Jump to content

Սելինդա Արեգուի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սելինդա Արեգուի
Դիմանկար
Ծնվել է1864
ԾննդավայրՍանտյագո, Չիլի
Մահացել էապրիլ 1941
Քաղաքացիություն Չիլի
Մասնագիտությունգրող, կանանց իրավունքների պաշտպան, քաղաքական գործիչ և ուսուցչուհի
ԱնդամությունNational Council of Women (Chile)?
 Celinda Arregui Վիքիպահեստում

Սելինդա Արեգուի դե Ռոդիսիո (իսպ.՝ Celinda Adela Arregui Quezada, 1864, Սանտյագո, Չիլի - ապրիլ 1941), չիլիացի ֆեմինիստ քաղաքական գործիչ, գրող, ուսուցիչ և ընտրական իրավունքի ակտիվիստ, որը առավել հայտնի է Չիլիում քաղաքական, սոցիալական և քաղաքացիական ոլորտներում կանանց իրավունքների օգտին իր աշխատանքով[1][2][3][4][5]։

Վաղ կյանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սելինդա Ադելա Արեգուի Կեզադան ծնվել է Սանտյագոյում, 1864 թվականի հուլիսի 25-ին։ Ծնողները եղել են՝ Բալբինո Արեգուին և Իզաբել Կեզադային[6][7][8]։

1891 թվականի Չիլիի քաղաքացիական պատերազմի ժամանակա մասնակցել է որպես լրտես՝ օգտագործելով հեռագիրը Կիլոտայում Հեղափոխական կոմիտեի համար՝ հօգուտ Չիլիի ազգային կոնգրեսի[9]։

1903 թվականի սեպտեմբերի 26-ին ամուսնացել է իսպանացի Պեգերտո Ռոդիսիո Պերեսի հետ[10]։

Կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1919 թվականին Էլոյսա Դիասի, Բեատրիս Լետելիեի, Հայրա Գերերո դե Սոմերվիլի, Իսաուրա Դինատորի, Խուանա դե Ագիրե Սերդայի, Կարմելա դե Լասոյի և Ֆրեսիա Էսկոբարի հետ միասին, հիմնել է Չիլիի կանանց ազգային խորհուրդը, որը ակտիվորեն մասնակցել է կանանց իրավունքների պաշտպանությանը[11]։

1926 թվականին եղել է Կանանց դեմոկրատական կուսակցություն հիմնադիրներից մեկը՝ Ռեբեկա Վարասի, Է. Բրեյդիի և Գաբրիելա Բարոսի հետ[12][13], նրանք մշակել են առաջին օրինագծերից մեկը, որը ձգտում էր փոփոխել ընտրական օրենսդրությունը՝ կանանց ընտրելու իրավունք տալով[13]։

1927 թվականին հիմնել է «Bando Femenino»-ն՝ մի հաստատություն, որը միավորել է մի քանի ֆեմինիստ կանանց խմբեր և որի նպատակն է եղել միավորել ուժերը 1920-ականների վերջին կանանց իրավունքների շարժման օգտին[14][15][16]։

Նաև կազմակերպել է Կանանց միջամերիկյան կոնգրեսը, որը տեղի է ունեցել Սանտյագոյում 1929 թվականին[17]:

Ընտրված աշխատանքներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Manual de telegrafía eléctrica, teórico práctico: con los últimos adelantos sobre la telegrafía sin hilos para los estudiantes del ramo (Valparaíso: Impr. Gillet, 1901).
  • La telegrafia sin hilos: sistema Marconi y Telefunken prácticamente al alcance de todos (Santiago: Editorial Zig-Zag, 1916).
  • Los niños vagabundos y la criminalidad infantil (1918).
  • Laborando (Santiago: Impr. Cervantes, 1921).

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ Gaviola Artigas, Edda (2007). Queremos votar en las próximas elecciones: historia del movimiento sufragista chileno, 1913-1952. Lom Ediciones. p. 186. ISBN 978-95-6282-883-3. (in Spanish)
  2. ↑ "Pegerto Rodicio Perez. Chile, Registro Civil, 1885-1932". familysearch.org
  3. ↑ Quilodrán Jiménez, Hugo; Valdés Riffo, Marisol (29 November 2013). "Celinda Arregui de Rodicio: una mujer olvidada por la historia". El observador. (in Spanish)
  4. ↑ Winkler Müller, María Inés (2007). Pioneras sin monumentos: mujeres en Psicología. Lom Ediciones. p. 399. ISBN 978-95-6282-945-8. (in Spanish)
  5. ↑ Guerín de Elgueta, Sara (1928). Actividades femeninas en Chile: obra publicada con motivo del cincuentenario del decreto que concedió a la mujer chilena el derecho de validar sus exámenes secundarios: datos hasta diciembre de 1927. La Ilustración. p. 757. (in Spanish)
  6. ↑ Gaviola Artigas, Edda (2007). Queremos votar en las próximas elecciones: historia del movimiento sufragista chileno, 1913-1952. Lom Ediciones. p. 186. ISBN 978-95-6282-883-3. (in Spanish)
  7. ↑ "Pegerto Rodicio Perez. Chile, Registro Civil, 1885-1932". familysearch.org
  8. ↑ Quilodrán Jiménez, Hugo; Valdés Riffo, Marisol (29 November 2013). "Celinda Arregui de Rodicio: una mujer olvidada por la historia". El observador. (in Spanish)
  9. ↑ Quilodrán Jiménez, Hugo; Valdés Riffo, Marisol (29 November 2013). "Celinda Arregui de Rodicio: una mujer olvidada por la historia". El observador. (in Spanish)
  10. ↑ "Pegerto Rodicio Perez. Chile, Registro Civil, 1885-1932". familysearch.org
  11. ↑ Giordano, Verónica (2012). Ciudadanas incapaces. Teseo. p. 303. ISBN 97-98-7185-907-8 (in Spanish)
  12. ↑ Guerra Cáceres, Alejandro (1990). Zoila Ugarte Landívar: pionera del periodismo femenino del Ecuador. Vicerrectorado Académico. p. 133. (in Spanish)
  13. ↑ 13,0 13,1 Gaviola Artigas, Edda (2007). Queremos votar en las próximas elecciones: historia del movimiento sufragista chileno, 1913-1952. Lom Ediciones. p. 186. ISBN 978-95-6282-883-3. (in Spanish)
  14. ↑ Pinto, Julio (1999). Historia contemporánea de Chile, vol. 4. Lom Ediciones. p. 275. ISBN 978-95-6282-501-6. (in Spanish)
  15. ↑ Klimpel Alvarado, Felícitas (1962). La Mujer Chilena: El Aporte Femenino Al Progreso de Chile, 1910-1960. Editorial Andrés Bello. p. 304. (in Spanish)
  16. ↑ Lavrín, Asunción (1998). Women, Feminism and Social Change in Argentina, Chile, and Uruguay: 1890-1940 (en inglés). University of Nebraska Press. p. 491. ISBN 978-08-0327-973-5.
  17. ↑ Gaviola Artigas, Edda (2007). Queremos votar en las próximas elecciones: historia del movimiento sufragista chileno, 1913-1952. Lom Ediciones. p. 186. ISBN 978-95-6282-883-3. (in Spanish)

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սելինդա Արեգուի» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Սելինդա_Արեգուի&oldid=10108442» էջից