«Մարատ Մարինոսյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added

Գծային

11:36, 9 Մարտի 2014-ի տարբերակ

Մարատ Գուրգենի Մարինոսյան (նոյեմբերի 7, 1925, Երևան - մայիսի 18, 1991, Երևան), հայ ռեժիսոր, Հայաստանի Հանրապետության արվեստի վաստակավոր գործիչ։ ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ Հեղինե Հովհաննիսյանի ամուսինն էր։

Կենսագրություն

Ավարտել է Երևանի Մաքսիմ Գորկու անվան դպրոցը։ 1942-1944 թթ. 17 տարեկան հասակում կամավոր մասնակցել է Հայրենական Մեծ պատերազմին։ Արժանացել է «Կարմիր աստղ» և «Հայրենական պատերազմի» շքանշանների։ 1944 թվականին, ծանր վիրավորվելուց հետո, զորացրվել է։

1944 թվականին ընդունվել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտի ճարտարապետական բաժին։ 1945 թվականին, կիսատ թողնելով ինստիտուտը, ընդունվել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտի ռեժիսորական բաժին։ 1950 թվականից աշխատել է Երևանի Սունդուկյանի անվան պետական ակադեմիական թատրոնում` որպես ռեժիսոր: 1956 թվականին հրավիրվել է աշխատելու Հայաստանի ազգային հեռուստատեսություն` դառնալով հիմնադիրներից մեկը։ Եղել է Հայաստանի ազգային հեռուստատեսության առաջին գեղարվեստական ղեկավարն ու գլխավոր ռեժիսորը, 1966-1971 թթ.` տնօրենը: 1972-1980 թթ. եղել է Երևանի Հակոբ Պարոնյանի անվան պետական երաժշտական կոմեդիայի թատրոնի, 1983-1988 թթ.` Երևանի պատանի հանդիսատեսի թատրոնի գեղարվեստական ղեկավարն ու գլխավոր ռեժիսորը։

Ստեղծագործական ուղի

Ստեղծագործական կյանքի ընթացքում բեմադրել է ավելի քան 120 ներկայացում թատրոնում, հեռուստատեսությունում, ռադիոյում։ Նրա բեմադրություններից առավել աչքի են ընկել՝ «Լուսաբացը Մոսկվայում», «Պարտիզպանի շունը», «Փոքրիկ ողբերգությունները», «Մարդու ճակատագիրը», «Բոլորն իմ որդիներն են», «Երեքգրոշանոց օպերա», «Իմ չքնաղ լեդի», «Աստծո կողմից մոռացված հողը», «Ես և նա», «Տաքսի-տաքսի», «Ծուռ հայելիների թագավորություն», «Արշալույսներն այստեղ խաղաղ են», «Սկիզբը» և այլն։

Նրա արվեստանոցն են ավարտել ռեժիսորներ և դերասաններ Արմեն Էլբակյանը, Վիգեն Ստեփանյանը, Նիկոլայ Ծատուրյանը, Վիգեն Չալդրանյանը, Դավիթ Հակոբյանը, Արմեն Մազմանյանը, Հրաչյա Գասպարյանը, Հերբերտ Գասպարյանը, Քրիստ Մանարյանը և ուրիշներ։

Մանկավարժական գործունեություն

1963 թվականից դասավանդել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտում, եղել է պրոֆեսոր։

@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-'''Մարատ Գուրգենի Մարինոսյան''' ([[նոյեմբերի 7]], [[1925]], [[Երևան]] - [[մայիսի 18]], [[1991]], Երևան), հայ [[ռեժիսոր]], [[Հայաստանի Հանրապետության արվեստի վաստակավոր գործիչ]]: [[ՀՀ ժողովրդական արտիստ|ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ]] [[Հեղինե Հովհաննիսյան]]ի ամուսինն էր:
+'''Մարատ Գուրգենի Մարինոսյան''' ([[նոյեմբերի 7]], [[1925]], [[Երևան]] - [[մայիսի 18]], [[1991]], Երևան), հայ [[ռեժիսոր]], [[Հայաստանի Հանրապետության արվեստի վաստակավոր գործիչ]]։ [[ՀՀ ժողովրդական արտիստ|ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ]] [[Հեղինե Հովհաննիսյան]]ի ամուսինն էր։
 == Կենսագրություն ==
-Ավարտել է Երևանի Մաքսիմ Գորկու անվան դպրոցը: [[1942]]-[[1944]] թթ. 17 տարեկան հասակում կամավոր մասնակցել է [[Հայրենական Մեծ պատերազմ]]ին: Արժանացել է «Կարմիր աստղ» և «Հայրենական պատերազմի» շքանշանների: [[1944]] թվականին, ծանր վիրավորվելուց հետո, զորացրվել է:
+Ավարտել է Երևանի Մաքսիմ Գորկու անվան դպրոցը։ [[1942]]-[[1944]] թթ. 17 տարեկան հասակում կամավոր մասնակցել է [[Հայրենական Մեծ պատերազմ]]ին։ Արժանացել է «Կարմիր աստղ» և «Հայրենական պատերազմի» շքանշանների։ [[1944]] թվականին, ծանր վիրավորվելուց հետո, զորացրվել է։
-թվականին ընդունվել է [[Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտ]]ի [[Ճարտարապետություն|ճարտարապետական]] բաժին: [[1945]] թվականին, կիսատ թողնելով ինստիտուտը, ընդունվել է [[Երևանի գեղարվեստի պետական ակադեմիա|Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտի]] ռեժիսորական բաժին: [[1950]] թվականից աշխատել է Երևանի [[Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ազգային ակադեմիական թատրոն|Սունդուկյանի անվան պետական ակադեմիական թատրոն]]ում` որպես ռեժիսոր: [[1956]] թվականին հրավիրվել է աշխատելու [[Հայաստանի Հանրային Հեռուստաընկերություն|Հայաստանի ազգային հեռուստատեսություն]]` դառնալով հիմնադիրներից մեկը: Եղել է Հայաստանի ազգային հեռուստատեսության առաջին գեղարվեստական ղեկավարն ու գլխավոր ռեժիսորը, [[1966]]-[[1971]] թթ.` տնօրենը: [[1972]]-[[1980]] թթ. եղել է [[Երևանի Հակոբ Պարոնյանի անվան պետական երաժշտական կոմեդիայի թատրոն]]ի, [[1983]]-[[1988]] թթ.` [[Պատանի հանդիսատեսի թատրոն|Երևանի պատանի հանդիսատեսի թատրոն]]ի գեղարվեստական ղեկավարն ու գլխավոր ռեժիսորը:
+թվականին ընդունվել է [[Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտ]]ի [[Ճարտարապետություն|ճարտարապետական]] բաժին։ [[1945]] թվականին, կիսատ թողնելով ինստիտուտը, ընդունվել է [[Երևանի գեղարվեստի պետական ակադեմիա|Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտի]] ռեժիսորական բաժին։ [[1950]] թվականից աշխատել է Երևանի [[Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ազգային ակադեմիական թատրոն|Սունդուկյանի անվան պետական ակադեմիական թատրոն]]ում` որպես ռեժիսոր: [[1956]] թվականին հրավիրվել է աշխատելու [[Հայաստանի Հանրային Հեռուստաընկերություն|Հայաստանի ազգային հեռուստատեսություն]]` դառնալով հիմնադիրներից մեկը։ Եղել է Հայաստանի ազգային հեռուստատեսության առաջին գեղարվեստական ղեկավարն ու գլխավոր ռեժիսորը, [[1966]]-[[1971]] թթ.` տնօրենը: [[1972]]-[[1980]] թթ. եղել է [[Երևանի Հակոբ Պարոնյանի անվան պետական երաժշտական կոմեդիայի թատրոն]]ի, [[1983]]-[[1988]] թթ.` [[Պատանի հանդիսատեսի թատրոն|Երևանի պատանի հանդիսատեսի թատրոն]]ի գեղարվեստական ղեկավարն ու գլխավոր ռեժիսորը։
 == Ստեղծագործական ուղի ==
-Ստեղծագործական կյանքի ընթացքում բեմադրել է ավելի քան 120 ներկայացում թատրոնում, հեռուստատեսությունում, ռադիոյում: Նրա բեմադրություններից առավել աչքի են ընկել` «Լուսաբացը Մոսկվայում», «Պարտիզպանի շունը», «Փոքրիկ ողբերգությունները», «Մարդու ճակատագիրը», «Բոլորն իմ որդիներն են», «Երեքգրոշանոց օպերա», «Իմ չքնաղ լեդի», «Աստծո կողմից մոռացված հողը», «Ես և նա», «Տաքսի-տաքսի», «Ծուռ հայելիների թագավորություն», «Արշալույսներն այստեղ խաղաղ են», «Սկիզբը» և այլն:
+Ստեղծագործական կյանքի ընթացքում բեմադրել է ավելի քան 120 ներկայացում թատրոնում, հեռուստատեսությունում, ռադիոյում։ Նրա բեմադրություններից առավել աչքի են ընկել՝ «Լուսաբացը Մոսկվայում», «Պարտիզպանի շունը», «Փոքրիկ ողբերգությունները», «Մարդու ճակատագիրը», «Բոլորն իմ որդիներն են», «Երեքգրոշանոց օպերա», «Իմ չքնաղ լեդի», «Աստծո կողմից մոռացված հողը», «Ես և նա», «Տաքսի-տաքսի», «Ծուռ հայելիների թագավորություն», «Արշալույսներն այստեղ խաղաղ են», «Սկիզբը» և այլն։
-Նրա արվեստանոցն են ավարտել ռեժիսորներ և դերասաններ [[Արմեն Էլբակյան]]ը, [[Վիգեն Ստեփանյան]]ը, [[Նիկոլայ Ծատուրյան]]ը, [[Վիգեն Չալդրանյան]]ը, [[Դավիթ Հակոբյան]]ը, [[Արմեն Մազմանյան]]ը, [[Հրաչյա Գասպարյան]]ը, [[Հերբերտ Գասպարյան]]ը, [[Քրիստ Մանարյան]]ը և ուրիշներ:
+Նրա արվեստանոցն են ավարտել ռեժիսորներ և դերասաններ [[Արմեն Էլբակյան]]ը, [[Վիգեն Ստեփանյան]]ը, [[Նիկոլայ Ծատուրյան]]ը, [[Վիգեն Չալդրանյան]]ը, [[Դավիթ Հակոբյան]]ը, [[Արմեն Մազմանյան]]ը, [[Հրաչյա Գասպարյան]]ը, [[Հերբերտ Գասպարյան]]ը, [[Քրիստ Մանարյան]]ը և ուրիշներ։
 == Մանկավարժական գործունեություն ==
-[[1963]] թվականից դասավանդել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտում, եղել է [[պրոֆեսոր]]:
+[[1963]] թվականից դասավանդել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտում, եղել է [[պրոֆեսոր]]։
 {{DEFAULTSORT:Մարինոսյան, Մարատ}}