Լեգանգերն Նորվեգիայի ազգային հավաքականի կազմում իր դեբյուտն ունեցել է 1993 թվականին՝ 17 տարեկանում և երեք տարի անց, ընդամենը 20 տարեկանում՝ հեռացել է։ 1993 թվականին նվաճել է բրոնզե մեդալ աշխարհի կանանց հանդբոլի առաջնությունում՝ ընտրվելով որպես լավագույն դարպասապահ և համարվելով մրցաշրջանի ամենաթանկ ֆուտբոլիստը։ 1994 թվականի Եվրոպայի առաջնությունում դարձել է լավագույն դարպասապահ։ 1995 թվականի աշխարհի առաջնությունում նա կրկին դարձել է լավագույն դարպասապահ։ Մեկ տարվա ընդմիջումից հետո վերադարձել է որպես ակումբի խաղացող, բայց չի խաղացել ազգային հավաքականում մինչև 1998 թվականի Եվրոպայի առաջնությունը, նվաճել է ոսկե մեդալ նորվեգական թիմի հետ և ընտրվել որպես առաջնության լավագույն դարպասապահ։ 1999 թվականի աշխարհի առաջնությունում կրկին ընտրվել է լավագույն դարպասապահ։ 2000 թվականի Սիդնեյի օլիմպիական խաղերում նվաճել է բրոնզե մեդալ[2]։ 2001 թվականի աշխարհի առաջնությունում կրկին ընտրվել է լավագույն դարպասապահ։
Որպես ակումբային խաղացող Նորվեգիայի չեմպիոն է ճանաչվել 1999 թվականին (ակումբ՝ Bækkelaget), Սլովենիայի չեմպիոն՝ 2004 թվականին (ակումբ՝ Krim Ljubljana), Դանիայի չեմպիոն՝ 2005 թվականին (ակումբ՝ Slagelse dt) նաև 2004/2005 թվականների և 2006/2007 թվականների ԵՀՖ չեմպիոնների լիգայի չեմպիոն։ 2010 թվականից մինչև 2014 թվականը խաղացել է Լարվիկ ՀԱ -ում, որտեղից էլ հեռացել է սպորտից և ճանաչվել բոլոր ժամանակների լավագույն դարպասապահ։
Նորվեգիա
