլկայի հետ դառնալով տանգոյի առաջացման սկզբնաղբյուրներից մեկը։ |
19-րդ դարի կեսերին սևամորթների կողմից Բուենոս Այրես բերված պարերից էր նաև հաբաներան։ Այս պարն իր արմատներով խորանում է դեպի [[Հավանա]], [[Կուբա]] և իսպանական կոնտրադանզան։ Հաբաներան իր մեջ ներառում էր կոնքերով աֆրիկական պարերին հատուկ ալիքաձև շարժումներ և եվրոպական վալսի տարրեր։ Սա հետագայում միախառնվեց պոլկայի հետ դառնալով տանգոյի առաջացման սկզբնաղբյուրներից մեկը։ |
||
==Տանգոյի ոճեր== |
==Տանգոյի ոճեր== |
||
[[Պատկեր:Tango au01.JPG|մինի|250px|Տանգոն՝ Բուենոս Այրեսի փողոցներում]] |
[[Պատկեր:Tango au01.JPG|մինի|250px|Տանգոն՝ Բուենոս Այրեսի փողոցներում]] |
||
11:06, 18 Մարտի 2014-ի տարբերակ
Տանգոն հասարակական, ինչպես նաև պարահանդեսային պար է, որն «ծնվել և մեծացել» է Ռիո դե լա Պլատայում, Արգենտինայի Բուենոս Այրես և Ուրուգվայի Մոնտեվիդեո քաղաքներում, և հետո տարածվել աշխարհում։ Այս պարին զուգակցող երաժշտությունը նաև հայտնի է դարձել որպես տանգո երաժշտություն։
Սկզբնական տանգոն «տանգո կրիոլո» կամ հասարակապես տանգո էր կոչվում։ Այսօր տանգոյի տարբեր պարային ոճեր կան. Արգենտինական տանգո, Ուրուգվայական տանգո, Պարահանդեսային տանգո (ամերիկյան և միջազգային ոճեր), Ֆիննական տանգո, և վինտաժ ոճեր։ Շատերը իսկական տանգո են համարում այն տանգոն, որն ամենամոտն է Արգենտինայում և Ուրուգվայում պարած սկզբնական տանգոյին, այդուհանդերձ տանգոյի մյուս տեսակները նույնպես ինքնուրույն և լիովին կայացած պարեր են դարձել։ Խորխե Լուիս Բորխեսը գրում է. «Տանգոն պատկանում է Լա Պլատային, այն ուրուգվայական միլոնգայի որդին է և հաբաներայի թոռը»։ Տանգո պարի ձևավորման ակունքներում եվրոպական և աֆրիկական տարրեր են։ Առաջին անգամ «տանգո» բառն գործածվել է XIX դարի 90-ականներին։ Եվրոպայում պարն առաջին անգամ ցուցադրվել է Փարիզում XX դարի սկզբին։
2009 թվականին, ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ն տանգոն աշխարհի մարդկային ժառանգություն է ճանաչել։[1][2]
Տանգոյի ծագումը
Ազատագրված ստրուկների, էմիգրանտների, սոցիալական բևեռացվածության, աղքատության ու ռասիզմի բովից ելավ եվրոպական, աֆրիկյան ու հնդկացիական մշակույթներն իր մեջ ամփոփող տանգոն։ Հիմնական ազդեցությունները.
- Աֆրիկյան ստրուկներն ու կանդոմբեն
Բուենոս Այրեսը եղել է աշխարհի ստրկավաճառության ամենախոշոր կենտրոններից մեկը, ու զարմանալի չէ, որ 1800-ական թվականներին Բուենոս Այրեսի բնակչության քառորդ մասը սևամորթ էր։ Այդուհանդերձ այստեղ նրանք ավելի ազատ էին իրենց ավանդույթներին հավատարիմ մնալու, մասնավորապես որոշ ծեսերի անցկացնելու, դրանցից մեկը հարվածային գործիքների վրա հիմնված երաժշտություն էր և կանդոմբե կոչվող պարը։ 1853 թվականին ստրուկների ազատականացումից հետո կանդոմբեն, իր վրա կրելով այլ մշակույթների ազդեցությունները, վերափոխվեց միլոնգայի, ապա տանգոյի։
- Հաբաներա, կոնտրադանզա և պոլկա
19-րդ դարի կեսերին սևամորթների կողմից Բուենոս Այրես բերված պարերից էր նաև հաբաներան։ Այս պարն իր արմատներով խորանում է դեպի Հավանա, Կուբա և իսպանական կոնտրադանզան։ Հաբաներան իր մեջ ներառում էր կոնքերով աֆրիկական պարերին հատուկ ալիքաձև շարժումներ և եվրոպական վալսի տարրեր։ Սա հետագայում միախառնվեց պոլկայի հետ դառնալով տանգոյի առաջացման սկզբնաղբյուրներից մեկը։
Տանգոյի ոճեր
Տանգո պարի ոճերը մշտական վեճերի առարկա են.
- Տանգո Արխենտինո
- Տանգո դե Սալոն
- Տանգո Օրիենտալ (Ուրուգվայ)
- Վիյա Ուրքիսա (Villa Urquiza)
- Միլոնգերո
- Կլուբ
- Օրիյերո
- Կանյենգե
- Նուեվո Տանգո
- Ֆանտազիա
- Տանգո Էսցենարիո
- Նուեվո Միլոնգերո
- Լիքվիդ Տանքո
- Պարահանդեսային տանգո (Եվրոպա, ԱՄՆ։ Արգենտինայում ասում են նման տանգո չկա)
- Տանգո Կամակուպենսե (Անգոլա)
- Տանգո դե Ֆինլանդիա (Եվրոպա, Ֆինլանդիա)
- Տանգո լիսցիո (Եվրոպա, Իտալիա)
- Տանգո ալտերնատիվո
- Տանգո էլեկտրոնիկո
և այլն...
Տանգոյի հասարակական պարահանդեսը նույնպես կոչվում է միլոնգա, իսկ վերոհիշյալ ոճերը կազմում եմ միլոնգայի հիմնական մասը։
|
Սա անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ Այս նշումը հարկավոր է փոխարինել համապատասխան թեմատիկ նշումով։ |
Աղբյուրներ
- Օգտագործվել է անգլերեն Վիքիպեդիան