Սոֆոկլիս Դուսմանիս

Սոֆոկլիս Դուսմանիս
	հուն․՝ Σοφοκλής Δούσμανης
	«Սոֆոկլիս Դուսմանիս», նկարիչ՝ Գեորգիոս Ռոյլոս
հունվարի 6, 1869 – հունվարի 6, 1952
Ծննդավայր	Կորֆու, Հունաստան
Մահվան վայր	Աթենք
Քաղաքացիություն	Հունաստան
Զորատեսակ	ռազմածովային ; նավատորմ
Կոչում	ծովակալ
Պաշտոն	ծովակալ
Մարտեր/; պատերազմներ	Լեմնոսի ճակատամարտ ; Էլլիի ճակատամարտ
Կրթություն	Hellenic Naval Academy? (1888)
Պարգևներ	Մեծ փրկիչ հրամանատարի ; շքանշան

Սոֆոկլիս Դուսմանիս (հուն․՝ Σοφοκλής Δούσμανης, հունվարի 6, 1869, Կորֆու – հունվարի 6, 1952, Աթենք, Հունաստան), հույն ռազմական գործիչ և ծովակալ, ով աչքի է ընկել Բալկանյան պատերազմների ժամանակ։

Այդ տարիներին Սոֆոկլիս Դուսմանիսը Հունաստանի թագավորության ռազմածովային նավատորմի հրամանատարն ու ռազմական նախարարն էր^[1]։

Կենսագրություն

Սոֆոկլիս Դուրմանիսը ծնվել է 1869 թվականի հունվարի 6-ին Հունաստանի Կերկիրա կղզում՝ հայտնի ազնվական ընտանիքում։ Նրա եղբայրը՝ Վիկտոր Դուսմանիսը, եղել է հայտնի գեներալ։

1888 թվականին Սոֆոկլիսը ավարտել է Հունաստանի ռազմածովային ակադեմիան։ Ռազմական նավատորմում և գլխավոր շտաբում իր կարիերան ավարտելուց հետո՝ մինչև Բալկանյան պատերազմների սկիզբը, Սոֆոկլիսը վստահված հրամանատար էր, որին վստահված էր «Գեորգիոս Ակերոֆ» իտալական հածանիվը^[1]։

Որպես ռազմահրամանատար Սոֆոկլիս Դուսմանիսը դարձավ առավել հայտնի Առաջին Բալկանյան պատերազմի ժամանակ։ Այն բռնկվել է 1912 թվականի հոկտեմբերին։ Հունաստանի դաշնակիցներն էին Բուլղարիան, Սերբիան և Չեռնոգորիան, որոնք միահամուռ կերպով կռվում էին Օսմանյան կայսրության դեմ։

Իր հածանավում նա մասնակցում է Լեմնոսի և Էլլիի ծովային ճակատամարտերին, որտեղ հույները ակնհայտ հաղթանակ են տանում օսմանյան թուրքերի դեմ։ 1915 թվականի հունիսին մեկ այլ զորավար Կունտուրիոտիս Պավլոսի հետ նշանակվել է ռազմածովային նավատորմի հրամանատար։ Հետագայում Կունտուրիոտիս Պավլոսը դառնում է Հունաստանի նախագահ։ Առաջին համաշխարհային պատերազմի ընթացքում Սոֆոկլիս Դուսմանիսը հանդես էր գալիս, որպես Կոնստանտինոս թագավորի գլխավոր կողմնակից։ Այս շրջանում նա դարձավ Սալոնիկ քաղաքի եռյակի ծովակալներից մեկը։

Էլեֆթերիոս Վենիզելոսի վարչապետության տարիներին Կոնստանտինոս թագավորին նվիրվածության համար նրա հեղինակը տարածվում է ողջ երկրով։ Նա որոշ ժամանակով ազատվում է մարտական գործողությունների և ուղարկվում է հանգիստը վայելելու Սանտորինի կղզում։

1920 թվականին Էլեֆթերիոս Վենիզելոսը ազատվում է վարչապետի պաշտոնից և Սոֆոկլիսը վերադառնում է նավատորմ՝ Եգեյան ջոկատի հրամանատարի պաշտոնում։ 1921 թվականի նոյեմբերից մինչև 1922 թվականի հոկտեմբերը եղել է Հունաստանի ռազմածովային ուժերի գլխավոր հրամանատարը։

Իր ռազմական կարիերան ավարտել է 1923 թվականին։ Դրանից հետո նա սկսում է զբաղվել ռազմանավերի վերանորոգմամբ։ 1939 թվականին Սոֆոկլիսը գրել է իր հուշերի մասին հուշագիրք, որտեղ ներկայացրել է իր անցած ճանապարհը ռազմական բնագավառում։ Ծովակալը մահացել է 1952 թվականին Աթենքում^[1]։

Տես նաև

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Σόλων Γρηγοριάδης, Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι του 1912-13, Φυτράκης,1979

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սոֆոկլիս Դուսմանիս» հոդվածին։

[gr-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Σόλων Γρηγοριάδης, Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι του 1912-13, Φυτράκης,1979

[1]