Ռոսսի սագ

Թագավորություն	Կենդանիներ
Տիպ	Քորդավորներ
Դաս	Թռչուններ
Կարգ	Սագեր
Ընտանիք	Բադեր
Տեսակ	Ռոսսի սագ

Լատիներեն անվանում

Anser rossii

Cassin, 1861

Հատուկ պահպանություն

Քիչ մտահոգող տեսակ
IUCN 3.1 Least Concern : 106003113

Արեալ

Դասակարգումը
Վիքիցեղերում

Պատկերներ
Վիքիպահեստում

Ռոսսի սագ^[1] (լատին․՝ Anser rossii) բադերի ընտանիքին պատկանող թռչուն (Anatidae): Հյուսիսային Ամերիկայում այս տեսակը էնդեմիկ է։

Բնութագիրը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարմնի երկարությունը հասնում է 53-ից 66 սմ, քաշը `1,2-ից 1,6 կգ։ Էգերը մի փոքր թեթև են, քան տղամարդիկ։ Շատ նման են սպիտակ սագերին, բայց շատ ավելի փոքր (տնային բադից մի փոքր ավելի մեծ), կտուցը փոքր-ինչ կարճ է և կողմերը առանց մուգ կետերի։ Երիտասարդ թռչունները ավելի թեթև են, քան երիտասարդ սպիտակ սագերը։

Տարածվածությունը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Չվող թռչուններ են։ Բնադրում են Ալյասկայում և հյուսիս-արևմտյան Կանադայում։ Ժամանակ առ ժամանակ չվում են Ուրանգել կղզի ՝ սպիտակ սագերի խմբերի մեջ։

Վարքը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Թռչունները սնվում են բուսական սնունդով՝ արկտիկական խոտաբույսերի արմատներով, բողբոջներով և սերմերով, ինչպես նաև ջրային բույսերի կանաչ մասերով, ինչպիսիք են ջրիմուռները (Carex).

Ամենաբարձր աստիճանում այսպիսի թռչունները սովորաբար ապրում են մեծ խմբերով և ակտիվ են հիմնականում ցերեկային ժամերին։ Նրանց թշնամիները, մասնավորապես, մեծ թռչուններ են ու արկտիկական աղվեսները։

Բուծումը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բուծման սեզոնը սկսվում է մայիսի վերջից մինչև հունիսի սկիզբը։ Ձյունը հալվելուց անմիջապես հետո էգը սկսում է բույն կառուցել։ Արուները բնի կառուցման մեջ ներգրավված չեն։ Զուգավորում տեղի է ունենում հաճախ թռիչքի ընթացքում կամ բուծման վայրերում։ Գետնին մի փոսում, որը քամուց պաշտպանված է քարերով և թփերով, էգը այդտեղ թուխս է նստում և պաշտպանվում ճյուղերով, խոտերով, մամուռներով և փետուրներով։ Նրանց գաղութներում առանձին բներ հաճախ գտնվում են միմյանց մոտ:Կախված բնակլիմայական պայմաններից, էգը մեկ օրվա ընդմիջումներով պառկում է երկուսից յոթ անգամ, սովորաբար չորսից հինգ վարդագույն կամ սերուցքի գույն ունեցող ձու է լինում բնի մեջ։ Միայն էգն է նստում չվերի վրա, արուն պաշտպանում է էգին և իր բույնը։ Երեք շաբաթ անց բոլոր ճուտերը միանգամից թռչում են։ Երեք շաբաթ անց նրանք մեծահասակ թռչունների հետ մեկտեղ թողնում են իրենց բնակավայրերը և թռչում ջրերի մոտակայքում գտնվող արոտավայրեր։ Այնտեղ փոքր թռչուները սկսում են աճել, որը տևում է մոտ մեկ ամիս։ Հասունությունը տեղի է ունենում երկու, երբեմն երեք տարեկան հասակում։