Անհավասարությունը հայտնի է Սեդրակյանի անհավասարություն, Էնգըլի տեսք և Տիտուի լեմմա անուններով՝ համապատասխանաբար ըստ Նաիրի Սեդրակյանի 1997 թվականի «Մի անհավասարության կիրառության մասին» հոդվածի[1], Արթուր Էնգըլի 1998 թվականի «Խնդիրներ լուծելու ռազմավարություններ» և Տիտու Անդրեեսկուի 2003 թվականի «Մաթեմատիկական օլիմպիական գանձեր» գրքերի։ Անհավասարությունն ուղիղ հետևանք է Կոշի-Բունյակովսկու անհավասարության։ Այդուհանդերձ, իր հոդվածում Սեդրակյանը նկատել է, որ անհավասարության այս գրելաձևն ունի խիստ օգտակար նոր կիրառություններ, և ցույց է տվել բազմաթիվ օրինակներ, թե ինչպես այն կարող է օգտագործվել տարատեսակ անհավասարություններ ապացուցելու համար։ «Հանրահաշվական անհավասարություններ» գրքում Սեդրակյանը տալիս է այս անհավասարության մի քանի ընդհանրացում[2]։
Կամայական իրական և դրական թվերի համար՝ ։
Օրինակ 1․ Նեսբիթի անհավասարություն․
Եթե -ն դրական թվեր են, ապա
։
Օրինակ 2. Միջազգային մաթեմատիկական օլիմպիադա (IMO) 1995.
Եթե -ն դրական թվեր են, և , ապա ։
Օրինակ 3․
Եթե -ն դրական թվեր են, ապա ։
Օրինակ 4․
Եթե -ն դրական թվեր են, ապա ։
Օրինակ 1․
Ունենք, որ ։
Օրինակ 2․
Ունենք, որ ։
Օրինակ 3․
Ունենք, որ ։
Օրինակ 4․
Ունենք, որ ։