Սանտո Ստեֆանո Մաջորե բազիլիկ

Սանտո Ստեֆանո Մաջորե բազիլիկ; իտալ.՝ Basilica Santo Stefano Maggiore
	Միլան. Սան Ստեֆանո. 2007 թվական փետրվարի 17
Հիմնական տվյալներ
Տեսակ	փոքր բազիլիկ, ծխական եկեղեցի և եկեղեցի
Երկիր	Իտալիա
Տեղագրություն	Միլան
Հասցե	Piazza Santo Stefano
Դավանանք	կաթոլիկություն
Թեմ	Միլանի հռոմեական կաթոլիկ արքեպիսկոպոսություն
Ժառանգության կարգավիճակ	Իտալիայի մշակութային ժառանգություն
Նվիրված	Ստեփանոս Նախավկա
Անվանված	Ստեփանոս Նախավկա
Ճարտարապետական ոճ	Italian Baroque architecture?
	Santo Stefano (Milan) Վիքիպահեստում

Սան Ստեֆանո Մաջորե բազիլիկ (իտալ.՝ Basilica Santo Stefano Maggiore), կաթոլիկական տաճար Իտալիայի Միլան քաղաքում։ Ստեղծվել է V (հինգերորդ) դարում։ Սկզբում կենտրոնացված է եղել որպես Սուրբ Զաքարիա և Ստեֆան, ավելի ուշ՝ Սուրբ Ստեփանոս։ Իր ողջ պատմության ընթացքում եկեղեցին ենթարկվել է մի շարք վերանորոգումների, ընդարձակումների և վերականգնումների։ Եկեղեցին կրում է Սանտո Ստեֆանո Ին Բռոլոյի (իտալերեն՝ Santo Stefano in Brolo, մարզի տարածքում պատմական անվանումն է) կամ Վառոտա Սուրբ Ստեֆանի անվանումը (իտալերեն՝ Santo Stefano alla Porta). եկեղեցին այժմ այլևս չկա։

Պատմություն և նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Առաջին եկեղեցին կառուցվել է մոտ 417 թվականին՝ Միլանի ապագա եպիսկոպոս Մարտինիանուսի կողմից։ 1070 թվականին շենքն ավերվեց կրակի պատճառով, ապա՝ 1075 թվականին, վերակառուցվեց հռոմեական ոճով։ 1476 թվականի դեկտեմբերի 26-ին բազիլիկն դառնում է Միլանի դուքս Գալեացցո Մառիա Սֆոռցի սպանության վայրը, ով եկել էր սուրբ եկեղեցու ընթերցողի տոնակատարությանը։ 1571 թվականի սեպտեմբերի 30-ին Սանտո Ստեֆանոյում մկրտվեց ապագա նկարիչ Միքելանջելո Մերիզին, ով ավելի հայտնի էր Կարավաջո անունով։ Այս փաստը հաստատվեց 2007 թվականին, երբ հայտնաբերվեց նկարչի մկրտության վկայականը։

1594 թվականից սկսած բազիլիկն ենթարկվել է մի շարք շինարարական միջամտությունների, ինչպիսիք են՝

ապսիդյան զոհասեղանների ընդլայնում (սկիզբը՝ XVII( տասնյոթերորդ) դար)
անվակունդերի երկարացում և ճակատի վերականգնում ( XVII դարի կեսերին)
1642 թվականի ոչնչացումից հետո զանգակատան վերականգնումը Լուգանոյից ճարտարապետ Ջիռոլամո Կուադրիոյի կողմից (XVII դարի վերջում)
ավանդատան շինարարություն ( XVIII (տասնութերորդ) դարի սկզբին)
որոշ մատուռների արդիականացում ( XIX (տասնիններորդ) դարի սկզբին)

Բազիլիկում պահպանել են Սուրբ Մարտինիանուսի, Աուանուսի և Մանսուետուսայի, ինչպես Միլանի եպիսկոպոսի մարմինները, որոնք 1988 թվականին տեղափոխվել են Միլանի Մայր Տաճար։ Սուրբ Կառլե Բոռոմեոն բերեց այստեղ նաև Սուրբ Լեոյի, Արզարիուսի, Մարինուսի, Մամանտայի և Ագապետուսի մարմինները։