Սիմեոն Դավթի Աբամելիք-Լազարև (հոկտեմբերի 15 (27), 1815, Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն - ապրիլի 25 (մայիսի 7), 1888, Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն), հայ ազնվական Ռուսական կայսրությունում, ռուսական բանակի գեներալ-մայոր (1850)։
Դավիթ Աբամելիքի որդին, Աբամելիք-Լազարևների ազնվական տոհմից։
Ծնվել է Սանկտ Պետերբուրգում։ Զինվորական ծառայություն է կատարել մինչև 1859 թվականը, 1871-1878 թվականներին՝ Մոսկվայի Լազարյան ճեմարանի պատվավոր հոգաբարձու։ Ընդարձակ կալվածքներ է ունեցել Տուլայի, Կամենեց-Պոդոլսկի, Վյատկայի, Վոլինի նահանգներում։
Մահացել է Սանկտ Պետերբուրգում[1]։
Ռուսական կայսրություն
