Սահակ Թորոսյանը ծնվել է 1885 թվականին Աշտարակի շրջանիՓարպի գյուղում: Սովորել է Աշտարակի տարրական դպրոցում, այնուհետև ընդունվել է Էջմիածնի հոգևոր ճեմարան: 1907 թվականին նշանակվել է Օշականի ծխական դպրոցի ավագ ուսուցիչ: 1907 թվականից եղել է ՀՅԴ անդամ: 1909 թվականին ՀՅԴ իշխանությունների առաջարկով տեղափոխվել է Թիֆլիս, եղել «Հորիզոն» թերթի թղթակից, միաժամանակ դասավանդել է Գայանյան օրիորդաց դպրոցում: 1912 թվականին դարձել է Էջմիածնի ՀՅԴ բյուրոյի ղեկավար: Այնուհետև Թորոսյանին հրավիրել են Երևան՝ Երևանի թեմական և Գայանյան դպրոցներում դասավանդելու հայոց պատմություն և գրականություն: Թիֆլիսում և Էջմիածնում 1914 թվականին ընտրվել է Թիֆլիսի ՀՅԴ կենտրոնական կոմիտեի անդամ: Թիֆլիսում և Էջմիածնում ապրած տարիներին զբաղվել է թարգմանությամբ և գեղարվեստական գրականությամբ: 1917 թվականին նշանակվել է Երևանի քաղաքագլուխ և եղել է Հայաստանի առաջին և երկրորդ հանրապետությունների խորհրդարանի անդամ: 1918 թվականին, միաժամանակ լինելով խորհրդարանի անդամ, զբաղեցրել է Ներքին գործերի նախարարի տեղակալի պաշտոնը: 1919 թվականի փետրվարի 7-ին նշանակվել է Հայաստանի հանրային խնամատարության նախարար (1918 թվականի ապրիլի 8-ից վերանվանվել է Հանրային խնամատարության և աշխատանքի նախարարություն) և պաշտոնավարել է մինչև նույն թվականի հունիսի 24-ը: Հետագայում զբաղեցրել է Սննդամթերքի նախարարի պաշտոնը, այնուհետև ղեկավարել է Արարատի շրջանը: Առաջին հանրապետության տարիներին եղել է խորհրդարանի անդամ և ՀՅԴ ֆրակցիայի ներկայացուցիչ: Առաջին հանրապետության փլուզումից հետո զբաղվել է ուսուցչությամբ: 1920 թվականի մարտից խորհրդարանում եղել է ՀՅԴ ղեկավար, մայիսից՝ Ներքին գործերի նախարարի տեղակալ: Խորհրդային իշխանության տարիներին 3 անգամ ձերբակալվել է: 1937 թվականին աքսորից վերադառնալուց հետո կրկին ձերբակալվել է: 1938 թվականին դատապարտվել է մահվան: Մահապատիժը հետաձգվել է: Մահացել է Երևանի բանտում 1940 թվականի հոկտեմբերի 8-ին[1][2][3]:
