Ռոբերտո Կաստելլի

	Ռոբերտո Կաստելլի; իտալ.՝ Roberto Castelli
Դրոշ	Իտալիայի արդարադատության նախարար
2001 թվականի հունիսի 11 - 2006 թվականի մայիսի 17
Նախորդող	Պիերո Ֆասինո
Հաջորդող	Կլեմենտե Մաստելլա
Դրոշ	Պատգամավորների պալատի անդամ
1992 թվական - 1996 թվական
Կուսակցություն՝	Հյուսիսի լիգա
Կրթություն՝	Միլանի պոլիտեխնիկական համալսարան
Մասնագիտություն՝	Քաղաքական գործիչ
Գործունեություն՝	Քաղաքականություն
Ազգություն	Իտալիա
Դավանանք	Կաթոլիկություն
Ծննդյան օր	հուլիսի 12, 1946 (77 տարեկան)
Ծննդավայր	Լեքո, Կոմո, Լոմբարդիա, Իտալիա
Քաղաքացիություն	Իտալիա
Ի ծնե անուն	իտալ.՝ Roberto Castelli
Roberto Castelli

Ռոբերտո Կաստելլի (իտալ.՝ Roberto Castelli, հուլիսի 12, 1946(1946-07-12), Լեքո, Կոմո, Լոմբարդիա, Իտալիա^[1]), իտալացի քաղաքական գործիչ, 2001 թվականի հունիսի 11-ից մինչև 2006 թվականի մայիսի 17-ը Իտալիայի արդարադատության նախարար, 1992 թվականից մինչև 1996 թվականը Պատգամավորների պալատի անդամ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռոբերտո Կաստելլին ծնվել է 1946 թվականի հուլիսի 12-ին Լոմբարդիայում։ Ավարտել է Միլանի պոլիտեխնիկական համալսարանը` ինժեներ-մեխանիկի մասնագիտությամբ և հետագայում աշխատել կիրառական ակուստիկայի բնագավառում։ Կուտակված փորձ շնորհիվ կարողացել է զբաղվել ազգային հետազոտական խորհրդի (CNR) շրջանակներում նախագծերով, ինչպես նաև որպես Եվրոպական հանձնաժողովի խորհրդատուի կարգավիճակում զբաղվել է ԵՏՄ տեխնիկական կանոնակարգերի մշակմամբ։ 1986 թվականին անդամակցել է Ումբերտո Բոսիի Լոմբարդիայի լիգային և դարձել նրա քաղաքական ակտիվիստը։ Սկզբնապես գլխավորել է Կոմո նահանգում տեղակայված կուսակցության բաժանմունքը, իսկ 2002 թվականին՝ Լոմբարդիայի լիգան, որն այդ ժամանակ արդեն եղել Է Հյուսիսի լիգայի ստորաբաժանումը^[2]։

1992 թվականից մինչև 1996 թվականը Հյուսիսի լիգայի խմբակցությունից եղել է Պատգամավորների պալատի 11-րդ և 12-րդ գումարումների անդամ։

1996-2013 թվականներին սենատոր է եղել խորհրդարանի 13-րդ գումարումից մինչև 16-րդ գումարումը։

2001 թվականի հունիսի 10-ից մինչեւ 2005 թվականի ապրիլի 23-ը եղել է Բեռլուսկոնիի երկրորդ կառավարությունում արդարադատության նախարար, այնուհետեւ մինչեւ 2006 թվականի մայիսի 17-ը նույն պաշտոնը զբաղեցրել Է Բեռլուսկոնիի երրորդ կառավարությունում։

2008 թվականի մայիսի 12-ից մինչև 2009 թվականի մայիսի 21-ը եղել է Ենթակառուցվածքի և տրանսպորտի նախարարությունում կրտսեր պետքարտուղար, որից հետո մինչև 2011 թվականի նոյեմբերի 16-ը՝ Բերլուսկոնիի չորրորդ կառավարությունում՝ ենթակառուցվածքի և տրանսպորտի նախարարի տեղակալ։

2010 թվականին մասնակցել է հայրենի Լեկոյի քաղաքապետի ընտրություններին՝ աջ կենտրոնամետ կոալիցիայի աջակցությամբ, սակայն 44,2 % արդյունքով անսպասելիորեն զիջել է ձախ կենտրոնամետների թեկնածու Վիրջինիո Բրիվիոյին (50,2 %)։ Լինելով Հյուսիսի լիգայի գանձապետարանի վարչական կոմիտեի անդամ՝ Կաստելին 2012 թվականի գարնանը կուսակցության գանձապետ Ֆրանչեսկո Բելսիտոյի շուրջ ծագած կոռուպցիոն սկանդալից հետո իր զբաղեցրած պաշտոնից հեռացվել է կուսակիցների կողմից, սակայն ոչ մի պաշտոնական մեղադրանք չի ներկայացվել հետաքննության մարմիններին։ 2012 թվականի դեկտեմբերի 31-ին հայտարարել է 2013 թվականին Սենատ վերընտրվելուց հրաժարվելու մասին^[3]։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ամուսնացած է Սարե Ֆումագալլիի հետ (իտալ.՝ Sara Fumagalli): Երկար համատեղ կյանքից հետո, արդեն ունենալով 27-ամյա որդի, ամուսինները պսակադրվել են կելտական ծեսով՝ հոգևորական դրուիդի մասնակցությամբ։ Զբաղվում է առագաստային սպորտով, երկար տարիներ տիրապետում է 12 մետրանոց առագաստանավի, միս չի ուտում, բայց չի հրաժարվել ձուկ ուտելուց։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #1049251733 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
↑ Anna Paratore (2016 թ․ մայիսի 19). «Che fine ha fatto Roberto Castelli?» (իտալերեն). IntelligoNews. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մայիսի 20-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 9-ին.
↑ Giorgio Dell’Arti, Simone Furfaro (2013 թ․ նոյեմբերի 23). «Roberto Castelli». Cinquantamila giorni (իտալերեն). Corriere della Sera. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 7-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Roberto Castelli». Gruppi parlamentari (իտալերեն). Camera dei Deputati (Portale storico). Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 7-ին.
«Roberto Castelli». Incarichi di governo (իտալերեն). Camera dei Deputati (Portale storico). Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 7-ին.
«Roberto CASTELLI». Scheda di attività (իտալերեն). Senato della Repubblica. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 7-ին.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռոբերտո Կաստելլի» հոդվածին։

[_96c922265bfffc07-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #1049251733 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.

[2] Anna Paratore (2016 թ․ մայիսի 19). «Che fine ha fatto Roberto Castelli?» (իտալերեն). IntelligoNews. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մայիսի 20-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 9-ին.

[CMG-3] Giorgio Dell’Arti, Simone Furfaro (2013 թ․ նոյեմբերի 23). «Roberto Castelli». Cinquantamila giorni (իտալերեն). Corriere della Sera. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 7-ին.

[1]

[2]

[3]