Սիլվանո Բուսոտի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սիլվանո Բուսոտի
Բնօրինակ անունիտալ.՝ Sylvano Bussotti
Ծնվել էհոկտեմբերի 1, 1931(1931-10-01)[1][2][3][…]
Ֆլորենցիա, Իտալիայի թագավորություն[4]
Երկիր Իտալիա
Մահացել էսեպտեմբերի 19, 2021(2021-09-19)[5][6] (89 տարեկան)
Միլան, Իտալիա[5][6]
Ժանրերօպերա
Մասնագիտությունկոմպոզիտոր, նկարիչ, բեմանկարիչ, բանաստեղծ, հագուստ ձևագծող և թատերական ռեժիսոր
Գործիքներդաշնամուր և ջութակ
ԱշխատավայրՍանտա Չեչիլիայի ազգային ակադեմիա
ԼեյբլRicordi
ԿրթությունՖլորենցիայի կոնսերվատորիա
Կայքsylvanobussotti.org
 Sylvano Bussotti Վիքիպահեստում

Սիլվանո Բուսոտի (իտալ.՝ Sylvano Bussotti, հոկտեմբերի 1, 1931(1931-10-01)[1][2][3][…], Ֆլորենցիա, Իտալիայի թագավորություն[4] - սեպտեմբերի 19, 2021(2021-09-19)[5][6], Միլան, Իտալիա[5][6]), իտալացի կոմպոզիտոր, նկարիչ և օպերային ռեժիսոր։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

4 տարեկանից սովորել է ջութակ նվագել։ 1940-1948 թվականներին սովորել է Լուիջի Քերուբինիի անվան Ֆլորենցիայի կոնսերվատորիայում։ 1956-1958 թվականներին Փարիզում ուսանել է Մաքս Դոյչի մոտ, այնտեղ էլ մտերմացել է երաժշտական ավանգարդի տեսաբան Հայնց Կլաուս Մեցգերի հետ։ 1954 թվականից եղել է կոմպոզիտոր Բրունո Բարտոլոցիի կողմից հիմնադրված «Ֆլորենցիայի դպրոց» ստեղծագործական միության անդամ։ 1958-1961 թվականներին մասնակցել է Դարմշտադտում կազմակերպվող նոր երաժշտությանը նվիրված ամառային դասընթացներին, որտեղ ծանոթացել է Պիեր Բուլեզի և Ջոն Քեյջի հետ, որոնց ազդեցությունն զգացել է իր ստեղծագործության վրա։

Առաջին ստեղծագործությունները, որոնք նշանավորվել են Լուիջի Դալապիկկոլիի և Ռոբերտո Լուպիի ազդեցությամբ, գրված են դոդեկաֆոնիայի տեխնիկայով։ Ավանգարդի հոսանքների ներկայացուցիչներից մեկն է։ Լինելով Ջոն Ջեյջի հետևորդ` նա լայնորեն օգտագործում էր ալեատորիկայի մեթոդը։ «Հակա-երաժշտության» համերգների մասնակից է, որոնց համար հորինում էր ստեղծագործություններ առանց որևէ հնչյունների։ Ստեղծագործությունների շարքում են բազմաթիվ վոկալ, գործիքային և խառը կազմի պիեսներ։ 1963 թվականին դարձել է «70 խումբ» (Ֆլորենցիա) հիմնադիրներից մեկը. խումբը մասնագիտացած էր կոնկրետ և վիզուալ պոեզիայի վրա, հրատարակել է բանաստեղծությունների մի շարք ժողովածուներ։

1964-1965թթ. վերապատրաստվել է ԱՄՆ-ում։ 1968-2001 թվականներին եղել է ռեժիսոր, զգեստների դիզայներ և դիզայներ Իտալիայի առաջատար այնպիսի օպերային թատրոններում, ինչպիսք են «Լա Սկալան» (Միլան), «Լա Ֆենիչեն» (Վենետիկ) (1975-1979 թվականներին եղել է այս թատրոնի գեղարվեստական ղեկավարը), «Մասսիմո» (Պալերմո), «Ռեջո» (Թուրին) և այլն։ Ընդհանուր առմամբ բեմադրել է 40 օպերային ներկայացում։ Աշխատել է նաև որպես խորհրդատու, իսկ 1982-1983 թվականներին եղել է Տորե դել Լագոյի Ջակոմո Պուչինի փառատոնի տնօրեն։ 1987-1991 թվականներին ղեկավարել է Վենետիկի բիենալեի երաժշտական բաժինը։ 1971-1974 թվականներին օպերայի պատմություն է դասավանդել Լ'Աքվիլայի կերպարվեստի ակադեմիայում, իսկ 1980-ին` կոմպոզիցիա և երաժշտական ձև` Ֆիեզոլեի երաժշտական դպրոցում։

Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Երկու ձայն» սոպրանոյի և Մարտենոյի ալիքների համար (1958 թվական)
  • «Յոթ թերթիկ» / Sette fogli (1959)
  • «Սիցիլիանո» (1962)
  • «Կրքեր դե Սադուի հանդեպ»/La Passion selon Sade (Պալերմո, 1965, ամբողջական խմբագրությամբ` Ստոկհոլմ, 1968)
  • «Լորենցաչո»/Lorenzaccio օպերա (ըստ Ալֆրեդ դը Մյուսեի, Վենետիկ, 1972), օպերայի երաժշտության հիման վրա` նաև «Լորենցաչո» սիմֆոնիան (1972)
  • Rara-Requiem («Լա Ֆենիչ», 1969)
  • «Ոգեշնչում»/L'ispirazione (Ֆլորենցիա, 1988)
  • "Սիլվանո Սիլվանո։ Կենսապատում/Silvano Sylvano: Rappresentazione della vita (Հռոմ, 2007)

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Музыкальный энциклопедический словарь / Гл. ред. Г. В. Келдыш. — М.: Советская энциклопедия, 1990. — с. 88 — ISBN 5-85270-033-9

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սիլվանո Բուսոտի» հոդվածին։