Սեկոնդի Տակորադի
| Սեկոնդի Տակորադի | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | մեծ քաղաք |
| Երկիր |  Գանա |
| Վարչատարածք | Sekondi Takoradi? |
| ԲԾՄ | 10 մետր |
 | |
Սեկոնդի Տակորադի[1] (անգլ.՝ Sekondi-Takoradi, sĕkˈəndē-täkôräˈdē[2]), քաղաք Գանայում, երկքաղաք, բաղկացած է Սեկոնդի[3][4][5] (Sekondi) և Տակորադի[4] (Takoradi) քաղաքներից, Գվինեական ծոցի ափին, Արևմտյան շրջանի վարչական կենտրոնն է[1]։ 2010 թվականին քաղաքն ուներ ավելի քան 539 հազար բնակիչ այն դարձնելով Գանայի մեծությամբ երրորդ քաղաքը՝ մայրաքաղաք Աքրայից և Կումասի քաղաքից հետո[6]։ Ներկայումս Սեկոնդի-Տակորադին խոշոր ծովային նավահանգիստ է, որի բեռնաշրջանառությունը տարեկան կազմում է ավելի քան 4 միլիոն տոննա։ Այն սպասարկում է Տակորադի օդանավակայանը, և երկաթուղային ցանցով միացված է Կումասիին և Ակրային։ Քաղաքում զարգացել են փայտամշակման, թղթի և սննդի արդյունաբերությունները, կան տեքստիլ և ծխախոտի արտադրությունների գործարաններ, ավտոմեքենաների և մեքենաների նորոգման գործարաններ[7]։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մինչև 1650 թվականը Աֆրիկայի արևմտյան ափին հայտնվել են երկու ձկնորսական բնակավայրեր, որոնց «Տակորադի» և «Սեկոնդի» անունները պրուսական վաճառականների Տակկարարի և Սեկունդիսա անունների աղավաղված ձևերն են։ 17-րդ դարի երկրորդ կեսին այստեղ կառուցվել է երկու ամրացում՝ հոլանդական Օրանժ[8] (Fort Orange, Գանա, 1644 թվական) և անգլիական Սեկոնդի (Fort Sekondi, 1682 թվական) ամրոցները։ Այդ ժամանակ Տակորադիի մոտակայքում կար նաև հոլանդական Վիտսեն ամրոցը (Fort Witsen, 1659 թվական)[9]։
Սեկոնդին քաղաք է դարձել նախքան 1894 թվականը, այն դեպքում, երբ Տակորադին միայն 1926 թվականին է քաղաք դարձել, իսկ 1928 թվականին այնտեղ կառուցվել է նավահանգիստ, որը դարձել է Արևմտյան Աֆրիկայի առաջին արհեստական նավահանգիստը և մեծ ազդեցություն ունեցել տարածաշրջանի տնտեսական զարգացման վրա։ Քաղաքների փաստացի միաձուլումը տեղի է ունեցել 1930-ակա թվականններին, և 1946 թվականի դեկտեմբերի 2-ին Սեկոնդի-Տակորադի քաղաքը կազմավորվել է որպես վարչական միավոր[9]։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սեկոնդիի ծնելիության կտրուկ աճ է գրանցել XX դարի սկզբին, ինչը պայմանավորված է եղել նրանով, որ հենց այդտեղ, 1898 թվականին սկիզբ է առել երկաթուղու շինարարությունը։ Սկզբում նրա բնակչության մեծ մասը եղել են տղամարդ շինարարներ․ 1901 թվականին 3469 տղամարդու դիմաց կար ընդամենը 626 կին։ Արդյունքւոմ, 10 տարվա ընթացքում՝ 1911 թվականին, Սեկոնդիի բնակչության թիվը 4095-ից աճել է 9122 մարդու[10]։ Ստորև բերված գծապատկերը ցույց է տալիս միավորված Սեկոնդի-Տակորադի քաղաքի բնակչությունը սկսած 1931 թվականից։ Այդ ժամանակ նրա բնակչությունը կազմում էր 26,041 մարդ։
Քույր քաղաքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Гана / Виноградова Н. В., Ермоленко А. С. и др. // Восьмеричный путь — Германцы. — М. : Большая российская энциклопедия, 2006. — С. 366-373. — (Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов ; 2004—2017, т. 6). — ISBN 5-85270-335-4.
- ↑ Sekondi-Takoradi // The Columbia Electronic Encyclopedia. — 6th ed. — Columbia University Press, 2012.
- ↑ Секонди // Словарь географических названий зарубежных стран / отв. ред. А. М. Комков. — 3-е изд., перераб. и доп. — М. : Недра, 1986. — 459 с.
- ↑ 4,0 4,1 Государства Западной Африки // Атлас мира / сост. и подгот. к изд. ПКО «Картография» в 2009 г. ; гл. ред. Г. В. Поздняк. — М. : ПКО «Картография» : Оникс, 2010. — С. 146—147. — ISBN 978-5-85120-295-7 (Картография). — ISBN 978-5-488-02609-4 (Оникс).
- ↑ Топокарты Генштаба
- ↑ Benna, Umar G., Garba, Shaibu Bala Population Growth and Rapid Urbanization in the Developing World. — IGI Global, 2016. — С. 87. — 358 с. — (Advances in Electronic Government, Digital Divide, and Regional Development). — ISBN 1522501886
- ↑ Гана. Справочник. — М: Издательская фирма «Восточная литература» РАН, 2001. — 200 с. — ISBN 5-02-018149-8
- ↑ «Fort Sekondi» (անգլերեն)։ 2020-05-31
- ↑ 9,0 9,1 Franklin Obeng-Odoom 4. Sekondi-Takoradi. The twin city and its history // Oiling the Urban Economy: Land, Labour, Capital, and the State in Sekondi-Takoradi, Ghana. — Routledge, 2014. — Т. 1. — 252 с. — (Routledge Studies in International Real Estate). — ISBN 1317682769
- ↑ David Anderson, Richard Rathbone Africa's Urban Past. — James Currey Publishers, 2000. — С. 224. — 310 с. — ISBN 0852557612