Ռիկարդո Սամորա Մարտինես

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ռիկարդո Սամորա Մարտինես
իսպ.՝ Ricardo Zamora
Դիմանկար
Ծնվել էհունվարի 21, 1901(1901-01-21)[1][2][3]
ԾննդավայրԲարսելոնա, Իսպանիա
Մահացել էսեպտեմբերի 8, 1978(1978-09-08)[1][2][3] (77 տարեկան)
Մահվան վայրԲարսելոնա, Իսպանիա
ԳերեզմանMontjuïc Cemetery
Քաղաքացիություն Իսպանիա
Մասնագիտությունֆուտբոլիստ, լրագրող, ֆուտբոլային մարզիչ և դերասան
ԵրեխաներRicardo Zamora De Grassa?
 Ricardo Zamora Վիքիպահեստում

Ռիկարդո Սամորա Մարտինես (իսպ.՝ Ricardo Zamora Martínez, հունվարի 21, 1901(1901-01-21)[1][2][3], Բարսելոնա, Իսպանիա - սեպտեմբերի 8, 1978(1978-09-08)[1][2][3], Բարսելոնա, Իսպանիա), «el Divino» (աստվածային) մականվամբ իսպանացի ֆուտբոլի դապասապահ, Իսպանիայի առաջնության մի քանի բարձրակարգ ակումբների մարզիչ։ Իսպանիայի ազգային հավաքականում մասնակցել է 46 մրցախաղի և հանդես է եկել «Էսպանյոլ», «Բարսելոնա», «Ռեալ Մադրիդ», «Նիցցա» ակումբներում։ Ինչպես Իսպանական ֆուտբոլում այնպես էլ ամբողջ աշխարհում համարվում է ամենաուժեղ դարպասապահը։

Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Զամորայի խաղակոշիկները

Զամորան սկսել է իր կարերիան 1916 թվականին հայրենի քաղաքի «Էսպանյոլ» թիմում։ Իսկ 1919 թվականից 3 տարի շարունակ եղել է Կատալոնիայի «Բարսելոնա» ակումբի դարպասապահը։ Առաջին խաղը Իսպանիայի ազգային հավաքականի կազմում անցկացրել է Օլիմպիական խաղերում՝ 1920 թվականի օգոստոսի 28-ին, Դանիայի ազգային հավաքականի հետ հանդիպման ժամանակ, որը ավարտվել է 1:0 հաշվով։ Այս մրցաշարում Իսպանիան նվաճեց արծաթե մեդալ։

Զամորան «Բարսելոնայի» կազմում երկու անգամ նվաճել է Իսպանիայի գավաթը։ 1922 թվականին վերադարձել է «Էսպանյոլ» և 1929 թվականին նրանց հետ նվաճել Իսպանիայի գավաթը։ Այդ նույն տարում Զամորան խաղալով Իսպանիայի ազգային հավաքականի կազմում հաղթել է Անգլիայի ազգային հավաքականին 4:3 հաշվով։ Առաջին անգամ ոչ բրիտանական թիմը չի պարտվել Անգլիայի ազգային հավաքականին։ Այս մրցախաղում Զամորան ստացել է ծանր վնասվածք, բայց չի լքել խաղադաշտը։

1929 թվականին Զամորան տեղափոխվել է «Ռեալ Մադրիդ»։ 1931-1932 մրցաշրջանում օգնել է ակումբին նվաճել առաջին Լա Լիգայի չեմպիոնի տիտղոսը և այն պահպանել մինչև հաջորդ տարի։ Այնուհետև «Ռեալի» հետ նվաճել է Իսպանիայի երկու գավաթ։

1936 թվականին, քաղաքացիական պատերազմի ժամանակ, Զամորան տեղափոխվում է Ֆրանսիա, որտեղ էլ ավարտվում է նրա խաղային կարերիան։ Նա 38 տարեկանում ազգային հավաքականի կազմում անցկացրած խաղերի քանակով ռեկորդակիր է եղել, մինչև նրան չի գերազանցել Խոսե Անխել Իրիբարը։ Զամորան մարզել է մի շարք իսպանական ակումբներ, որոնցից են «Ատլետիկո Մադրիդ»-ը (հաղթանակները իսպանիայի առաջնություններում 1940 և 1941), «Սելտա»-ն, «Էսպանյոլ»-ը և «Մալագա»-ն, ինչպես նաև Իսպանիայի ազգային հավաքականը:

Իսպանական մրցաշարային առաջնությունում ամենաքիչ գնդակ բաց թողած դարպասապահների մրցանակը անվանվել է Զամորայի անունով։ «World Soccer» ամսագրի վարկածով նա դասվել է 20-րդ դարի լավագուն ֆուտբոլիստների շարքը։

Թաղված է Բարսելոնայի Մոնժուի գերեզմատանը (կատ.՝ Cementiri de Montjuïc):

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռիկարդո Սամորա Մարտինես» հոդվածին։