Սեբաստյան Սալգադու

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սեբաստյան Սալգադու
Դիմանկար
Ծնվել էփետրվարի 8, 1944(1944-02-08)[1][2][3][…] (80 տարեկան)
ԾննդավայրԱյմորես, Մինաս Ժերաիս, Բրազիլիա[4]
Քաղաքացիություն Բրազիլիա և  Ֆրանսիա[5]
Կրոնքրիստոնեա
ԿրթությունENSAE Paris?, Սան Պաուլուի համալսարան և Federal University of Espírito Santo?[6]
Մասնագիտությունֆոտոլրագրող, նկարիչ և լուսանկարիչ
ԱմուսինLélia Wanick Salgado?
Զբաղեցրած պաշտոններՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի բարի կամքի դեսպան
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունԱրվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա և Գեղեցիկ արվեստների ակադեմիա
ԵրեխաներԺուլիանու Ռիբեյրու Սալգադու
Կայքamazonasimages.com
Ստորագրություն
Изображение автографа
 Sebastião Salgado Վիքիպահեստում

Սեբաստյան Ռիբեյրու Սալգադու (պորտ.՝ Sebastião Ribeiro Salgado, փետրվարի 8, 1944(1944-02-08)[1][2][3][…], Այմորես, Մինաս Ժերաիս, Բրազիլիա[4]), բրազիլական լուսանկարիչ, վավերագրական լուսանկարչության ներկայացուցիչ, աշխարհի խոշորագույն ֆոտոլրագրողներից մեկը։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սալգադուն ծնվել է 1944 թվականի փետրվարի 8-ին՝ Մինաս Ժերայս նահանգի Այմորես մունիցիպալիտետում, մանկությունն անցկացրել է իր ծնողների ֆազենդում։ 1967 թվականին ավարտել է Սան Պաուլոյի համալսարանի տնտեսագիտական ֆակուլտետը և ամուսնացել դաշնակահարուհի Լելիա Դելուիզ Վանիկի հետ։ Աշխատել է իր մասնագիտությամբ, Համաշխարհային բանկի հանձնարարությամբ հաճախ է եղել Աֆրիկայում, որտեղ առաջին անգամ սկսել է լուսանկարել։ 1973 թվականից ի վեր իր գործունեությունը կենտրոնացրել է լուսանկարում՝ որպես լրագրող։ 1979 թվականին ընդունվել է «Մագնում Ֆոտո» գործակալություն։ 1994 թվականին դուրս է եկել նրանից, որպեսզի կնոջ՝ Լելիա Վանիկի հետ համատեղ Փարիզում ստեղծի սոճու «Amazonas Images» գործակալությունը։ Սալգադուն ակտիվորեն աշխատում է սեփական լուսանկարչական նախագծերի վրա, նա հրապարակում է հեղինակային ֆոտոգրքեր, ինչպիսիք են «Այլ Ամերիկան», «Բանվորները», «Միգրանտները», «Գենեզիսը»։ 2004 թվականից սկսած Սալգադուն աշխատում է Genesis նախագծի վրա։ Այդ նախագծի շրջանակներում լուսանկարիչը փաստաթղթավորում է մարդու և քաղաքակրթության կողմից դեռևս անձեռնմխելի լանդշաֆտները, դրանց ֆլորան և ֆաունան։ Այդ նախագծի վրա ինը տարի աշխատելուց հետո Լոնդոնի բնական պատմության թանգարանը 2013 թվականին ներկայացրել է 250 լուսանկարներից բաղկացած հավաքածու և հրատարակել մեծ ձևաչափի պատկերազարդ գիրք, որի դիզայնի վրա աշխատել է Սալգադու Լեյլայի կինը։

1998 թվականին Ռուանդայից Բրազիլիա վերադառնալուց հետո տեսնելով, որ այն վայրերը, որտեղ իր մանկության տարիներին խիտ բուսականությամբ և հարուստ կենդանական աշխարհով անտառ է եղել, վերածվել է անապատի, Սալգադուն որոշեց նորից աճեցնել անտառը։ Սալգադու Սուպրիգը հիմնել է «Երկրի ինստիտուտը», որը կոչված է եղել վերականգնել և պահպանել Բրազիլիայի արևադարձային անտառների եզակի բույսերը, ինչի հետևանքով Ատլանտյան անտառի 600 հեկտար տարածքում տնկվել է 2,5 մլն ծառ։ Այս ամայի տարածաշրջանում վերականգնվել է երբեմնի կլիման և ջրային մնացորդը։ Այդ հողերը Սալգադուն նվիրել է Բրազիլիայի ժողովրդին՝ այստեղ հիմնելով ազգային պարկ[15]։

Սալգադուն նաև պաշտպանում է Survival International իրավապաշտպան կազմակերպությանը՝ Բրազիլիայում Ավա հնդկացիների պաշտպանության արշավը, որոնք տառապում են իրենց բնակության տարածաշրջանում ապօրինի անտառահատումից։

Սալգադուն որպես լուսանկարիչ այցելել է ավելի քան 120 երկիր։ Ապրում էր Փարիզում։

«Երկրի Աղը» ֆիլմը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիմ Վենդերսը, ով 25 տարի շարունակ ուսումնասիրել է հայտնի լուսանկարչի ստեղծագործությունները, Սեբաստյանի որդու՝ բրազիլացի ռեժիսոր և օպերատոր՝ Ժուլիան Ռիբեյրո Սալգադուի հետ համատեղ նկարահանել է «Երկրի աղը» ֆիլմը։ Հատուկ ֆիլմի համար մշակվել է տեսախցիկ-օբսկուրայի վրա հիմնված տեխնոլոգիա. Սեբաստիան Սալգադուն նստած է էկրանի առջև, որտեղ ցուցադրվում են նրա լուսանկարները, անմիջապես այդ էկրանին հետևում է տեսախցիկը, իսկ նրանց միջև տեղադրված է կիսաթափանցիկ հայելի։ Այսպիսով, ստացվել է այն էֆեկտը, որը թույլ է տվել Սալգադուին դիտել միաժամանակ իր լուսանկարներում և տեսախցիկում՝ դիտողի վրա։ Ֆիլմի պրեմիերան տեղի է ունեցել 2014 թվականի Կաննի 67-րդ կինոփառատոնի շրջանակներում, որտեղ նա ստացել է «Հատուկ հայացք» մրցանակը։ 2015 թվականին ֆիլմը «Օսկար» մրցանակի է առաջադրվել «Լավագույն վավերագրական ֆիլմ» անվանակարգում։ Նույն կատեգորիայում ֆիլմը ստացել է «Սեզար» մրցանակը։

Ընտրված ցուցահանդեսներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2015. Բեռլինի «Գենեզիս» նախագծի լուսանկարների ցուցահանդես։

2016. Սանկտ Պետերբուրգի ժամանակակից արվեստի Էրարտա թանգարանում «Գենեզիս» նախագծի լուսանկարների ցուցահանդես[16]։

Ընտրված ալբոմներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Other Americas (1977—1986)
  • Sahel: l’homme en détresse (1986)
  • Sahel: el fin del camino (1988)
  • An Uncertain Grace (1992)
  • La Main de l’Homme (1993)
  • Workers (1993)
  • Terra (1997)
  • Migrations and Portraits (2000)
  • The Children: Refugees and Migrants (2000)
  • L’homme et l’eau (2005)
  • Africa (2007)
  • Genesis (2013)

Գնահատում և ճանաչում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սեբաստիա Սալգադուն իր գիրքը նվիրում է Բրազիլիայի նախագահ Լուլային։ 2006 թվական հոկտեմբերի 31։

Լուսանկարչի բազմաթիվ մրցանակների թվում են՝ Վիլյամ Յուջին Սմիթի մրցանակը (1982), Փարիզ քաղաքի մրցանակը (1984), World Press Photo մրցանակը (Նիդեռլանդներ, 1985), Վիլլա Մեդիչի մրցանակը (Ֆրանսիա, 1987), Լուսանկարչության ազգային մեծ մրցանակը (Ֆր.) (Ֆրանսիա, 1994), Աստուրացի արքայազնի գեղարվեստական մրցանակը (1998[17])։ Տարվա ֆոտոլրագրող (ԱՄՆ, 1986)։ ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ի բարի կամքի դեսպան, ամերիկյան արվեստի և գիտությունների ակադեմիայի պատվավոր անդամ։

«Նայելով ուրիշների ցավին» (2003) գրքում Սյուզեն Ջոնթագը Սալգադին մեղադրում է գեղաձևավորման աղքատության և լուսանկարչության տառապանքի համար։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 RKDartists (նիդերլ.)
  2. 2,0 2,1 Encyclopædia Britannica
  3. 3,0 3,1 filmportal.de — 2005.
  4. 4,0 4,1 4,2 Artists + Artworks
  5. https://www.courrierinternational.com/article/leur-france-revee-sebastiao-salgado-le-petit-pays-aux-si-grandes-idees
  6. https://blog.fotoregistro.com.br/sebastiao-salgado/
  7. https://www.hasselbladfoundation.org/wp/hasselblad-priset-2/award-winners/
  8. 8,0 8,1 http://www.arabnews.com/news/photographer-sebasti%C3%A3o-salgado-show-opens-jeddah
  9. Journal de Monaco (ֆր.): Bulletin officiel de la PrincipautéMonaco: 2018. — Iss. 8409. — ISSN 1010-8742
  10. https://www.deutschlandfunk.de/friedenspreis-des-deutschen-buchhandels-meine-sprache-ist.691.de.html?dram:article_id=461419
  11. https://www.friedenspreis-des-deutschen-buchhandels.de/die-preistraeger/2010-2019/sebastian-salgado
  12. https://www.weforum.org/agenda/2021/01/cultural-leaders-meet-the-winners-of-the-crystal-award
  13. https://www.institutdefrance.fr/actualites/annonce-des-laureats-du-praemium-imperiale-a-linstitut-de-france/
  14. https://www.praemiumimperiale.org/en/laureate-en/laureates-en
  15. / «Институт земли» (html) (ռուսերեն). Krasinskaya. 2019 թ․ մարտի 10. Վերցված է 2019 թ․ հուլիսի 21-ին. {{cite web}}: Check |url= value (օգնություն)
  16. Музей современного искусства Эрарта. «Себастио Сальгадо. Выставка фотографий из проекта «Генезис»». erarta.com.
  17. «Архивированная копия». Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ ապրիլի 9-ին. Վերցված է 2010 թ․ սեպտեմբերի 18-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սեբաստյան Սալգադու» հոդվածին։