Ռիշար Բերի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Picto infobox masks.png
Ռիշար Բերի
ֆր.՝ Richard Berry
Richard Berry 2015.jpg
Ծնվել էհուլիսի 31, 1950(1950-07-31)[1][2][3][…] (72 տարեկան)
ԾննդավայրՓարիզ[4][5]
ԿրթությունԲարձրագույն ազգային դրամատիկ արվեստների կոնսերվատորիա
ՔաղաքացիությունFlag of France (1794–1815, 1830–1974, 2020–present).svg Ֆրանսիա[3][6][5][…]
Մասնագիտությունդերասան, կինոռեժիսոր, սցենարիստ, թատրոնի դերասան, կինոդերասան, կինոպրոդյուսեր, ռեժիսոր և երգիչ
Ամուսին(ներ)Jeane Manson?, Ջեսիկա Ֆորդ և Pascale Louange?
Երեխա(ներ)Ժոզեֆին Բերի, Mila? և Coline?
Պարգևներ և մրցանակներ
«Վաստակի համար» շքանշանի ասպետ

Ռիշար Բերի (Ռիշար Էլի Բենգուիգու) (հուլիսի 31, 1950(1950-07-31)[1][2][3][…], Փարիզ[4][5]), ֆրանսիացի դերասան, ռեժիսոր և սցենարիստ։ 1972 թվականից սկսած հայտնվել է ավելի քան 100 ֆիլմերում։ Նա նկարահանվել է «Ջութակահարը» ֆիլմում, որը մասնակցել է Կաննի կինոփառատոնին[7]։

Անձնական կյանքը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նրա ծնողները ալժիրյան ծագում ունեցող ֆրանսիացիներ էին և զբաղվում էին կոմերցիոն գործունեությամբ։ Մանկությունն անցել է փարիզյան արվարձաններից մեկում՝ 10–րդ օկրուգում։ Բոլոն–Բիանկուրեում նրա ծնողներն ունեցել են հագուստի բուտիկ։ 16 տարեկանում Ռիշարը տարվում է թատրոնով, միանում է սիրողական դերասաններից կազմված մի թատերախմբի և սկսում է հետաքրքրվել դասական արվեստի ներակայցուցիչներով՝ Ժան Ռասին, Պիեռ Կոռնեյլ, Մոլիեր, Պիեռ Բոմարշե։ 1969 թ. նա հաղթահարում է մրցույթը և ընդունվում է Դրամատիկ արվեստի բարձրագույն ազգային կոնսերվատորիա, որտեղ նրա ուսուցիչներն էին Ժան Լարան Կոշեն և Անտուան Վիտեզը։ Նա ստացել է իր առաջին մրցանակը 1973 թ., մինչ Կոմեդի Ֆրանսեզ տեղափոխվելը, իսկ 1973–1980 թթ․ նա եղել է Կոմեդի ֆրանսեզ թատրոնի սան։ Նա հարաբերություններ է ունեցել Քեթրին Հիգլի հետ և ունի մի աղջիկ Փիեր Հիգլը։ Ամուսնացել է լուսանկարչուհի և դերասանուհի Ջեսիկա Ֆորդի հետ, որից ունեցել է դուստր՝ դերասանուհի Ժոսեֆինա Բերին[8], այնուհետև ամուսնալուծվելով Ջեսիկա Ֆորդից 1984 թ. ամուսնանում է դերասանուհի և երգչուհի Ջեյն Մենսոնի հետ, սակայն 1986 թ. ամուսնալուծվում են։ 2009 թվականից հարաբերություններ է ունեցել դերասանուհի Պասկալ Լավինի հետ, և 2014 թ.ն ունեցել է մի աղջիկ[8]։ 2005 թվականին նա իր երիկամներից մեկը նվիրաբերեց իր քրոջը՝ Մարի Բերիին, ով ի ծնե ուներ երիկամների գենետիկ հիվանդություն՝ Ալպորտ սինդրոմ։ Ռիշար Բերին շախմատի սիրահար է ու կոլեկցիոներ, ունի ժամացույցների հավաքածու[8]։ Նրա եղբայրը՝ Ֆիլիպ Բերին քանդակագործ է, իսկ նրա նախկին կինը դերասանուհի Ժոզիան Բալասկոն էր։

Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1974 թվականին Ռիշարը իր դեբյուտն է կատարել Կլոդ Պինոտի «Ապտակ» ֆիլմում, նկարահանվելով Լինո Վենտուրայի և Աննի Ժիրարդոյի հետ։ Չորս տարի անց՝ 1978 թվականին Էլի Շուրակին նրան առաջարկում է իր առաջին գլխավոր դերը, որը պետք է կատարեր «Իմ առաջին սերը» ֆիլմում, նկարահանվելով Անուկ Էմեի և Նատալի Բեյի հետ։ Նա նկարահանվել է ռեժիսոր Ալեքսանդր Արկադիի «Հատուցման օրը», «Հատուցման օրը 2», «Մեծ դիմակահանդես», «Սուրբ դաշինք», «Սաշայի համար» և «Վերջին լուսաբացը» ֆիլմերում։ 1992 թվականին նա «Պարադի փողոց 588» ֆիլմում կատարում է գլխավոր դեր՝ Ազատ Զաքարյան/Պիեր Զաքար։ Ռիշարը նկարահանվել է նաև ֆրանսիացի ռեժիսոր Քրիստինե Պասկալի երեք ֆիլմերում՝ «Անբարոյականը», Ամուսնական դավաճանության տեխնիկա և «Փոքրիկ իշխանն ասաց» ֆիլմերում։ Ռիշարի աշխատանքը, որպես լավագույն դերասան առաջադրվել և արժանացել է «Սեզար» կինոմրցանակին, նաև մասնակցել է Մոնրեալի կինոփառատոնին և ստացել մրցանակ լավագույն կատարման համար։ 2001 թ. Ռիշարը, որպես ռեժիսոր Պատրիկ Տիմսիտի հետ նկարահանում է իր առաջին ֆիլմը՝ «Գայթակղելու արվեստը»[9] և Սեսիլ դը Ֆրանսին տալիս է իր առաջին մեծ դերը կինոյում։ Երկու տարի անց՝ 2003 թվականին նա հրավիրում է Սեսիլ դը Ֆրանսին նկարահանվելու իր «Ես կեսարն եմ» ֆիլմում, այդ ֆիլմում նկարահանվում էր նաև նրա դուստր Ժոզեֆինա Բերին։ Այս երկու կատակերգական ֆիլմերից հետո նա նկարահանում է հոգեբանական թրիլեր՝ «Սև արկղ» ֆիլմը, որում գլխավոր դերերը կատարում էին Մարիոն Քոտիարը և Խոսե Գարսիան։ Նույն թվականին նա նկարահանվում է Ֆրանսիս Վեբերի «Անհաջողակը» կատակերգությունում Ժերար Դեպարդիեի և Ժան Ռենոյի հետ միասին։ Ռիշարը նկարահանվել է Ֆրանսիս Վեբերի ֆիլմերից չորսում։ 2010 թ. վարձույթով սկսեց ցուցադրվել Ռիշարի չորրորդ ռեժիսորական աշխատանքը՝ «22 փամփուշտ․ Անմահը», գլխավոր դերերում հանդես են գալիս Ժան Ռենոը, Կադ Մերադը և Ժան–Պիեր Դարուսինը։ Ֆիլմի հիմքում ընկած են իրական դեպքեր։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դերասան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռիշար Բերին «Մեր կանայք» ֆիլմի պրեմիերային

Ռեժիսոր, սցենարիստ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մրցանակներ և նոմինացիաներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Internet Movie Database — 1990.
  2. 2,0 2,1 Discogs — 2000.
  3. 3,0 3,1 3,2 MusicBrainz artist ID
  4. 4,0 4,1 4,2 Internet Movie Database — 1990.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  6. Record #107724720 // Միջազգային նույնականացման վիրտուալ նիշք(բազմ․)[Dublin, Ohio]: OCLC, 2003.
  7. «Կանի ֆիլմերի փառատոն։ «Ջութակահարը»»։ festival-cannes.com։ Վերցված է 29 օգոստոսի 2009թ 
  8. 8,0 8,1 8,2 «Ռիշար Բերի։ Պասկալ Լավին, Մարի Բերի․․․»։ Pure Trend 
  9. Interview de Frédéric Taddéi dans Regarde les hommes changer sur Europe 1, le 21 mars 2010.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]