«Մովսես Գ Տաթևացի»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ →Արտաքին հղումներ: clean up using AWB |
No edit summary |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
'''Մովսես Գ Տաթևացի''', (աղբյուրներում հիշատակվում է նաև որպես` Մովսես Գ Սյունեցի, Աճանանցի, Խոտանանցի, ծնվել է 1578, գ. Խոտանան (Սյունիք) – 1632, Երևան, ամփոփվել է Կոզեռնի գերեզմանոցում), Ամենայն հայոց կաթողիկոս 1629-ից: Հաջորդել է Դավիթ Դ Վաղարշապատցուն: Կրթություն ստանալով Տաթևի վանքում` 1592-ին ձեռնադրվում է կուսակրոն աբեղա, մեկնում Ամիդ և մինչև 1606-ը աշակերտում Սրապիոն Եդեսացուն (Ուռհայեցի): 1610-ից Երուսաղեմում դարձել է Ս. Հարություն տաճարի լուսարար: 1613-ին վերադառնում է Տաթև, մտնում Սյունյաց Մեծ անապատ: Նախքան կաթողիկոս դառնալը՝ հիմնել է դպրոցներ, զբաղվել դրանց բարեկարգման հարցերով, կարգավորել Սյունիքի վանքերը: Մոտ 1620-ին Երևանում քարոզում է Ս. Կաթողիկե եկեղեցում, վերաշինում Երևանի Ս. Անանիա առաքյալ անապատը, կարգավորում է Այրարատի եկեղեցիներն ու վանքերը, վերաբացում Հովհաննավանքի և Սաղմոսավանքի վանական դպրոցները: 1623-ին ձեռնադրվում է եպիսկոպոս, 1626-ին Սպահանում է: Պարսից |
'''Մովսես Գ Տաթևացի''', (աղբյուրներում հիշատակվում է նաև որպես` Մովսես Գ Սյունեցի, Աճանանցի, Խոտանանցի, ծնվել է 1578, գ. Խոտանան (Սյունիք) – 1632, Երևան, ամփոփվել է Կոզեռնի գերեզմանոցում), Ամենայն հայոց կաթողիկոս 1629-ից: Հաջորդել է Դավիթ Դ Վաղարշապատցուն: Կրթություն ստանալով Տաթևի վանքում` 1592-ին ձեռնադրվում է կուսակրոն աբեղա, մեկնում Ամիդ և մինչև 1606-ը աշակերտում Սրապիոն Եդեսացուն (Ուռհայեցի): 1610-ից Երուսաղեմում դարձել է Ս. Հարություն տաճարի լուսարար: 1613-ին վերադառնում է Տաթև, մտնում Սյունյաց Մեծ անապատ: Նախքան կաթողիկոս դառնալը՝ հիմնել է դպրոցներ, զբաղվել դրանց բարեկարգման հարցերով, կարգավորել Սյունիքի վանքերը: Մոտ 1620-ին Երևանում քարոզում է Ս. Կաթողիկե եկեղեցում, վերաշինում Երևանի Ս. Անանիա առաքյալ անապատը, կարգավորում է Այրարատի եկեղեցիներն ու վանքերը, վերաբացում Հովհաննավանքի և Սաղմոսավանքի վանական դպրոցները: 1623-ին ձեռնադրվում է եպիսկոպոս, 1626-ին Սպահանում է: Պարսից |
||
շահ Աբբաս I-ը, 1627-ի հունվարին ներկա գտնվելով և հիանալով Ս. Ծննդյան տոնի՝ նրա կատարած արարողությամբ, պարգև է առաջարկել և տվել խնդրածը՝ Ս. Էջմիածնի վանքի լուսարարի պաշտոն և վանքը նորոգելու թույլտվություն-հրովարտակ: 1627-ի հունիսից |
շահ Աբբաս I-ը, 1627-ի հունվարին ներկա գտնվելով և հիանալով Ս. Ծննդյան տոնի՝ նրա կատարած արարողությամբ, պարգև է առաջարկել և տվել խնդրածը՝ Ս. Էջմիածնի վանքի լուսարարի պաշտոն և վանքը նորոգելու թույլտվություն-հրովարտակ: 1627-ի հունիսից վերանորոգում է Ս. Էջմիածնի վանքը, Վեհարանը, օժանդակ կառույցները և պարիսպները: 1628-ի սկզբից հիշատակվում է որպես «ընտրեալ կաթողիկոս», պաշտոնապես օծվում է 1629-ի հունվարի 13-ին: |
||
Մովսես Գ Տաթևացին շահից ստանում է իր կաթողիկոսության հաստատման և Ս. Էջմիածնի վանքի պարտքի զիջման հրովարտակներ: Իր աշակերտների և հետևորդների (Փիլիպոս Աղբակեցի, Խաչատուր Կեսարացի, Եսայի Կարճավանցի |
Մովսես Գ Տաթևացին շահից ստանում է իր կաթողիկոսության հաստատման և Ս. Էջմիածնի վանքի պարտքի զիջման հրովարտակներ: Իր աշակերտների և հետևորդների (Փիլիպոս Աղբակեցի, Խաչատուր Կեսարացի, Եսայի Կարճավանցի |
||
17:48, 19 փետրվարի 2013-ի տարբերակ
Մովսես Գ Տաթևացի, (աղբյուրներում հիշատակվում է նաև որպես` Մովսես Գ Սյունեցի, Աճանանցի, Խոտանանցի, ծնվել է 1578, գ. Խոտանան (Սյունիք) – 1632, Երևան, ամփոփվել է Կոզեռնի գերեզմանոցում), Ամենայն հայոց կաթողիկոս 1629-ից: Հաջորդել է Դավիթ Դ Վաղարշապատցուն: Կրթություն ստանալով Տաթևի վանքում` 1592-ին ձեռնադրվում է կուսակրոն աբեղա, մեկնում Ամիդ և մինչև 1606-ը աշակերտում Սրապիոն Եդեսացուն (Ուռհայեցի): 1610-ից Երուսաղեմում դարձել է Ս. Հարություն տաճարի լուսարար: 1613-ին վերադառնում է Տաթև, մտնում Սյունյաց Մեծ անապատ: Նախքան կաթողիկոս դառնալը՝ հիմնել է դպրոցներ, զբաղվել դրանց բարեկարգման հարցերով, կարգավորել Սյունիքի վանքերը: Մոտ 1620-ին Երևանում քարոզում է Ս. Կաթողիկե եկեղեցում, վերաշինում Երևանի Ս. Անանիա առաքյալ անապատը, կարգավորում է Այրարատի եկեղեցիներն ու վանքերը, վերաբացում Հովհաննավանքի և Սաղմոսավանքի վանական դպրոցները: 1623-ին ձեռնադրվում է եպիսկոպոս, 1626-ին Սպահանում է: Պարսից շահ Աբբաս I-ը, 1627-ի հունվարին ներկա գտնվելով և հիանալով Ս. Ծննդյան տոնի՝ նրա կատարած արարողությամբ, պարգև է առաջարկել և տվել խնդրածը՝ Ս. Էջմիածնի վանքի լուսարարի պաշտոն և վանքը նորոգելու թույլտվություն-հրովարտակ: 1627-ի հունիսից վերանորոգում է Ս. Էջմիածնի վանքը, Վեհարանը, օժանդակ կառույցները և պարիսպները: 1628-ի սկզբից հիշատակվում է որպես «ընտրեալ կաթողիկոս», պաշտոնապես օծվում է 1629-ի հունվարի 13-ին:
Մովսես Գ Տաթևացին շահից ստանում է իր կաթողիկոսության հաստատման և Ս. Էջմիածնի վանքի պարտքի զիջման հրովարտակներ: Իր աշակերտների և հետևորդների (Փիլիպոս Աղբակեցի, Խաչատուր Կեսարացի, Եսայի Կարճավանցի և ուրիշներ) հետ վերակենդանացնում է ավերված Արևելյան Հայաստանի մշակութային, կրթական, լուսավորական և գրական կյանքը, վերականգնում ու բարվոքում եկեղեցիներն ու վանքերը:
Կաթողիկոս. գահին Մովսես Գ Տաթևացուն հաջորդում է Փիլիպոս Ա Աղբակեցին:
Արտաքին հղումներ
| Նախորդող՝ Դավիթ Դ Վաղարշապատցի |
Կաթողիկոս 1629–1632 |
Հաջորդող՝ Փիլիպոս Ա Աղբակեցի |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատված վերցված է Քրիստոնյա Հայաստան հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո: 
|
