Ռուս-ուկրաինական հարաբերությունները Եվրատեսիլ երգի մրցույթում
 | |
 Ռուսաստան |
 Ուկրաինա |
Ռուսաստանը Եվրատեսիլ համաեվրոպական երաժշտական մրցույթին մասնակցում է 1994 թվականից, իսկ Ուկրաինան՝ 2003 թվականից։ Ռուսաստանը և Ուկրաինան դրական հարաբերություններ են ունեցել, Եվրատեսիլում երկու երկրների միջև նկատելի հակամարտություններ սկսել են Ռուսաստանի կողմից Ղրիմի բռնակցումից հետո՝ 2014 թվականին։
2016 թվականին Եվրատեսիլ երգի մրցույթում Ուկրաինան ներկայացել է Ջամալան իր «1944» երգով, որը ոգեշնչված էր Խորհրդային Միության կողմից Ղրիմի թաթարների արտաքսման ժամանակ նրա նախատատի ապրումներով։ Երգը քննադատության են ենթարկել ռուս պաշտոնյաները, որոնք պնդում էին, որ այն խախտում է Եվրատեսիլի կանոնները։ Ջամալան հաղթել է Եվրատեսիլ 2016 երգի մրցույթում։ Այն ժամանակ, երբ Ռուսաստանում կոչ էր արվում բոյկոտել Ուկրաինայում անցկացվող 2017 թվականի մրցույթն Արևելյան Ուկրաինայում շարունակվող հակամարտությունների պատճառով, Ռուսաստանը ներկայացրել է իր ներկայացուցչին՝ Յուլիա Սամոյլովային, որը պետք է ներկայացներ Ռուսաստանը Եվրատեսիլ 2017 երգի մրցույթում։
Սակայն պարզ է դարձել, որ Սամոյլովային երեք տարով արգելել են մուտք գործել Ուկրաինա՝ Ռուսաստանից Ղրիմ ուղիղ ուղևորությունների Ուկրաինական արգելքը խախտելու համար։ ԵՀՄ-ն փորձել է լուծում տալ հարցին, որպեսզի Սամոյլովան կարողանա ելույթ ունենալ՝ կոչ անելով Ուկրաինայի կառավարությանը հեռացնել կամ հետաձգել մրցույթի համար իր ճանապարհորդության արգելքը, և Ռուսաստանին առաջարկել է ելույթ ունենալ մեկ այլ հարթակից։ Սակայն ռուսական հեռարձակողի պատվիրակը՝ Ռուսաստանի Առաջին ալիքը, հրաժարվել է առաջարկից՝ ցանկանալով, որ Սամոյլովան ելույթ ունենա Կիևում, ինչպես մյուս բոլոր մասնակիցները։ 2017 թվականի ապրիլի 13-ին Առաջին ալիքը հայտարարել է, որ չի հեռարձակելու մրցույթը՝ փաստացի հրաժարվելով մասնակցությունից։
Եվրատեսիլ 2007 երգի մրցույթ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վերկա Սերդյուչկան ներկայացրել է Ուկրաինան Եվրատեսիլ 2007 երգի մրցույթում՝ «Dancing Lasha Tumbai» երգով։ Սակայն պնդվում էր, որ երգը պարունակում էր քաղաքական ենթատեքստ, ներառյալ նրա տեքստերում «Մայդանի» (Նարնջագույն հեղափոխության ցույցերի անցկացման վայրը) հիշատակումը, և որ «Լաշա տումբայ» արտահայտությունը մոնդեգրեն էր, որը նշանակում է «Մնաս բարով Ռուսաստան[1]։ Սերդուչկան հերքել է այս մեղադրանքները՝ պնդելով, որ «լաշա տումբայ» արտահայտությունը մոնղոլերեն նշանակում է «խարխլված կարագ»[1]։ Ռուսական «Пусть говорят» թոք շոուի եզրափակչի ավարտից անմիջապես հետո բնիկ մոնղոլ խոսնակը բացատրել է, որ «լաշա տումբայ» արտահայտություն մոնղոլերեն գոյություն չունի[2]։ Ավելի ուշ Սերդյուչկան հայտարարել է, որ «Լաշա տումբայ» անիմաստ արտահայտություն է, որը նախատեսված է այլ տեքստերի հետ հանգելու համար[3]։
Եվրատեսիլ 2016 երգի մրցույթ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ուկրաինան Եվրատեսիլ 2016 երգի մրցույթում ներկայացրել է Ջամալան իր 1944 երգով։ Նրա երգի խոսքերը վերաբերում են 1940-ական թվականներին Խորհրդային Միության կողմից կատարված թաթարների արտաքսմանը՝ նացիստների հետ նրանց ենթադրյալ համագործակցության պատճառով[4]։ Ջամալան բացատրել է, որ նա ոգեշնչվել է իր մեծ տատիկի՝ Նազիլհանի պատմությունից, որը մոտ 20 տարեկան է եղել, երբ նա և նրա հինգ երեխաները արտաքսվել էին դեպի Կենտրոնական Ասիա։ Աղջիկներից մեկը մահացել է ճանապարհին[5]։ Եվրատեսիլի պաշտոնական կանոնների համաձայն՝ «Երգերի տեքստերի մեջ քաղաքական կամ նման բնույթի ժեստեր չի թույլատրվում», ուստի Ջամալան բազմիցս հայտարարել է, որ իր երգը հղում է անում ոչ թե 2014 թվականի Ղրիմի բռնակցումը, այլ նրա անձնական ընտանեկան պատմությանը։ Նա հայտարարել է. «Ինձ պետք էր այդ երգն ինձ ազատելու, իմ տատիկի հիշատակը ազատելու համար, այն աղջկա հիշատակը, որը գերեզման չունի»[6]։ «Այժմ Ղրիմի թաթարները գտնվում են գրավյալ տարածքում, և նրանց համար շատ դժվար է։ Նրանք հսկայական ճնշման տակ են։ Ոմանք անհետ կորել են։ Եվ դա սարսափելի է։ Ես չէի ցանկանա, որ պատմությունը կրկնվի», - ասել է Ջամալան[6]։
Ռուս պաշտոնյաները, այդ թվում՝ խորհրդարանի մի քանի պատգամավորներ և արտաքին գործերի նախարարության մամուլի քարտուղար Մարիա Զախարովան, ակնհայտորեն դժգոհ էին այդ որոշումից և հայտարարել են, որ երգը քաղաքական հայտարարություն է և 2014 թվականին Ղրիմի բռնակցման մասին ակնարկ, որն արգելված է մրցույթի կանոններով։ Զախարովան Ֆեյսբուքի իր էջում գրել է, որ Եվրատեսիլի հաջորդ հաղթող երգը նույն հաջողությամբ կարող է նվիրված լինել Սիրիայի հակամարտությանը[7]։ Այլ պաշտոնյաներ առաջարկել են բոյկոտել 2017 թվականի մրցույթը, իսկ Դաշնության խորհրդի պաշտպանության և անվտանգության կոմիտեի փոխնախագահ Ֆրանց Կլինցևիչը հայտարարել է. «Եթե հաջորդ տարի Ուկրաինայում ոչինչ չփոխվի, ապա ես չեմ կարծում, որ մենք պետք է չմասնակցենք մրցույթին»[8]։
Չնայած դրան՝ Ռուսաստանի ներկայացուցիչ Սերգեյ Լազարևը, որը մրցույթում զբաղեցրել է երրորդ հորիզոնականը, շնորհավորել է Ջամալային հաղթանակի կապակցությամբ[9][10]։
Եվրատեսիլ 2017 երգի մրցույթ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ռուսական ռազմական միջամտությունն Ուկրաինա, որը սկսվել էր 2014 թվականի փետրվարի վերջին, դրդել է մի շարք կառավարությունների պատժամիջոցներ կիրառել Ռուսաստանից մասնավոր անձանց, ձեռնարկությունների և պաշտոնատար անձանց դեմ։ 2015 թվականին ուկրաինական կառավարությունը սկսել է սև ցուցակում ընդգրկել այն մարդկանց, որոնք աջակցում էին Ռուսաստանի կողմից Ղրիմի 2014 թվականի բռնակցումը[11][12]։ Փոխվարչապետ Վյաչեսլավ Կիրիլենկոն հայտարարել է, որ երկիրը չի վերացնի Եվրատեսիլ 2017 երգի մրցույթի անցկացման արգելքը։ Եվրոպական հեռարձակողների միությունը (EBU) կրկնել է, որ իրենց նպատակն այն է, որ Եվրատեսիլը մնա ներառական, և որ նրանք «կառուցողական երկխոսություն են վարում Ուկրաինայի ազգային Հանրային հեռուստառադիոընկերության (NTU) և Ուկրաինայի իշխանությունների հետ՝ ապահովելու համար, որ բոլոր պատվիրակությունը և արտիստները կարողանան գալ և մնան Ուկրաինայում։ Հյուրընկալող երկրի ներկայացուցիչը Billboard-ին հայտնել է, որ սև ցուցակի կանոնները իրենց վերահսկողությունից դուրս են։ 2017 թվականի մարտի 3-ին ռուս քաղաքական գործիչ Վիտալի Միլոնովը կոչ է արել երկրին դուրս գալ 2017 թվականի մրցույթից՝ Ուկրաինայի արևելքում շարունակվող հակամարտության մտավախությունների ֆոնին։ Նա Ռուսաստանին անվանել է «անցանկալի հյուր երկրում»[13][14]։
Ռուսական ընտրություն, ճանապարհորդական արգելք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2017 թվականի մարտի 13-ին հայտնի է դարձել, որ Ուկրաինան հետաքննում է Եվրատեսիլ 2017 երգի մրցույթի Ռուսաստանի ներկայացուցիչ Յուլիա Սամոյլովայի գործը՝ Ռուսաստանից Ղրիմ ուղիղ ուղևորությունների արգելքը խախտելու համար, 2015 թվականին նա այցելել է Կերչ՝ ելույթ ունենալու համար[14][15]։ Ուկրաինայի պաշտոնյաները ենթադրել են, որ Ռուսաստանի կողմից Սամոյլովայի ընտրությունը կարող էր կանխամտածված քաղաքական քայլ լինել՝ գիտակցաբար ընտրելով այն երգչուհուն, որը ելույթ է ունեցել վիճելի տարածքում, որպեսզի հրահրի քաղաքական բանավեճ. ներքին գործերի նախարարի խորհրդական Անտոն Գերաշչենկոն հայտարարել է, որ չի կարող «բացառել, որ մեր կողմից կարող են գործողություններ ձեռնարկվել մուտքը մերժելու ուղղությամբ»։ Ուկրաինայի ԱԳ նախարար Պավել Կլիմկինը հայտարարել է, որ Յուլիա Սամոյլովայի՝ Եվրատեսիլի մասնակից ընտրությունը, ամենայն հավանականությամբ, Ռուսաստանի կողմից սադրանք է համարում[16]։ Ավելի ուշ նույն հայտարարությամբ հանդես է եկել նաև Ուկրաինայի նախագահ Պյոտր Պորոշենկոն[17]։ Բեն Ռոյսթոնը, որը խորհրդատվություն էր տվել Ադրբեջանում և Շվեդիայում կայացած մրցույթների ժամանակ Եվրատեսիլի նախորդ պատվիրակություններին, պնդում էր, որ Ռուսաստանի կողմից հաշմանդամություն ունեցող կատարողի ընտրությունը կարող է կանխամտածված լինել՝ The Guardian-ին բացատրելով, որ «Ռուսաստանը ընտրել է սայլակին գամված այն մրցակցին, որը սոցիալական ցանցերում Ղրիմի մասին ռուսամետ հայտարարություններ է արել»[18]։
Ուկրաինայի անվտանգության ծառայությունը 2017 թվականի մարտի 22-ին հաստատել է, որ Սամոյլովային երեք տարով արգելվել է Ուկրաինա մուտք գործել՝ Ռուսաստանից անօրինական մեկնելու համար՝ դրանով իսկ խախտելով Վարչական իրավախախտումների մասին Ուկրաինայի օրենսգրքի 204-2-րդ հոդվածը[19][20][21]։ Ի պատասխան՝ ԵՀՄ-ն հայտարարել է, որ նրանք շարունակում է ապահովել, որ բոլոր մասնակիցները կարողանան ելույթ ունենալ Կիևում, բայց որ «մենք խորապես հիասթափված ենք այդ որոշումից, քանի որ կարծում ենք, որ այն հակասում է ինչպես մրցույթի ոգուն, այնպես էլ նրա արժեքների հիմքում ընկած ներառականության հայեցակարգին», ինչպես նաև հայտարարել Է, որ ԵՀՄ-ն կհարգի ընդունող երկրի օրենքները[22][23]։ Դաշնության խորհրդի պաշտպանության և անվտանգության կոմիտեի նախագահի առաջին տեղակալ Ֆրանց Կլինցևիչը սպառնացել է, որ Ռուսաստանը կբոյկոտի մրցույթը, եթե մրցույթի կազմակերպիչները կառավարության որոշումը «անընդունելի» չհայտարարեն[24]։
Հաշտեցման փորձեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2017 թվականի մարտի 23-ին EBU-ն փոխզիջում է առաջարկել Ռուսաստանի Առաջին ալիքին, որտեղ Սամոյլովային թույլ կտան հեռակա ելույթ ունենալ հեռարձակողի ընտրության վայրից, դա կլիներ առաջին դեպքը, երբ Եվրատեսիլի ձայնագրությունը կատարվեր արտաքին հարթակից արբանյակի միջոցով[25][26]։ Սակայն առաջին ալիքը մերժել է այդ առաջարկը՝ հայտարարելով, որ Սամոյլովային պետք է թույլատրվի ելույթ ունենալ Կիևի բեմում[27]։ Ուկրաինայի վարչապետ Վյաչեսլավ Կիրիլենկոն հայտարարել է, որ պերսոնա նոն գրատա-ի մասնակցությունը շրջագայություններին կամ հեռուստատեսային ծրագրերին անօրինական է[28]։ Եվրատեսիլ գործադիր ղեկավար Ջոն Օլա Սանդը Դանիայի ազգային հեռարձակող DR-ին տված հարցազրույցում հայտարարել է, որ ինքը և Եվրոպական հեռարձակողների միության մյուս անդամները կապ են հաստատել ուկրաինական անվտանգության ծառայության հետ և խոսել են պարտադրված արգելքը հետաձգելու հնարավորությունների մասին[29][30]։
ԵՀՄ-ի գլխավոր տնօրեն Ինգրիդ Դելտենը հայտարարել է, որ Ուկրաինայի պահվածքը «բացարձակապես անընդունելի է» և չարաշահել է Եվրատեսիլ երգի մրցույթի էթոսը «քաղաքական գործողությունների» համար։ Դելտենրեն նաև ասել է, որ ԵՀՄ-ն բանակցություններ է վարում Ուկրաինայի վարչապետ Վլադիմիր Գրոյսմանի և նախագահ Պետրո Պորոշենկոյի հետ՝ արգելքը հետաձգելու վերաբերյալ մինչև մրցույթի ավարտը[31]։ 2017 թվականի ապրիլի 1-ին Դելտենրեն սպառնացել է արգելել Ուկրաինային մասնակցել ապագա մրցումներին, եթե Սամոյլովին թույլ չտրվի մասնակցել մրցույթին[32]։
Հեռացում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2017 թվականի ապրիլի 13-ին Առաջին ալիքը հայտարարել է, որ չի հեռարձակելու Եվրատեսիլ 2017 երգի մրցույթը։ ԵՀՄ-ն այդ որոշումը համարել է որպես պաշտոնական մերժում մրցույթին մասնակցելուց[18][33]։
Եվրատեսիլ 2019 երգի մրցույթ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Եվրատեսիլ 2019 երգի մրցույթին ուկրաինական ազգային ընտրության ժամանակ վեճ է ծագել Ռուսաստանի հետ որոշ մասնակիցների կապերի շուրջ։ Մրցույթի եզրափակչի ժամանակ՝ 2019 թվականի փետրվարի 23-ին, ժյուրիի անդամներ Ջամալան, Անդրեյ Դանիլկոն և Եվգենի Ֆիլատովը հարցաքննել են մի քանի մասնակիցների՝ Ռուսաստանի մասին իրենց մտքերի վերաբերյալ՝ կենտրոնանալով հիմնականում Մարուվի և Աննա Մարիա դուետի վրա։ Ջամալան Մարուվին հարցրել է, թե արդյոք Մարուվը Ղրիմը ուկրաինական տարածք է համարում, ինչին Մարուվը համաձայնել է։ Աննա Մարիային հարցրել են, թե նրանք ում կընտրեն՝ եթե նրանք ստիպված լինեն ընտրել կամ իրենց երկիրը՝ Ուկրաինան կամ իրենց մորը, որն աշխատել է Ռուսաստանի գլխավորած Ղրիմի կառավարությունում։ Եզրափակիչի ժամանակ ուկրաինական PBC հեռուստաընկերությունը հայտարարել է, որ հեռուստաընկերությունն իրեն իրավունք է վերապահել փոխել ժյուրիի և ուկրաինական հասարակության որոշումը։
Այն բանից հետո, երբ Մարուվը հայտարարվել է մրցույթի հաղթող, հաստատվել է, որ նա դեռ չի հաստատվել որպես Ուկրաինայի ներկայացուցիչ, և Մարուվի և ուկրաինական հեռարձակողի միջև պետք է տեղի ունենան քննարկումներ։ Պարզվել է, որ Մարուվի ներկայացուցչին ուղարկել են պայմանագիր, որը նա պետք է ստորագրեր 48 ժամվա ընթացքում՝ Ուկրաինան ներկայացնելու համար։ Պայմանագրի գլխավոր առանձնահատկությունն այն էր, որ Մարուվը պետք է չեղյալ հայտարարեր առաջիկա բոլոր իր ելույթները Ռուսաստանում 24 ժամվա ընթացքում[34]։ Ավելի ուշ Մարուվը հայտնել է, որ հեռուստաընկերության պայմանագիրը լրացուցիչ արգելել է իրեն ցանկացած լրագրողի հետ շփվել առանց հեռուստաընկերության թույլտվության, ինչպես նաև պահանջել է նրանից ամբողջությամբ կատարել հեռուստաընկերության ցանկացած խնդրանք։ Եթե նա չհետևի կետերից որևէ մեկին, նա կտուգանվի 2 միլիոն գրիվնաով (~67,000 եվրո). Մարուվը նաև հայտարարել է, որ հեռարձակող ընկերությունը իրեն ոչ մի ֆինանսական փոխհատուցում չի տալու մրցույթին մասնակցելու համար և չի վճարելու Թել Ավիվ ուղևորության համար[35]։
Փետրվարի 25-ին ինչպես Մարուվը, այնպես էլ հեռուստաընկերությունը հաստատել են, որ Ուկրաինան չի ներկայացնելու Իսրայելում կայանալիք մրցույթին[36]։ UA:PBC-ի վարչության անդամ Վիկտոր Տարանը ավելի ուշ պատմել է, որ Մարուվը հրաժարվել է չեղյալ համարել Ռուսաստանում իր համերգները, ինչը հանգեցրել է նրան, որ հրաժարվել է պայմանագիր կնքել։ Տարանը նաև պնդել է, որ Մարուվը և նրա փաստաբանները նրան պատասխանատու չեն համարում Եվրատեսի երգի մրցույթին մասնակցելու ժամանակ ուկրաինական կառավարության հայացքները ներկայացնելու համար[37]։
Փետրվարի 26-ին Freedom Jazz-ը՝ ազգային եզրափակիչում երկրորդ տեղը գրաված խումբը, հայտարարել է, որ իրենք մերժել են UA:PBC-ի առաջարկը, որպեսզի ներկայացնեն Ուկրաինան Եվրատեսիլ 2019 երգի մրցույթում, հաջորդ օրը երրորդ հորիզոնականը զբաղեցրած Կազկան հաստատել է, որ իրենք ևս մերժել են այդ առաջարկը[38][39]։ Փետրվարի 27-ին UA:PBC-ը հայտարարել է որ Ուկրաինան չի մասնակցելու Եվրատեսիլ 2019 երգի մրցույթին[40]։
Քվեարկության պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Չնայած այն հանգամանքին, որ տարիներ շարունակ երկու երկրների միջև հարաբերություններն անկայուն են եղել, նրանք միավորներ են փոխանակել միմյանց հետ։ Ստորև բերված աղյուսակներում ներկայացված են Ռուսաստանի և Ուկրաինայի իրար փոխանցած միավորները Եվրատեսիլ 2003 երգի մրցույթից սկսած։
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Բանալի
- ԿԵ: – Կիսաեզրփակիչ
- Ե: – Եզրափակիչ
- Հ: – Հեռուստաքվե
- Ժ: – Ժյուրիի քվեն
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Blomfield, Adrian (2007 թ․ մարտի 17). «Drag queen starts Eurovision 'Cold War'». The Daily Telegraph. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 24-ին.
- ↑ Culture editor (2007 թ․ մայիսի 13). Россия обиделась на Верку Сердючку за песню на Евровидении [Russia offended by Verka Serduchka for the song at Eurovision]. segodnya.ua (Russian). Segodnya. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 24-ին.
{{cite web}}:|author1=has generic name (օգնություն)CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link) - ↑ Yurchenko, Elena (2016 թ․ մարտի 12). "Евровидение": самые горячие скандалы за всю историю конкурса [Eurovision: the hottest scandals in the history of the contest]. kp.ua (Russian). Վերցված է 2017 թ․ մարտի 24-ին.
{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link) - ↑ Veselova, Viktoria; Melnykova, Oleksandra (2016 թ․ փետրվարի 11). «Crimean singer in line to represent Ukraine at Eurovision». theguardian.com. The Guardian. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 11-ին.
- ↑ Savage, Mark (2016 թ․ փետրվարի 22). «Eurovision: Ukraine's entry aimed at Russia». BBC News. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 23-ին.
- ↑ 6,0 6,1 Savage, Mark (2016 թ․ փետրվարի 22). «Eurovision: Ukraine song aimed at Russia» (բրիտանական անգլերեն). Վերցված է 2019 թ․ նոյեմբերի 21-ին.
- ↑ Withnall, Adam (2016 թ․ մայիսի 15). «Russian officials threaten to boycott next Eurovision after victory for 'political' Ukraine entry». The Independent. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 24-ին.
- ↑ «Russia is threatening to boycott the next Eurovision». The Independent (անգլերեն). 2016 թ․ մայիսի 15. Վերցված է 2019 թ․ նոյեմբերի 21-ին.
- ↑ Culture Editor (2016 թ․ մայիսի 15). Сергей Лазарев записал видеообращение к поклонникам [Sergey Lazarev recorded a video message to fans]. ria.ru (Russian). RIA Novosti. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 25-ին.
{{cite web}}:|author1=has generic name (օգնություն)CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link) - ↑ Show Business editor (2016 թ․ մայիսի 15). «Eurovision 2016: Sergey Lazarev congratulated with the victory Jamal». newsme.com.ua. NewsMe. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 25-ին.
{{cite web}}:|author1=has generic name (օգնություն) - ↑ «SBU issues entry ban against 140 Russian artists». UNIAN.
{{cite web}}: Missing or empty|url=(օգնություն) - ↑ Walker, Shaun (2015 թ․ դեկտեմբերի 24). «Ukrainian holiday tradition under threat as popular Soviet film faces ban». The Guardian. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 23-ին.
- ↑ Rosenberg, Steve (2017 թ․ մարտի 3). «Russia out of tune with Ukraine's Eurovision show». BBC News. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 22-ին.
- ↑ 14,0 14,1 «Ukraine investigates Russia's newly chosen Eurovision candidate». DW. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 22-ին.
- ↑ «Ukraine blacklists Russian artists for rebel support». 2015 թ․ օգոստոսի 8. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 23-ին.
- ↑ Клімкін прокоментував участь Самойлової на "Євробаченні" в Україні [Klimkin commented participation of Samoilova in "Eurovision" in Ukraine] (Ukrainian). Segodnya. 2017 թ․ մարտի 13. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ ապրիլի 5-ին. Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 4-ին.
{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link) - ↑ Poroshenko, Petro (2017 թ․ ապրիլի 4). Росії не потрібна участь у Євробаченні – їм потрібно влаштувати провокацію [Russia did not need to participate in Eurovision – it needed to make a provocation]. twitter.com (Ukrainian). Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 4-ին.
{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link) - ↑ 18,0 18,1 «Russian withdrawal throws Eurovision politics into sharp relief». The Guardian. Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 25-ին.
- ↑ Lewis, Matt (2017 թ․ մարտի 22). «SSU bans Yulia Samoylova from entering Ukraine». EuroVoxx. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 16-ին. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 29-ին.
- ↑ Response of the Security Service of Ukraine on the request about legal reasons for prohibition to enter the territory of Ukraine for Russian citizen Yulia Samoilova – Security Service of Ukraine, 30 March 2017. (uk)
- ↑ zakon.rada.gov.ua https://zakon.rada.gov.ua/laws/show/80731-10/page14#Text. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 11-ին.
{{cite web}}: Missing or empty|title=(օգնություն) - ↑ «Eurovision 2017: Ukraine bars Russian singer Samoilova from contest». BBC News. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 22-ին.
- ↑ «Statement from the EBU regarding Russia's participation in the 2017 Eurovision Song Contest». Eurovision official site. 2017 թ․ մարտի 22. Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 4-ին.
- ↑ «Russia to Boycott Eurovision if Contest Leadership Does Not Defend Samoilova». Sputnik International. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 22-ին.
- ↑ «EBU offers Russian singer opportunity to perform via satellite». Eurovision Song Contest. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 14-ին.
- ↑ «Eurovision: Russia's entry Julia Samoilova 'could perform via satellite'». BBC News. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 23-ին.
- ↑ «Russia's Channel One Rejects Eurovision Organizers' Video Broadcast Offer». Sputnik International. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 23-ին.
- ↑ «Ukraine's Deputy PM: Broadcast of Samoilova's performance on Ukrainian TV "violation of law"». UNIAN. 2017 թ․ մարտի 23. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 26-ին.
- ↑ Granger, Anthony (2017 թ․ մարտի 25). «Jon Ola Sand proposes delaying Yulia's ban until after Eurovision». eurovoix.com. Eurovoix. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 26-ին.
- ↑ Bygbjerg, Søren (2017 թ․ մարտի 25). «Forstå skandalen i Ukraine: Grand Prix er ramt af konflikt og kaos» [Understanding the scandal in Ukraine: Grand Prix affected by conflict and chaos]. www.dr.dk (Danish). DR. Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 5-ին.
{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link) - ↑ Weaver, Jessica (2017 թ․ մարտի 29). «EBU chief speaks of absolutely unacceptable behaviour from Ukraine». esctoday.com. ESC Today. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 29-ին.
- ↑ Agence France-Presse (2017 թ․ ապրիլի 1). «Eurovision threatens to ban Ukraine over Russian singer row». The Guardian. Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 1-ին.
- ↑ «EBU: "Russia no longer able to take part in Eurovision 2017"». eurovision.tv. European Broadcasting Union. 2017 թ․ ապրիլի 13. Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 13-ին.
- ↑ van Lith, Nick (2019 թ․ փետրվարի 23). «UA:PBC: MARUV not yet confirmed as Eurovision entrant». escXtra. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ փետրվարի 24-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 11-ին.
- ↑ Granger, Anthony (2019 թ․ փետրվարի 25). «Ukraine: MARUV Reveals Details Of UA:PBC Eurovision Contract». Eurovoix.
- ↑ Granger, Anthony. «Ukraine:MARUV Will Not Go To Eurovision». Eurovoix. Վերցված է 2019 թ․ փետրվարի 25-ին.
- ↑ Granger, Anthony (2019 թ․ փետրվարի 25). «Ukraine: UA:PBC Supervisory Board Member States MARUV Did Not Agree To Cancel Appearances in Russia». Eurovoix.
- ↑ Herbert, Emily (2019 թ․ փետրվարի 26). «Ukraine: Freedom Jazz Reject Proposal to Go to Eurovision 2019». Eurovoix.
- ↑ Herbert, Emily. «Ukraine: KAZKA Reject Proposal to Go to Eurovision 2019». Eurovoix.
- ↑ «Ukraine withdraws from Eurovision 2019». Escxtra. 2019 թ․ փետրվարի 27. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մարտի 28-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 11-ին.
- ↑ «Points given from Russia to Ukraine». eschome.net. ESC Database. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ հունիսի 11-ին. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 25-ին.
- ↑ «Points given from Ukraine to Russia». eschome.net. ESC Database. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ հունիսի 11-ին. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 25-ին.
