Սերգեյ Շաքարյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սերգեյ Սլավիի Շաքարյան
45 տարեկան
ԾննդավայրԼՂՀԱյգեստան, Հադրութի շրջան, ԼՂԻՄ
Մահվան վայրԼՂՀ Մարտունի, Արցախ
Քաղաքացիություն Արցախ և  ԽՍՀՄ
ԶորատեսակՏանկիստ
ԿոչումԳնդապետ
Պարգևներ


Սերգեյ Սլավիկի Շաքարյան (1974-2020), հայ ռազմական գործիչ, Արցախի պաշտպանության բանակի գնդապետ, Արցախի հերոս[1]։ Արցախյան առաջին և երկրորդ պատերազմների մասնակից։

Սերգեյ Շաքարյանը 17 տարեկանից մասնակցել է արցախյան առաջին պատերազմին, եղել է տանկի հրամանատար։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1974 թվականի դեկտեմբերի 9-ին, Հադրութի շրջանի Այգեստան գյուղում, սովորել է Հադրութի Մ. Մանվելյանի անվան միջնակարգ դպրոցում, ապա ուսումը շարունակել Ստեփանակերտի գյուղատնտեսական ինստիտուտում։ Սակայն ուսումն անավարտ է թողել և վերադարձել Հադրութ՝ 17 տարեկանում կամավորագրվելով արցախյան ազատագրական պայքարին և միանալով հորը։ 1993 թվականին ականի պայթյունից զոհվում է հայրը։

Մասնակցությունը արցախյան երկրորդ պատերազմին[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մասնակցել է արցախյան երկրորդ պատերազմին[2]։ Լինելով հմուտ հրամանատար, Սերգեյ Շաքարյանը կասեցրել է ադրբեջանական զինուժի բազմաթիվ տանկային և հետևակային գրոհներ՝ հակառակորդին պատճառելով մեծաթիվ կորուստներ[3]։ Պաշտպանության բանակի՝ նոյեմբերի 2-ին հրապարակված զոհված զինծառայողների ցանկում[4] կար նաև Սերգեյ Շաքարյանի անունը[5]։

Պարգևներ և կոչումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2020 թվականի հոկտեմբերի 4-ին Արցախի նախագահ Արայիկ Հարությունյանի որոշմամբ Սերգեյ Շաքարյանը պարգևատրվել է «Ոսկե արծիվ» շքանշանով՝ արժանանալով «Արցախի հերոս» բարձրագույն կոչմանը[6]։

Հարցին, թե հնարավո՞ր է հակամարտության խնդիրը բանակցությունների միջոցով լուծվի` գնդապետը պատասխանել էր, թե ինքը խոսքով թշնամուն ոչինչ ասել չի կարող, այլ միայն զենքով ու իր ստորաբաժանման գործողություններով[7]։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գնդապետ Սերգեյ Շաքարյանի հայրը զոհվել է արցախյան առաջին պատերազմի ժամանակ[1]։Տան միակ զավակն էր, ամուսնացած էր, ուներ 2 որդի և 1 դուստր[1]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]