«Տիգրան Եսայան (նկարիչ)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ clean up, replaced: → (2) oգտվելով ԱՎԲ
չ clean up, replaced: |thumb → |մինի oգտվելով ԱՎԲ
Տող 2. Տող 2.


Ծնվել է [[Կ. Պոլիս|Կ. Պոլսում]]։ Մասնագիտական կրթությունն ստացել է Պոլսի գեղարվեստների վարժարանում։ Երիտասարդ հասակից եղել է գծագրության ուսուցիչ Ղալաթիայի Կենտրոնական վարժարանում։ 1896-ին անցնելով [[Փարիզ]], կատարելագործել է արվեստը, հետևել Գեղարվեստի ազգային վարժարանի դասընթացներին` աշակերտելով [[Ժան Պոլ Լորան]]ին։
Ծնվել է [[Կ. Պոլիս|Կ. Պոլսում]]։ Մասնագիտական կրթությունն ստացել է Պոլսի գեղարվեստների վարժարանում։ Երիտասարդ հասակից եղել է գծագրության ուսուցիչ Ղալաթիայի Կենտրոնական վարժարանում։ 1896-ին անցնելով [[Փարիզ]], կատարելագործել է արվեստը, հետևել Գեղարվեստի ազգային վարժարանի դասընթացներին` աշակերտելով [[Ժան Պոլ Լորան]]ին։
[[Պատկեր:Tesayanng.jpg|thumb|250px|Տիգրան Եսայանի «Նեգրի գլուխ» ստեղծագործությունը]]
[[Պատկեր:Tesayanng.jpg|մինի|250px|Տիգրան Եսայանի «Նեգրի գլուխ» ստեղծագործությունը]]
Մասնակցել է մի շարք ցուցահանդեսների։ Նրա ուշագրավ նկարներից են «Բյուզանդական գերեզմանատունը», «Սկյուտարի սեմին վրա», «Պոլսի փողոցներից մեկը», «Արևելյան պեյզաժ» և այլն։
Մասնակցել է մի շարք ցուցահանդեսների։ Նրա ուշագրավ նկարներից են «Բյուզանդական գերեզմանատունը», «Սկյուտարի սեմին վրա», «Պոլսի փողոցներից մեկը», «Արևելյան պեյզաժ» և այլն։



07:31, 16 Սեպտեմբերի 2013-ի տարբերակ

Տիգրան Եսայան (1874 - 1921), հայ նկարիչ։ Զապել Եսայանի ամուսինը։

Ծնվել է Կ. Պոլսում։ Մասնագիտական կրթությունն ստացել է Պոլսի գեղարվեստների վարժարանում։ Երիտասարդ հասակից եղել է գծագրության ուսուցիչ Ղալաթիայի Կենտրոնական վարժարանում։ 1896-ին անցնելով Փարիզ, կատարելագործել է արվեստը, հետևել Գեղարվեստի ազգային վարժարանի դասընթացներին` աշակերտելով Ժան Պոլ Լորանին։

Պատկեր:Tesayanng.jpg
Տիգրան Եսայանի «Նեգրի գլուխ» ստեղծագործությունը

Մասնակցել է մի շարք ցուցահանդեսների։ Նրա ուշագրավ նկարներից են «Բյուզանդական գերեզմանատունը», «Սկյուտարի սեմին վրա», «Պոլսի փողոցներից մեկը», «Արևելյան պեյզաժ» և այլն։

Զբաղվել է նաև քանդակագործությամբ։ Գեղարվեստի վերաբերյալ հոդվածներով աշխատակցել է «Ծաղիկ», «Անահիտ», «Արևելյան մամուլ», «Ազդակ» և այլ պարբերականների։ Ֆրանսերեն և թուրքերեն հոդվածներ է տպագրել երիտթուրքերի արտասահմանյան մամուլում («Մեշվերեթ», «Շուռայի յումեթ»)` Միհրան ծածկանունով։

1900-ին Փարիզում ամուսնացել է Զապել Եսայանի հետ։ Մահացել է Փարիզում։[1]

Աղբյուրներ

  1. Գառնիկ Ստեփանյան (1973). Կենսագրական բառարան, հատոր Ա. Երևան: «Սովետական գրող». էջ էջ 305.