Սեբաստիանո Սերիլո

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սեբաստիանո Սերիլո
Ծնվել էսեպտեմբերի 6, 1475[1]
ԾննդավայրԲոլոնիա, Պապական մարզ[2]
Մահացել է1554[3][4][5][…]
Վախճանի վայրՖոնտենբլո[2]
Ուշագրավ աշխատանքներChâteau de Roussillon? և Château d'Ancy-le-Franc?
 Sebastiano Serlio Վիքիպահեստում

Սեբաստիանո Սերլիո (իտալ.՝ Sebastiano Serlio) սեպտեմբերի 6, 1475[1], Բոլոնիա, Պապական մարզ[2] - 1554[3][4][5][…], Ֆոնտենբլո[2], իտալացի ճարտարապետ-մաներիստ, ուշ Վերածննդի դպրոց Ֆոնտենբլոյ։ Իր դարաշրջանի ճարտարապետության առաջատար տեսաբաններից մեկը։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սեբաստիանո Սերլիոն ծնվել է Բոլոնիայում 1475 թվականի սեպտեմբերի 6-ին։ 1514 թվականին տեղափոխվել է Հռոմ, որտեղ աշխատել է Բալդասար Պերուցիի արվեստանոցում։ 1527 թվականին Հռոմի հերթական նվաճումից հետո շինարարական աշխատանքների մեծ մասը դադարեցվեց, և Սերլիոն տեղափոխվեց Վենետիկ։ Նա զգալի ներդրում չի ունեցել քաղաքի ճարտարապետական կերպարում։ Իր վերջին նախագծերում և շինություններում Սերլիոն ներկայացրել է տարօրինակ ռուստամյան սյուներ՝ փոխարինելով հարթ և չմշակված քարի մակերեսները, ինչը նրա ստեղծագործություններին մոտեցնում էր Հռոմի մերձակայքում տարածված «գյուղական ոճով» շինություններին։ 1540 թվականին Սերլիոն հրավիրվել էր Ֆրանսիա, Ֆոնտենբլոյի պալատում մասնավորապես աշխատանքների համար[6]։

1537-1551 թվականներին Սեբաստիանո Սերլիոն աշխատել է վեց «ճարտարապետության մասին գրքերի» վրա (ծրագրվել էր ութ)՝ նվիրելով Ֆրանսիայի թագավոր Ֆրանցիսկոս I «հին ու նոր ճարտարապետության հայտնի հուշարձանները», ինտերիերի ձևավորման մանրամասները, ծաղկամանները, բուխարիները, հայելիները։ «Ճարտարապետության ընդհանուր կանոններ» շարքի չորրորդ գիրքը առաջին անգամ լույս է տեսել 1537 թվականին (իտալ.՝ Regole generali d'architettura)։ Հեղինակի կենդանության օրոք լույս են տեսել միայն հինգ գիրք։ Դրանք նվիրված էին Սերլիոյի երկրաչափության, հեռանկարի, հռոմեական հնության, օրդերի տեսության և տաճարների նախագծման աշխատանքներին։ 6-րդ գրքում ներկայացված են տարբեր նախագծեր։ 8-րդ գիրքը շատ մասնագետներ չեն համարում տրակտատի մի մաս։ Պարզ չէ, թե ինչ անուն է նախատեսված Սերիլոյի ընդհանուր աշխատանքների համար, միգուցե՝ «Ճարտարապետության ընդհանուր կանոնները»։ Տարբեր կոմպենդացիաները հայտնի են որպես ճարտարապետության հինգ կամ յոթ գիրք՝ կախված դրանց բովանդակությունից։ Հաճախ դրանք պարզապես անվանում են «Architettura Serlio», այլ հրատարակություններն անվանում են «Tutte l' Opere d'Architettura et Prospettiva» («Բոլոր ճարտարապետության և հեռանկարներների արտադրությունները»)։ 1600 թվականին Վենետիկում և 1619 թվականին Բոլոնիայում լույս տեսավ Ս.Սերլիո և Վ. Սկամոցցի փորագրությունների և մեկնաբանությունների ընդարձակ հավաքածուն։ Տրակտատի ամբողջական հրատարակությունն իրականացվել է 1996-2001 թվականներին, երկհատոր անգլերեն թարգմանությամբ[7]։

Սերլիոյի տրակտատը և նրա Ֆրանսիայի գործունեությունը ազդեցություն է ունեցել Եվրոպական և առաջին հերթին ֆրանսիական կլասիցիզմին, ինչպես նաև XVII դարի Բարոկկո մանյերիզմի ձևավորման վրա։ Սերլիոն հանդիսանում էր տրակտատի հեղինակ, որում նկարագրված էր իտալական տիպի փակ թատերական շենքի նախագծման և կառուցման փորձը[8]։ Նա առաջին անգամ անտիկ ժամանակներից ի վեր պատվիրել է Եգիպտական Մեծ Սֆինքսը։ Նրա փաստաթղթերից երևում է, որ հայտնի է եղել որպես խաբեության ժանրի հիմնադիրներից մեկը։

Սեբաստիանո Սերլիոն կյանքի վերջին տարիները անցկացրել է Լիոնում, որտեղ էլ մահացել է, հավանաբար, 1554 թվականին։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 RKDartists (նիդերլ.)
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Серлио Себастьяно // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  3. 3,0 3,1 3,2 Swartz A. Sebastiano Serlio — 2007.
  4. 4,0 4,1 4,2 Sebastiano Serlio
  5. 5,0 5,1 5,2 Biblioteca Virtual Miguel de Cervantes (իսպ.) — 1999.
  6. Власов В. Г.. Стили в искусстве. В 3-х т. СПб.: Кольна, т. 3. Словарь имен. 1997, С. 315
  7. Sebastiano Serlio. https://en.wikipedia.org/wiki/Sebastiano_Serlio
  8. Театральная энциклопедия. Гл. ред. П. А. Марков. Т. 2 — М.: Советская энциклопедия, Гловацкий — Кетуракис, 1963, 1216 стб. с илл., 14 л. илл.